Επιστήμονες ανακάλυψαν μια -όχι σπάνια- γονιδιακή παραλλαγή που αποτελεί το “κλειδί” για την αύξηση της διάρκειας ζωής κατά περίπου μία δεκαετία αλλά μόνο στους άνδρες και όχι στις γυναίκες (οι οποίες συνήθως ζουν πέντε χρόνια παραπάνω από τους άνδρες)
Η εν λόγω γονιδιακή μετάλλαξη έρχεται να προστεθεί σε ένα σχετικά μικρό κατάλογο γενετικών παραγόντων, που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα ότι επηρεάζουν την ανθρώπινη μακροζωία.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και το Ισραήλ, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή ενδοκρινολογίας Τζιλ ‘Ατζμον του Κολλεγίου Ιατρικής ‘Αλμπερτ Αϊνστάιν της Νέας Υόρκης και του Πανεπιστημίου της Χάιφα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science Advances”, σύμφωνα με τους “Times της Ν.Υόρκης”.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι, μελετώντας τα γονίδια της μακροζωίας, θα καταφέρουν να αναπτύξουν φάρμακα που θα μιμούνται τη δράση τους και θα έτσι επιβραδύνουν τη γήρανση – μια προσπάθεια που μέχρι στιγμής πάντως προχωρά αργά και εν μέσω ποικίλων εμποδίων.
Τα καθόλου αμελητέα κέρδη στο προσδόκιμο ζωής από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα (π.χ. ένας Γερμανός το 1875 περίμενε νε ζήσει με το ζόρι έως τα 39, ενώ σήμερα ξεπερνά τα 80) οφείλονται κυρίως στις προόδους στην υγιεινή, στην ιατρική, στη διατροφή κ.α.
Από την άλλη, η κληρονομικότητα παίζει πάντα ένα ρόλο (αν και όχι εξίσου σημαντικό) στο πόσα χρόνια οι άνθρωποι θα ζήσουν.
Έτσι, όπως έχουν δείξει προηγούμενες μελέτες, οι πανομοιότυποι δίδυμοι που έχουν κοινό το 100% των γονιδίων τους, τείνουν να έχουν παρόμοιες διάρκειες ζωής. Ενώ άλλη έρευνα έχει δείξει ότι οι στενοί συγγενείς είναι πιθανότερο να πεθάνουν σε παρόμοια ηλικία από ό,τι οι μακρινοί συγγενείς.
Παρόλη όμως αυτή τη γενετική συνιστώσα που επηρεάζει το προσδόκιμο ζωής, μέχρι σήμερα οι γενετιστές έχουν ανακαλύψει ελάχιστα γονίδια που ξεκάθαρα επιδρούν στη διάρκεια της ζωής. Για “πραγματική απογοήτευση” έκανε λόγο ο γενετιστής Νιρ Μπαρζιλάι του Κολλεγίου ‘Αλμπερτ Αϊνστάιν.
Η νέα γονιδιακή μετάλλαξη, που ανακαλύφθηκε αρχικά σε μια μελέτη μεταξύ 567 Εβραίων άνω των 60 ετών και των παιδιών τους, υπάρχει στο 12% των ανδρών που ξεπερνούν τα 100 έτη.
Η αναλογία αυτή είναι περίπου τριπλάσια από το ποσοστό που το γονίδιο υπάρχει στους 70χρονους. Στις γυναίκες όμως η συχνότητα του γονιδίου δεν διαφέρει ανάμεσα στις 70χρονες και σε όσες τα έχουν εκατοστήσει.
Ακολούθησε μια δεύτερη έρευνα μεταξύ 814 υπερηλίκων σε ΗΠΑ και Γαλλία., η οποία επιβεβαίωσε την ύπαρξη του εν λόγω γονιδίου σε περίπου έναν στους δέκα υπερηλίκους (μόνο άνδρες και πάλι). Το γονίδιο αυτό ρυθμίζει τη λειτουργία των κυτταρικών υποδοχέων της ορμόνης της ανάπτυξης.
Άλλοι επιστήμονες χαρακτήρισαν ενδιαφέρουσα την ανακάλυψη, αλλά επεσήμαναν την ανάγκη να γίνουν περαιτέρω γενετικές αναλύσεις σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων και, επιπλέον, να διευκρινισθεί γιατί το γονίδιο αυτό δείχνει “προτίμηση” στους άνδρες και δεν χαρίζει ανάλογη μακροζωία στις γυναίκες.
Πάντως το 2008 η ερευνητική ομάδα του Μπαρζιλάι είχε ανακαλύψει μια γενετική μετάλλαξη σε ένα άλλο γονίδιο που ρυθμίζει την ανάπτυξη και η οποία επεκτείνει τη ζωή μόνο στις γυναίκες. Σε συνδυασμό με τη νέα ανακάλυψη, οι επιστήμονες υποθέτουν ότι τα δύο φύλα ακολουθούν διαφορετικά γενετικά “μονοπάτια” προς την μακροζωία, κάτι που ο Μπαρζιλάι χαρακτήρισε “σοκαριστικό”.
Από την άλλη, η νέα έρευνα περιπλέκει τη σχέση μεταξύ ύψους και μακροζωίας. Καθώς οι κοντοί τείνουν να ζουν περισσότερο, οι επιστήμονες περίμεναν ότι η μετάλλαξη στο νέο γονίδιο θα οδηγούσε σε μακρόβιους άνδρες που θα είναι πιο κοντοί.
Όμως διαπίστωσαν ότι το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει, καθώς η νέα μετάλλαξη της μακροζωίας συνδέεται με την αύξηση του ύψους ενός άνδρα κατά περίπου δυόμισι εκατοστά.