Τις ευχές του Αλεξανδρινού και όλου του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού απέστειλε η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας προς τον Προκαθήμενο του Παλαίφατου Πατριαρχείου κ. Θεόδωρο Β΄, που στις 9 Οκτωβρίου συμπληρώνει 13 ακριβώς χρόνια από την ημέρα που εξελέγη παμψηφεί στον ιεραποστολικό θρόνο του Αγίου και Αποστόλου Μάρκου, στις 9 Οκτωβρίου του 2004.
Η παροικία της Αλεξάνδρειας, που αποτελεί την καρδιά του Ελληνισμού εκεί όπου εδρεύει εδώ και 2.000 περίπου χρόνια το Δεύτερο τη τάξει της Ορθοδοξίας Πατριαρχείο και όλη η Κοινοτική Επιτροπή, διά μέσου του Προέδρου της κ. Εδμόνδου Κασιμάτη εύχεται στον Μακαριώτατο Πατριάρχη να έχει δύναμη Θεού στο δύσκολο έργο του.
«Είμαστε στο πλευρό σας, Μακαριώτατε, ακολουθώντας το δικό σας παράδειγμα, που όπου και αν βρεθείτε, και στην ακροτελεύτια γωνιά της Αφρικής, κηρύσσετε Ελλάδα και Χριστιανισμό».
«Μέσα σε αυτήν την εποχή συρρίκνωσης του Ελληνισμού στη Χώρα του Νείλου, και με τις προσπάθειες που κάνουμε ως παροικία για να αναπτερώσουμε την εικόνα της παροικίας μας, ο λόγος σας είναι ένας Φάρος ελπίδας και αγάπης για όλους εμάς τους Αιγυπτιώτες», τονίζει στην επιστολή του ο Πρόεδρος της Κοινότητας κ. Εδμόνδος Κασιμάτης.
«Ο Θεός να στηρίζει το έργο σας», καταλήγει η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας.
Από την Ορθόδοξη Εκκλησία του Κονγκό διαβάζουμε για τον Πατριάρχη Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρο Β’:
Η Αυτού Θειοτάτη Μακαριότης ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄(κατά κόσμον Νικόλαος Χορευτάκης) εγεννήθη στην Κρήτη το έτος 1954, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Είναι απόφοιτος της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών και πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.Επίσης σπούδασε στην Οδησσό της Ρωσίας Ιστορία Τέχνης, Λογοτεχνία και Φιλοσοφία. Xειροτονήθηκε Διάκονος το έτος 1975 και Πρεσβύτερος-Αρχιμανδρίτης το έτος 1978 υπό του μακαριστού Μητροπολίτου Λάμπης και Σφακίων κυρού Θεοδώρου (Τζεδάκη).Κατά τα έτη 1975-1985 διακόνησε ως Αρχιδιάκονος και κατόπιν Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Λάμπης και Σφακίων, όπου ανέπτυξε σημαντικό ιεροκηρυκτικό, ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο. Μετακληθείς από τον μακαριστό Πατριάρχη Νικόλαο Στ’ στο παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας εχρημάτισε κατά τά έτη 1985-1990 Πατριαρχικός Έξαρχος του Θρόνου στη Ρωσία με έδρα την Οδησσό, όπου συνέστησε το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού και το Μουσείο Φιλικής Εταιρείας.
Το έτος 1990 εχειροτονήθη Επίσκοπος Κυρήνης και διωρίσθη Εκπρόσωπος του αειμνήστου Πατριάρχου Παρθενίου Γ’ στην Αθήνα (1990-1997), τον οποίο συνώδευσε στις ιεραποστολικές αποδημίες του στην Αφρικανική ήπειρο, ως και σε διεθνή, πανθρησκειακά και Θεολογικά συνέδρια.Το έτος 1997 διωρίσθη Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας από τον μακαριστό Πατριάρχη Πέτρο Ζ΄. Τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους εξελέγη Μητροπολίτης Καμερούν. Κατά το χρονικό διάστημα της ποιμαντορίας Του ανέπτυξε σημαντική ιεραποστολική δράση. Ανήγειρε Ιερούς Ναούς, εκπαιδευτήρια και νοσοκομεία, βοηθώντας αδιακρίτως πολλούς Αφρικανούς και Έλληνες. Το έτος 2002 κατεστάθη στην Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε, όπου ίδρυσε 4 Ιεραποστολικά κέντρα στην πρωτεύουσα Χαράρε, Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο χωρητικότητος 400 συνέδρων, δύο μεγάλα Ιεραποστολικά κέντρα στο Μαλάουι, τα οποία περιελαμβάνουν Νοσοκομείο, τεχνικές σχολές και παιδικούς σταθμούς. Με τη συναρωγή της Βουλής των Ελλήνων ανακαίνισε το “Ελληνικό τετράγωνο” (Σχολείο-Εκκλησία-Πρεσβυτέριο) στη πόλη Μπέιρα της Μοζαμβίκης. Επίσης εθεμελίωσε Ιερούς Ναούς και συνέβαλε στην ίδρυση Ελληνικών Κοινοτήτων στα κράτη της Μποτσουάνα και της Αγκόλα.
Την 9η Οκτωβρίου 2004 εξελέγη παμψηφεί από την Ιεραρχία του Αλεξανδρινού Θρόνου Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής. Η Ενθρόνισή Του ετελέσθη την 24η Οκτωβρίου 2004 στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξανδρείας, με την υψηλή παρουσία Μακαριωτάτων Προκαθημένων και Αντιπροσωπειών όλων των Εκκλησιών, των Πολιτειακών και Πολιτικών Αρχών της Ελλάδος και της Αιγύπτου και χιλιάδων Χριστιανών. Η εν γένει ιεραποστολική δράση του Μακαριωτάτου, αλλά και το μειλίχιο του χαρακτήρος Του, αποτελούν την αιτία της αγάπης όλων των Αφρικανών αδελφών στο πρόσωπό του, ως και των Ελλήνων και των Αράβων της Αιγύπτου και ολοκλήρου της Αφρικής