Του Δημήτρη Μηλάκα
Μετά από τρία μνημόνια, 6 χρόνια εποπτείας, δημοσιονομικής προσαρμογής και μεταρρυθμίσεων, η φράση του Σόιμπλε (είναι η εφαρμογή των συμφωνηθέντων, ηλίθιε) με έμμεσο παραλήπτη τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα έρχεται να μας υπενθυμίσει τι είναι και τι ακριβώς ζητούν από την Ελλάδα οι δανειστές της: Πρόκειται για κοινούς τοκογλύφους που ζητούν τα πάντα…
Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες – με διαφορετικό στιλ και προτεραιότητες- εδώ και έξι χρόνια κάτω από στενότατη εποπτεία ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες των δανειστών. Παρ’ όλα αυτά, ο υποτιθέμενος στόχος (δηλαδή η έξοδος της χώρας από το σπιράλ της κρίσης) ολοένα και απομακρύνεται αφήνοντας πίσω του οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά συντρίμμια. Το να καλεί λοιπόν, ο Σόιμπλε, τον «ανόητο» να συνεχίσει να εφαρμόζει τα συμφωνηθέντα (με το μαχαίρι στο λαιμό) αποκαλύπτει ότι στόχος αυτών των συμφωνηθέντων δεν είναι η «διάσωση» της χώρας, αλλά κάτι άλλο.
Αυτό το «άλλο» στην προκειμένη περίπτωση και σ αυτήν την χρονική στιγμή είναι:
Το ξεπούλημα των αεροδρομίων (ολοκληρώθηκε – τα πήρε το γερμανικό δημόσιο–σε μια στιγμή που παρατηρείται απογείωση της τουριστικής κίνησης στη χώρα)
Το ξεπούλημα του (υπολοίπου) ΟΤΕ- οι Γερμανοί επίσης…
Το ξεπούλημα των λιμανιών (όχι μόνο του Πειραιά)
Το ξεπούλημα του σιδηροδρομικού και οδικού δικτύου
Το ξεπούλημα των νερών (φράγματα και υδροδότηση)
Πέραν τούτων, και για την θεσμική κατοχύρωση των δανειστών, τα «συμφωνηθέντα» για τα οποία κόπτεται ο Σόιμπλε ως εκπρόσωπός τους έχουν να κάνουν και με:
Τον έλεγχο της Γενικής Γραμματείας εσόδων, δηλαδή τον εισπρακτικό μηχανισμό του κράτους (ήδη οι δανειστές επόπτευσαν τις …αδιάβλητες διαδικασίες εκλογής του «εκλεκτού» )
Τον έλεγχο του διοικητικού συμβουλίου του «μεγάλου» Ταμείου αποκρατικοποιήσεων (για την απρόσκοπτη συνέχιση της διαδικασίας ξεπουλήματος των πάντων)
Στα «συμφωνηθέντα» για τα οποία κόπτονται οι δανειστές και ο Σόιμπλε περιλαμβάνονται και οι ασφυκτικοί δημοσιονομικοί όροι, οι οποίοι καθορίζουν πόσο από το παραγόμενο ελληνικό ΑΕΠ θα επιστρέφει στην τσέπη τους ως τόκος και χρεολύσιο.
Αυτά ακριβώς τα συμφωνηθέντα τηρούν οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 που ο Γ. Παπανδρέου συμφώνησε να αναθέσει τη «διάσωση» της χώρας στον μεγαλύτερο θεσμικό τοκογλυφικό οργανισμό, παγκοσμίως. Το ΔΝΤ…
Αυτά ακριβώς τα συμφωνηθέντα- που σε τελική ανάλυση προυποθέτουν και το δέσιμο της ελληνικής πολιτικής εξουσίας στο άρμα των δανειστών—ζητά από τον Ελληνα πρωθυπουργό, ως να είναι υποχείριό του, ο πολύς Β. Σόιμπλε.
Πρόκειται γι’ αυτά τα «συμφωνηθέντα» που:
έχουν τινάξει στον αέρα την ελληνική οικονομία (25% μείωση του ΑΕΠ από το 2010)
έχουν οδηγήσει στη μετανάστευση 300.000 νέους ανθρώπους
έχουν καθηλώσει στην ανεργία πάνω από το 25% του πληθυσμού,
Πετούν στον Καιάδα τους απόμαχους της δουλειάς.
Κι αν υπάρχει μια απάντηση που θα μπορούσε να δώσει κάποιος πρωθυπουργός σαν τον Αλέξη Τσίπρα, σε κάποιον εκπρόσωπο των τοκογλύφων, σαν τον Β. Σόυμπλε, όταν του υπενθυμίζει την υποχρέωση της τήρησης των συμφωνηθέντων, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από: «είναι οι άνθρωποι, ηλίθιε».
