Του Γ. Γωνιανάκη *
Με σύνθημα «Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι», εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα οργανώνουν την απεργιακή μάχη της 9ης Νοέμβρη, καλώντας τους εργαζόμενους να νεκρώσουν κάθε χώρο δουλειάς, να δείξουν τη δύναμή τους και να αξιοποιήσουν τον κορυφαίο αυτό σταθμό της πάλης για να κλιμακωθεί η αγωνιστική δράση.
Λιγες ώρες έμειναν μέχρι τον μεγάλο απεργιακό σταθμό. Και είναι μέρες που τα διλήμματα θα δυναμώσουν, θα ξαμοληθούν η εργοδοσία και τα τσιράκια της με εκβιασμούς και υπονόμευση για να «σπάσουν» δυνάμεις μπας και καταφέρουν να πλήξουν τον αγώνα.
Είναι μέρες που σε κάθε χώρο δουλειάς πρέπει να φτάσει το σάλπισμα του ξεσηκωμού και, «ανακεφαλαιώνοντας» τους εκατοντάδες λόγους που έχει η εργατιά να απεργήσει μαζικά και να νεκρώσει την παραγωγή, να παρακινηθούν χιλιάδες και χιλιάδες ακόμα εργάτες να κάνουν το βήμα, να ξεπεράσουν εμπόδια, να πάρουν κουράγιο από τους συναδέλφους τους, να σταθούν όρθιοι.
Στις 9 Νοέμβρη λοιπόν απεργούμε!
Απεργούμε για να ακουστεί δυνατά ένα «φτάνει πια», ένα μυριόστομο «δεν αντέχουμε άλλο». Για να διατρανώσουμε ότι δεν μπορούμε άλλο να «κόβουμε» από τα βασικά για να τα φέρουμε βόλτα. Οτι δεν αξίζει στη λαϊκή οικογένεια εν έτει 2022 να επιστρέφει από τα καταστήματα τροφίμων με το καλάθι αδειανό ή με «ένα ρύζι» και «ένα μακαρόνι» για να ξεγελάσει την πείνα του.
Για να πάψει να πηγαίνει «στο βρόντο» η οργή που δοκιμάζουμε κάθε μήνα, όταν μέσα σε μια βδομάδα ο μισθός έχει κάνει ήδη φτερά. Γιατί δεν ανεχόμαστε κάθε μήνα να «αναβάλλουμε» για τον επόμενο την ικανοποίηση βασικών αναγκών, από ιατρικές εξετάσεις μέχρι τις αναγκαίες ανάσες ψυχαγωγίας επειδή πάλι «ο μισθός τέλειωσε».
Γιατί δεν μπορεί η εργατική οικογένεια να δίνει έναν μισθό για το νοίκι, να είναι μόνιμα στριμωγμένη στα «σκοινιά» των πλειστηριασμών και των εκβιασμών για να μη χάσει το σπίτι της.
Γιατί αρκετά ανεχτήκαμε την ενεργειακή φτώχεια και μάλιστα σε συνθήκες που οι ενεργειακοί κολοσσοί θησαυρίζουν και τα αστικά επιτελεία διαφημίζουν την Ελλάδα – ενεργειακό κόμβο. Γιατί το «σταυρόλεξο» της «εξοικονόμησης» αποδεικνύεται άλυτο. Γιατί δεν μπορεί η λαϊκή οικογένεια να «μετράει» αν θα ανάψει το θερμοσίφωνο ή αν θα ψήσει το φαΐ στον φούρνο, κι αυτό να παρουσιάζεται σαν κάτι το «φυσιολογικό» τον 21ο αιώνα.
Απεργούμε γιατί ήρθε η ώρα ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι να δοκιμάσουμε τη δύναμή μας.
Στόχος η 9η Νοέμβρη να αποτελέσει μέρα που σε όλη τη χώρα να νεκρώσουν τα πάντα: Εργοστάσια και γιαπιά, λιμάνια και αεροδρόμια, εμπορικά καταστήματα και γραφεία, σχολεία και σχολές. Για να πλημμυρίσουν οι δρόμοι με χιλιάδες απεργούς που θα μετατρέψουν τη μέρα εκείνη σε σταθμό αποφασιστικής κλιμάκωσης για αυξήσεις στους μισθούς, υπογραφή ΣΣΕ, μέτρα αντιμετώπισης της σφοδρής επίθεσης στο λαϊκό εισόδημα.
Οι συσκέψεις καθώς και οι καθημερινές παρεμβάσεις, μικρές και μεγαλύτερες επιβεβαιώνουν πως δεν πρέπει να υπάρχει καμία αναμονή και ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική και τους “σωτήρες” που μας υπόσχονται ξανά προεκλογικά λύσεις στα προβλήματά μας.
Η πείρα που έχουμε αποκτήσει από τους επίδοξους λυτρωτές μας δεν πρέπει να αφήνει χώρο για νέες αυταπάτες. Θα είναι επιζήμια κάθε αναμονή που θα εντάσσει τους αγώνες σε οποιαδήποτε κυβερνητική εναλλαγή, που θα παρακολουθεί παθητικά τις εξελίξεις μέσα στο λάκκο των υποσχέσεων και των ψεύτικων ελπίδων.
Να μην επιτρέψουμε η οργή μας, η αγανάκτηση να αξιοποιηθούν για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού με τα ίδια ή με νέα υλικά από τις πολιτικές δυνάμεις που έχουν συμβάλει στην επίθεση στα εργατικά- λαϊκά δικαιώματα.
Οι αγώνες σε Cosco, Ε-food, Λάρκο, στα Λιπάσματα και στα Πετρέλαια της Καβάλας, στους Οικοδόμους και εδώ στο εργοτάξιο στο Καστέλλι, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στην Μαλαματίνα δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Μόνο η δική μας αγωνιστική δράση, η ανάπτυξη της αλληλεγγύης, η οργάνωσή μας μπορούν να δώσουν θετική έκβαση για τις διεκδικήσεις μας και τη ζωή μας! Μόνο η ενεργητική παρέμβασή μας στους χώρους δουλειάς, σε κάθε εργασιακό χώρο μπορεί να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα με αυξήσεις, με πραγματική ανακούφιση του εργαζόμενου λαού!
Δεν είναι ούτε σύγχρονο ούτε μας αξίζει να σκεφτόμαστε να ανοίξουμε το κλιματιστικό, το θερμοσίφωνα, αν θα βάλουμε πετρέλαιο, αν βάλουμε τη σόμπα στην πρίζα. Χειμώνας δε βγαίνει με vouchers και pass.
Πίσω από κάθε εργατικό πρόβλημα και αδιέξοδο, πίσω από την φτώχεια, την ακρίβεια, την καταστολή, τους πλειστηριασμούς, τον πόλεμο, η αιτία παραμένει ίδια και απαράλλαχτη. Είναι η ακόρεστη δίψα για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων! Για αυτό και προστατεύουν σε αυτές τις συνθήκες την κερδοφορία των μαυραγοριτών της ενέργειας, και την ίδια στιγμή δυναμώνουν την ένταση της εκμετάλλευσης και της καταστολής.
Οι μαζικοί αγώνες και μεγάλες απεργίες σε πολλές χώρες όπως στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ολλανδία, στην Ισπανία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στις ΗΠΑ, στην Γαλλία που είναι σε εξέλιξη κ.α. δείχνουν πως το καζάνι βράζει. Αυτοί οι αγώνες είναι κάτι το ελπιδοφόρο. Δείχνουν ότι η εργατική τάξη δεν είπε την τελευταία της λέξη και ότι ο λαός θα γράψει την δική του ιστορία, τις δικές του εξελίξεις.
Καλούμε σε αγωνιστική συμπόρευση και ξεσηκωμό τους συνδικαλιστικούς συλλόγους και τους μαζικούς φορείς των αυτοαπασχολουμένων στις πόλεις, της φτωχής αγροτιάς, των επιστημόνων, των φοιτητών, των γυναικών. Με αποφασιστικότητα, με μαχητικότητα και με γενικό απεργιακό ξεσηκωμό να γίνει η οργή μας δύναμη διεκδίκησης και ελπίδας.
Απεργούμε γιατί και η σημερινή κρίση δείχνει ότι «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό».
Απεργούμε λοιπόν επειδή τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς, επειδή οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να φέρουν τα πάνω κάτω αν το πάρουν απόφαση.
Όλοι στον αγώνα, όλοι στην απεργία λοιπόν. Ώστε από τις 10 Νοέμβρη με πιο ψηλό το μπόι του λαού να βάλουμε ακόμα πιο δύσκολα στην εργοδοσία και το κράτος της.
* μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και του ΓΣ της ΓΣΕΕ