Άλλη μια επέτειος για την επανάσταση του 1821. Μια επέτειος όμως που αυτή τη φορά αποκτά μοναδική σημασία. Γιατί η απόφαση που πάρθηκε τότε από το λαό μας πρέπει να γίνει πιλότος και για το σήμερα. Μια χούφτα ραγιάδες τα έβαλαν με μια αυτοκρατορία και τους ντόπιους υπηρέτες τους. Κι έγινε το ακατόρθωτο. Με τη ρήξη ήρθε και η ανατροπή. Ήρθαν τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω. Μια νέα σελίδα άνοιξε για το λαό μας. Ένας νέος δρόμος χαράχτηκε. Μια πολλή δύσκολη πορεία. Όπου ο λαός μας ποτέ δεν χάρηκε την ελευθερία του. Πάντα υπό τη σκιά των “προστατών” μας.
Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία.
Οποία ομοιότης! Με το 2013. Μας εξανδραποδίζουν ξανά. Οι ντόπιοι κάτοχοι του πλούτου. Με τις πλάτες και τη συνεργασία των πάλαι ποτέ “προστατών” μας. Μας κλέβουν το βιός που δημιουργήσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Μας σκλαβώνουν στους παγκόσμιους πιστωτές, στους παγκόσμιους τοκογλύφους. Μας κλέβουν τις ζωές μας. Μας κλέβουν το μέλλον, το μέλλον των παιδιών μας. Πρέπει να εγερθούμε. Πρέπει να πολεμήσουμε. Δεν είναι ανίκητοι. Εμείς είμαστε ανίκητοι. Πρέπει η επανάσταση του 21 να ολοκληρωθεί. Στα λάβαρα της επανάστασης να προσθέσουμε την Κοινωνική Δικαιοσύνη και να δώσουμε το πραγματικό περιεχόμενο στην Ελευθερία και τη Δημοκρατία.
Την τελευταία περίοδο στη χώρα μας- στην ιστορική περίοδο που άνοιξε το πρώτο μνημόνιο- καθιερώθηκε από το εργατικό κίνημα, τη νεολαία και το χώρο της εκπαίδευσης, στις εθνικές επετείους να αποδίδεται το πραγματικό νόημα, δηλαδή το αίτημα για Ελευθερία και Δημοκρατία. Μ αυτό το αίτημα διαδήλωνε ο κόσμος την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου το 2011 και το 2012, εκφράζοντας την αντίθεσή του στα μνημόνια, στην Τρόικα, στην Ε.Ε. και στις πολιτικές που εφαρμόζουν, κατάφερε και γκρέμισε τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου και πρωταγωνίστησε σε μικρούς και μεγάλους αγώνες, τις λαϊκές συνελεύσεις ανυπακοής και αντίστασης.
Την ίδια περίοδο ζούμε μια πρωτοφανή επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ο κοινωνικός Αρμαγεδδώνας που έχουν εξαπολύσει οι κυβερνήσεις και η τρόικα, με αφορμή την κρίση, σέρνει μαζί του έναν αυταρχικό ολοκληρωτισμό με κοινοβουλευτικό μανδύα. Ουσιαστικά, η χώρα έχει κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, η οποία τείνει να μετατραπεί σε μόνιμο καθεστώς. Η ίδια η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατευθύνει τις εξελίξεις σε μια γενικευμένη συντηρητική αυταρχική τάξη πραγμάτων. Το νέο μνημονιακό μπλοκ εξουσίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, έχοντας χάσει κάθε λαϊκό έρεισμα προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον αγωνιζόμενο λαό, μέσω της όξυνσης της κρατικής βίας και καταστολής, αλλά και με την ποινικοποίηση των αγώνων και των αγωνιστών.
Το αίτημα για Ελευθερία και Δημοκρατία.
Ελευθερία για τους εργαζόμενους – τη νεολαία- τους λαούς, για την κοινωνική πλειοψηφία σημαίνει απελευθέρωση από την ανεργία, από τη φτώχεια, από την εκμετάλλευση, από την καταπίεση, από τις μαζικές αρρώστιες, από το σύγχρονο αναλφαβητισμό, από τις προκαταλήψεις, το ρατσισμό και το σκοταδισμό.
Ελευθερία σημαίνει παιδεία, υγεία, δουλειά, ψωμί, καθαρό περιβάλλον και πόλεις. Σημαίνει ελεύθερη ενημέρωση και κυκλοφορία των ιδεών.
Ελευθερία για όλους εμάς σημαίνει ελεύθερος χρόνος για ανάπαυση, πολιτισμό, αθλητισμό, γνώση, δημιουργία και έρωτα.
Δημοκρατία για όλους εμάς σημαίνει να οργανώνεσαι και να αγωνίζεσαι, πρώτα απ’ όλα συλλογικά, αλλά και ατομικά, για τα δικαιώματά σου. Για δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία. Να οργανώνεσαι και να αγωνίζεσαι για δημιουργική και σταθερή δουλειά, για μισθό, σύνταξη και ασφάλιση που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες, για περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Για ψυχαγωγία, αθλητισμό, ελεύθερη ενημέρωση και κυκλοφορία των ιδεών. Για καθαρό περιβάλλον και πόλεις.
Δημοκρατία για όλους εμάς σημαίνει να έχουν οι εργαζόμενοι και ο λαός αποφασιστικό και κυρίαρχο λόγο για όλες τις δημόσιες υποθέσεις που τους αφορούν. Σημαίνει συλλογικό αγώνα για μια νέα και καλύτερη κοινωνία.
Δημοκρατία για όλους εμάς σημαίνει συλλογική οργάνωση, ελεύθερη επιλογή και αγώνας ενάντια στην κρατική βία και καταστολή, αλλά και την ποινικοποίηση των αγώνων και των αγωνιστών. Σημαίνει αγώνας για να επιβάλει η κοινωνική πλειοψηφία τη θέληση και τα συμφέροντά της στη θέληση και τα συμφέροντα της κοινωνικής μειοψηφίας.
Στις 25 Μαρτίου διαδηλώνουμε ξανά για να διώξουμε το μαύρο μέτωπο Τρόικας, Τραπεζιτών και ΣΕΒ. Σηκώνουμε το κεφάλι μαζί με τα εργατικά σωματεία , τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες κατοίκων από τις γειτονιές της πόλης, τους άνεργους και την νεολαία για να διεκδικήσουμε την ανατροπή αυτής της πολιτικής και της κυβέρνησης που την εφαρμόζει, μιας πολιτικής που επιβάλει :
•Καταστολή και ποινικοποίηση των αγώνων για τους πολλούς – ασυλία για τους ίδιους
•Ληστρικά μέτρα για τους πολλούς – Διάσωση των ξένων και ντόπιων τραπεζών
•Φτώχεια και ανεργία για τους πολλούς – Επενδύσεις και κέρδη για τον ΣΕΒ
•Αφανισμό εργασιακών δικαιωμάτων – Κέρδη για τους εργοδότες
•Εξαφάνιση του Κοινωνικού κράτους – Ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα σε «επενδυτές»
Ρίχνοντας ματιές στην ιστορία των επαναστάσεων που ανέτρεψαν δυνάστες, αντλώντας δύναμη και έμπνευση από τα κινήματα και τις εξεγέρσεις των λαών σε όλο τον κόσμο, αγωνιζόμαστε για το παρόν και οραματιζόμαστε το μέλλον.
Στις 25 Μαρτίου διαδηλώνουμε ξανά.
Δικιά μας προτεραιότητα δεν είναι η διάλυση της παρέλασης , ούτε η έκφραση μιας, ούτως ή άλλως δικαιολογημένης οργής προς το πολιτικό προσωπικό, τους «επισήμους». Δικός μας στόχος είναι η με όσο πιο μαζικούς όρους έκφραση της λαϊκής αγανάκτησης, στόχος μας είναι η ανατροπή αυτής της απάνθρωπης ταξικής πολιτικής.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 12.30 στην πλ. Δικαστηρίων