Η Γερμανία, η παραχάραξη της ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης και οι οφειλές προς την Ελλάδα
Του Αριστομένη Συγγελάκη*
Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγε κάποιος ότι υπάρχει ακαδημαϊκό πρόγραμμα γερμανικού πανεπιστημίου εν έτει 2020 που, αναφερόμενο στον λιμό της Κατοχής, υιοθετεί την άποψη του διαβόητου Γιόζεφ Γκέμπελς, ότι, τάχα, υπεύθυνη για την πείνα στην Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής ήταν η «βίαιη βρετανική πολιτική του ναυτικού αποκλεισμού» και όχι η ληστρική πολιτική του Γ’ Ράιχ;
Κι όμως! Η ιστοσελίδα του προγράμματος «MOG – Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα», που χρηματοδοτείται από το υπουργείο Εξωτερικών της ΟΔΓ και ελληνικό γνωστό ίδρυμα, στο σχετικό με τον λιμό της Κατοχής σύντομο κείμενό της φιλοξενεί, στην αρχή μάλιστα, απόσπασμα τοποθέτησης του υπουργού Προπαγάνδας της ναζιστικής Γερμανίας! Όχι για να δείξει, με τα ίδια τα απεχθή λόγια του Γκέμπελς, πόσο φρικώδης, βίαιη και διεστραμμένη ιδεολογία και πρακτική ήταν ο ναζισμός, αλλά, αντίθετα, για να απομειώσει και να αποσείσει την ευθύνη του Γ’ Ράιχ για την πρωτοφανών διαστάσεων πείνα που θέρισε τον πληθυσμό της Ελλάδας την περίοδο της Κατοχής!
Για τον σκοπό αυτό επιστρατεύονται κάποιοι ιστορικοί και άλλοι, που, ηθελημένα ή αθέλητα, παρακάμπτουν τα ίδια τα αρχεία του Γ’ Ράιχ και της Βέρμαχτ, απ’ όπου αναδεικνύεται σε όλη του την έκταση το πρωτοφανές πλιάτσικο στο οποίο επιδόθηκε η ναζιστική Γερμανία γρήγορα, μεθοδικά και αποφασιστικά: θέτοντας με ευφάνταστους τρόπους υπό τον έλεγχό της τα μεταλλεία, τις εταιρείες παραγωγής ενέργειας, τα εργοστάσια πολεμοφοδίων, τις βιομηχανίες, τις τράπεζες και κάθε λογής παραγωγικές επιχειρήσεις· μέσω του κλήρινγκ αλλά και τυπώνοντας μάρκα κατοχής μηδενικής αξίας· κλέβοντας ξεδιάντροπα τη σταφίδα, το ελαιόλαδο, το κρέας, τις πατάτες και όλα τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα της χώρας μας· υποχρεώνοντας την Ελλάδα να της χορηγήσει το κατοχικό δάνειο την ώρα που κορυφωνόταν ο λιμός! Αναμφισβήτητα, ο βρετανικός αποκλεισμός όξυνε τις συνέπειες του λιμού, αλλά δεν ήταν η κύρια αιτία του. Όχι τυχαία, πουθενά στην ιστοσελίδα του προγράμματος δεν υπάρχει αναφορά στο έργο του σπουδαίου Γερμανού ιστορικού Μάρτιν Ζέκεντορφ, που τεκμηρίωσε με ντοκουμέντα της Βέρμαχτ τι πραγματικά έκαναν οι Γερμανοί στην Ελλάδα.
Την τρομοκρατία της πείνας, ένα μεθοδικό σχέδιο για την καθυπόταξη του ελληνικού λαού, διαδέχθηκε η τρομοκρατία των Ολοκαυτωμάτων, το κάψιμο χωριών και η μαζική σφαγή αμάχων στα Καλάβρυτα, τη Βιάννο, το Κομμένο, το Δίστομο, τους Πύργους και το Μεσόβουνο, την Κλεισούρα, τη Δράκεια, τον Χορτιάτη, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, στο κολαστήριο του Χαϊδαρίου και σε όλη την Ελλάδα. Όμως πώς παρουσιάζεται το ζήτημα αυτό από το εν λόγω «ακαδημαϊκό» πρόγραμμα; «Περίπου 30.000 έως 50.000 είχαν χάσει τη ζωή τους ως αποτέλεσμα της Αντίστασης και του ανταρτοπολέμου, στη μεγάλη τους πλειοψηφία άμαχοι που είχαν εκτελεστεί ή δολοφονηθεί σε πράξεις αντιποίνων». Μία ωμή προσπάθεια μετάθεσης της ευθύνης από τους θύτες της ναζιστικής θηριωδίας στην Αντίσταση! Αλήθεια, μήπως, σύμφωνα με τους εμπνευστές, υπεύθυνους και συγγραφείς του προγράμματος, έπρεπε να ραίνουμε με τριαντάφυλλα τους φασίστες εισβολείς και κατακτητές της πατρίδας μας, όπως μας ζητούσαν ο Τσολάκογλου, ο Πασσαδάκης και τα κάθε λογής «ιδιοτελή καθάρματα», που συνεργάστηκαν μαζί τους;
Είναι ξεκάθαρο, πλέον, ότι σκοπός του εν λόγω «ακαδημαϊκού» προγράμματος είναι η απαλλαγή της ΟΔΓ από τις απαράγραπτες, ενεργές και θεμελιωμένες στην Ιστορία και το Δίκαιο ελληνικές αξιώσεις για αποζημίωση και επανόρθωση. Όμως η κίνηση αυτή δεν είναι αποσπασματική. Εντάσσεται στο ευρύτερο εγχείρημα παραχάραξης της Ιστορίας, που συντονίζει η γερμανική κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια και το οποίο έγινε ευρύτερα γνωστό με την προσπάθεια του Ρίχτερ να δυσφημήσει τη Μάχη της Κρήτης και την Εθνική μας Αντίσταση. Η προσπάθεια του Ρίχτερ ξεφούσκωσε με θόρυβο μετά τη θύελλα αντιδράσεων στην Ελλάδα αλλά και μέσα στη Γερμανία όταν ο εν λόγω «ιστορικός» έφτασε στο σημείο να παρουσιάσει «στοιχεία» μέσα στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών ότι η Γερμανία δεν χρωστά στην Ελλάδα από την Κατοχή, αλλά η Ελλάδα της χρωστάει κιόλας!
Στο πλαίσιο της πολιτικής του Βερολίνου για περαιτέρω διείσδυση στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν στα χρόνια του μνημονίου η «γερμανοελληνική συνέλευση», το «γερμανοελληνικό ταμείο για το μέλλον» (έτσι ονομάζονται στη γερμανική γλώσσα). Το Υπουργικό Συμβούλιο της Ελληνικής Δημοκρατίας, στις 30.11.2020 αποφάσισε να φέρει προς κύρωση στη Βουλή, για δεύτερη φορά (γιατί άραγε;), την ίδρυση του περιώνυμου «Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας». Πώς εξηγείται άραγε αυτή η πρωτοβουλία την ώρα που η ΟΔΓ συνεχίζει προκλητικά και ατεκμηρίωτα να απορρίπτει τις ελληνικές αξιώσεις για αποζημιώσεις κι επανορθώσεις;
Ας μη γελιόμαστε! Οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες της γερμανικής κυβέρνησης έχουν σαφή επιδίωξη: την παραχάραξη της Ιστορίας, τη διείσδυση στα κύτταρα και τους αρμούς της ελληνικής κοινωνίας και την απαλλαγή της Ο.Δ. της Γερμανίας, καθολικού διαδόχου του Γ’ Ράιχ, από την υποχρέωση απόδοσης των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα. Το γεγονός ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις τις ανέχονται είναι ανεξήγητο και εξοργιστικό!
Ας γίνει σαφές σε όλους: η φιλία και κατανόηση των δύο λαών δεν μπορεί παρά να στηριχθεί στα στέρεα θεμέλια της Μνήμης, της Αλήθειας, της Αλληλεγγύης, της Δικαιοσύνης. Η νεολαία, οι εκπαιδευτικοί, τα κόμματα, η ελληνική κοινωνία θα ορθώσουν τείχος στις επικίνδυνες αυτές μεθοδεύσεις. Δεν θα επιτρέψουμε στη γερμανική κυβέρνηση να θέσει υπό τον έλεγχό της την Ιστορία της Κατοχής και της Αντίστασης. Δεν δεχόμαστε σε καμία περίπτωση τον ρόλο του «επιτηρούμενου ιθαγενούς» για τον οποίο μας προορίζουν κάποιοι!
Η υποστήριξη και ενεργός συμμετοχή Γερμανών δημοκρατών, συλλογικοτήτων και κομμάτων στον κοινό μας αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση απέναντι στις μεθοδεύσεις του γερμανικού κράτους αποτελούν ένα εξαιρετικό παράδειγμα ανιδιοτελούς αλληλεγγύης και κοινής, δημοκρατικής, αντιφασιστικής πάλης, που ενώνει τους δύο λαούς και διανοίγει μία ελπιδοφόρα προοπτική για την Ευρώπη!
*Ο Αριστομένης Συγγελάκης είναι οδοντίατρος – πολιτικός επιστήμων, διδάκτωρ Οδοντιατρικής ΕΚΠΑ και συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα