Γράφει ο Ιωάννης Κουρουτάκης
Λογοτέχνης, Συγγραφέας
Αυτή η φοβερή κραυγή που ακούστηκε στον σταθμό της Λυών: Σκότωσαν τον Βενιζέλο! Σκότωσαν τον Βενιζέλο! Μεταφέρθηκε αστραπιαία στην Αθήνα.
Στην πλατεία Συντάγματος, στις κεντρικές αρτηρίες των Αθηνών τα μαινόμενα πλήθη των Βενιζελικών φώναζαν, κραύγαζαν, ούρλιαζαν:
– Σκότωσαν τον Βενιζέλο! – Θανατος στους δολοφόνους!
Μάταια ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως Εμμανουήλ Ρέπουλης συνιστά ψυχραιμία, διευκρινίζοντας πως ο Βενιζέλος γλίτωσε με δύο ελαφρά τραύματα στο χέρι. Λίγοι τον ακούνε. Οι περισσότεροι ζητούν εκδίκηση και ξεσπούν πάνω στους βασιλόφρονες.
Αλίμονο: όταν πετύχουν κάποιον από αυτούς, τον πιάνουν, τον δέρνουν, τον φυλακίζουν. Ιδιαίτερα ξεσπούν πάνω στις βασιλόφρονες εφημερίδες. Καταστρέφουν τα γραφεία τους, τις τυπογραφικές μηχανές, τα πάντα.
Το μίσος και η εκδίκηση κυριαρχούν.
Η Αθήνα είναι μια αναρχούμενη πολιτεία.
Ευτυχώς όμως η είδηση η καλή ότι ο Βενιζέλος σώθηκε από τη δολοφονική απόπειρα έρχεται γρήγορα, και η κατάσταση της καταστροφικής μανίας και της αλλοφροσύνης σταματά αμέσως.
Όμως στις λίγες ώρες που κράτησε η αναρχία, στην λεωφόρο Κηφισίας, όπως λεγόταν τότε η λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας, συντελέστηκε ένα τρομερό έγκλημα. Μια τρομερή τραγωδία. Στρατιώτες που ανήκαν στους ειδικούς λόχους ασφαλείας με διοικητή τον Πάυλο Γύπαρη «οι Γυπαραίοι» όπως τους έλεγε ο κόσμος, συνέλαβαν και δολοφόνησαν τον Ίωνα Δραγούμη, τον Ίδα των νεοελληνικών γραμμάτων
Ο Δραγούμης είχε στενό δεσμό με την μεγάλη τραγωδό Μαρίκα Κοτοπούλη, η οποία ήταν φανατικιά Κωνσταντινική. Θέλοντας λοιπόν να την προστατεύσει από το έξαλλο πλήθος που είχε κάνει γυαλιά-καφριά το θέατρό της, την πήρε και την πήγε μακριά κάπου στην Κηφισιά. Έτσι και έγινε. Όταν όμως εκείνος θέλησε να επιστρέψει στην Αθήνα, μάταια εκείνη τον θερμοπαρακαλούσε να μείνει μαζί της, γιατί φοβόταν για την ζωή του.
Ο Δραγούμης ατρόμητος όπως ήταν αποφάσισε να ριψοκινδυνεύσει και ξεκίνησε να επιστρέψει στην Αθήνα. Στις διόμιση μετά το μεσημέρι έφτασε στους Αμπελοκήπους όπου οι «Γυπαραίοι» σταμάτησαν το αυτοκίνητο.
Όταν διαπίστωσαν την ταυτότητά του τον παρουσίασαν στον Γύπαρη και εκείνος διέταξε να σχηματιστεί απόσπασμα από δεκαπέντε άνδρες με επικεφαλής δύο λοχίες και να οδηγήσουν τον Ίωνα Δραγούμη στο φρουραρχείο.
Στο δρόμο όμως το απόσπασμα σταμάτησε.
Οι δύο λοχίες πρόσταξαν τους άνδρες τους να παραταχθούν, κι έστησαν τον Δραγούμη στον τοίχο.
Τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ.
Η δολοφονία του και μάλιστα με τις συνθήκες που έγινε γέμισε φρίκη τον κόσμο, σ’ όλη την Ελλάδα.
Στιγμάτισε ανεξίτηλα την Βενιζελική παράταξη.
Ο Γύπαρης που κατηγορήθηκε ότι αυτός διέταξε να γίνει η εκτέλεση του Δραγούμη, αρνήθηκε την κατηγορία. Ποτέ δεν την αποδέχτηκε. Ως το τέλος της ζωής του υποστήριζε πως ήταν αθώος της τραγωδίας που παίχτηκε στην λεωφόρο Κηφισίας.
