Κύριε Δ/ντά παρακαλώ δημοσιεύσατε την παρούσα μου επιστολή ευχαριστώντας προκαταβολικά για την φιλοξενία
Αυτή τη φορά η Επιστολή μου είναι κι Ανοιχτή Επιστολή προς τον Υπουργό Γεωργίας, τον Περιφερειάρχη και τον Αντιπεριφερειάρχη Κρήτης.
Αξιότιμοι κύριοι, τυγχάνω βιοποριστικά Αγρότης από το 1978 μέχρι κι αυτή τη στιγμή, κι άς είμαι συνταξιούχος στην «διακονιά» του Αγρότη τώρα και επτά χρόνια. Και λέω στη «διακονιά», γιατί, με επτά χρόνια Δημόσια Υπηρεσία, με δύο χρόνια στο ΝΑΤ, καταβάλλοντας το ποσό των 1500 δολαρίων ασφάλιστρα ώς μαρκόνης (ασυρματιστής Εμπορικού Ναυτικού) το 1972 που σταμάτησα αυτή τη δουλειά, και μετά δυο ναυαγίων, μα και στο ΤΕΒΕ από το 1973 έως και το 1978 για το καθαριστήριο μου στην Αθήνα, αλλά και την εφάπαξ καταβολή μου στο ΟΓΑ με το ποσό των 2.300 ευρώ ένα χρόνο πριν βγω στην Σύνταξη, το 2004, κι από όλες αυτές τις Εισφορές που είχα πληρώσει, μου έβγαλαν μόνο την Βασική του Αγρότη Σύνταξη, δηλ. 362 ευρώ/μήνα και η οποία μόνο πρόσφατα αυξήθηκε, το 2010 στα 509/μήνα.
Μα, στ΄αλήθεια, εάν ήμουνα Δημόσιος Υπάλληλος, θα μου τα «πέταγαν» όλα αυτά τα Ταμεία, ή θα μου υπολόγιζαν και την μία ώρα ακόμα στη Σύνταξή μου;;
Αυτό όμως κύριοι σημαίνει Κράτος Δικαίου, Ελληνικό Κράτος;;
Το 1979 επιστρέφω στο Πάτριο Έδαφος και ξεκινώ το επάγγελμα του Αγρότη φτιάχνοντας δύο στρέμματα θερμοκηπίου στη Κουντούρα, τα οποία δούλεψα μέχρι το 2000 που με μια φοβερή ανεμοθύελλα μου τα ξεπέτσωσε, και φυσικά χωρίς να πάρω καμία δεκάρα αποζημίωση, πηγαίνω σε δικό μου χωράφι που βρίσκεται στη θέση Αλτζερίνου στις εκβολές περίπου του Πελεκανιώτη ποταμού όπου από κληρονομιά κατέχω 1,5 στρέμμα, και από αυτό, το μισό στρέμμα κάνω θερμοκήπιο, παίρνοντας όμως νερό από το πηγάδι μου που βρίσκεται στον χείμαρρο Σαρακηνιώτη, δηλ. 1500 μέτρα μακριά από το θερμοκήπιο μου και σε υψομετρικό 300 μέτρων και το δίκτυο περνάει απ΄τα κατσάβραχα!
Όταν ήρθα από τα «ξένα», βρήκα τον Τοέβ Κουντούρας να έχει πάρει το νερό του Πελεκανιώτη ποταμού από την αρχή των πηγών του, περίπου τέσσερα χιλιόμετρα βόρεια της εκβολής, καθιστώντας άνυδρη ολόκληρη την Ανατολική παρόχθια περιοχή του ποταμού, που περιέχει ελαιώνες και κηποχώραφα που αρδεύονταν αιώνες πρίν τον Τοέβ.
Πηγαίνω το 1980, καταθέτω στον Τοέβ αίτηση για παροχή νερού στο κτήμα μου –το 1,5 στρέμμα- αλλά δεν πήρα καμιά απάντηση, πόσο μάλιστα παροχή νερού!!
Κάνω δεύτερη αίτηση το 1984, και πάλι δεν πήρα απάντηση αλλά ούτε και παροχή, και στην Τρίτη μου αίτηση για παροχή νερού το 1987, παίρνω αρ.Πρωτ του Τοέβ και τον οποίο έχω στο χέρι μου, αλλά ακόμα αρνούνται οι «κύριοι» να μου δώσουν νερό!!
Καταθέτω, λοιπόν, αίτηση στο Μονομελές Διοικητικό Δικαστήριο με τον Δικηγόρο μου το 2000, και η Υπόθεση δικάζεται ΕΡΉΜΗΝ ΜΟΥ μετά δέκα ετών (!!!!!) το 2010, με καταδικαστική απόφαση εις βάρος μου, χωρίς να λάβω γνώση για την Δίκη που φυσικά και νόμιμα ήταν υποχρεωμένοι να με ενημερώσουν για την ημερομηνία της δικάσιμου!!
Όμως κύριοι Αρμόδιοι, δεν είναι σωστό και δίκαιο, περιοχή –όπως η Ανατολική παρόχθια να αρδεύεται αιώνες μέχρι το 1975 περίπου που έγινε ο Τοέβ, κι από τότε να είναι Άνυδρη, την στιγμή που η Δυτική -με τα ίδια Δικαιώματα νερού που είχε η ανατολική-, να μην στερηθεί ούτε στιγμή το αρδεύσιμο νερό της, σε έκταση περίπου άνω των 60 στρεμμάτων τα οποία είναι ΕΚΤΌΣ του Τοέβ, και που αρδεύεται αυτή η περιοχή με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις –χωρίς κανένα φραγμό ή κανένα όρο- που αρδεύεται και η περιοχή του Τοέβ.
Από την ανατολική που βρίσκεται το θερμοκήπιο μου, μου ζητάει ο πρόεδρος του Τοέβ να φτιάξω δική μου δεξαμενή –με δικά μου έξοδα- αποθήκευσης νερού, με κόστος πάνω από 5.000 ευρώ για να μου δώσουν Παροχή!!
Και ερωτώ, μα γιατί στ΄αλήθεια η Δυτική όχθη που είναι εκτός Τοέβ, τα 60 δηλ στρέμματα με τα ίδια κεκτημένα δικαιώματα αιώνων που είχε και έχει η Ανατολική Όχθη, η μέν Δυτική δεν στερήθηκε ούτε στιγμή το αρδεύσιμο νερό -χωρίς κανένα περιορισμό όπως την ιδιωτική δεξαμενή που ζητάνε από εμένα- ενώ η Ανατολική κατάντησε άνυδρη και μου ζητάν δεξαμενές!!
Αυτό είναι Κράτος;
Είναι Δικαιοσύνη;
Είναι λογική στήριξης κι υποστήριξης στον επαγγελματία Αγρότη, και μάλιστα τώρα που με την εγκατάσταση και λειτουργία της λιμνοδεξαμενής Κουντούρας, η βάνα του Τοέβ απέχει από το θερμοκήπιο μου μόλις 50 μέτρα και να μην μου δίνουν νερό;;; Και να επιμένουν να κατασκευάσω μια δική μου δεξαμενή στο κόστος που προαναφέρω και που θα μου πιάσει μεγάλο τμήμα του χωραφιού μου που άλλωστε δεν μου περισσεύει; Και που αναγκάζομαι να φέρνω νερό απ΄την άλλη άκρη του κόσμου με τα αντίστοιχα προβλήματα απ΄την απόσταση των 1500 μέτρων, με τις δικαιολογημένες ζημιές κατά καιρούς του δικτύου μου, λόγω απόστασης και μορφολογίας του εδάφους στην πορεία του δικτύου!
Ελάτε κύριοι δείξτε μου ένα στρέμμα στην Δυτική όχθη των 60 στρεμμάτων (*που είναι εκτός Τοέβ επαναλαμβάνω και δεν έχουν στερηθεί ούτε στιγμή την άρδευση τους), που να έχουν δική τους δεξαμενή όπως απαιτείτε από εμένα, και τότε βάζω ευχαρίστως κι εγώ…
Αλλά, όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά…
Αυτό το χωράφι μου κύριοι, ποτιζόταν και καλλιεργείτο από το 950 μετά Χριστόν, που ήταν και οι Αλγερινοί –εξού και η ονοματοθεσία «Αλτζερίνου»-.
Πάνω από δέκα αιώνες αρδεύονταν και καλλιεργούνταν η περιοχή μας, και το Τοέβ πήρε το νερό, το πήγε στη Κουντούρα που ήταν χειμαδιά κι άνυδρα, έφτιαξαν τις καλλιέργειες –και δεκτό αυτό-, το νερό φτάνει ακόμα και στην περιοχή Κριός εννιά χιλιόμετρα δηλ μακριά απ την όχθη του ποταμού, κι η Ανατολική Παρόχθια περιοχή του, που ποτιζόταν αιώνες, κατάντησε ΆΝΥΔΡΗ!!!
Παρακαλώ αξιότιμοι κύριοι Αρμόδιοι, δώστε εντολή στον Τοέβ Κουντούρας να πράξει το Λογικό, το Νόμιμο, να μου δώσει παροχή του αρδεύσιμου νερού στο θερμοκήπιο μου στην συγκεκριμένη θέση.
Μετα τιμής,
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Σ. ΖΟΥΡΙΔΑΚΗΣ
Παλαιόχωρα
