Ανάρτηση κατά του σκιτσογράφου Χρήστου Παπανίκου έκανε η Μαρία Καρυστιανού, με αφορμή ένα σκίτσο του.

Στο επίμαχο σκίτσο, ο Χρήστος Παπανίκος εμφανίζει πάνω σε ένα αγροτικό τον Βελόπουλο σαν οδηγό, και πίσω στην καρότσα την Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Νίκο Ανδρουλάκη. Αυτό όμως που εξόργισε την Μαρία Καρυστιανού ήταν η χρήση της φράσης «Δεν έχω οξυγόνο», η οποία ειπώθηκε από ένα από τα 57 θύματα της τραγωδίας των Τεμπών ακριβώς μετά το δυστύχημα και λίγο πριν βρει τραγικό θάνατο από τη φωτιά.

Η ανάρτηση της Μαρίας Καρυστιανού

Ο κ. Παπανίκος, εδώ αγκαλιά με τον ποινικά υπόλογο για παιδεραστία Μίχο, έκανε το λάθος να «παίξει» με τις τελευταίες λέξεις που ακούσαμε ως κατάθεση ψυχής που εκπνέει , λίγο πριν το τέλος !!!

Το «δεν έχω οξυγόνο» δεν είναι ατάκα. Είναι τα λόγια που έσκισαν την ψυχή μας όταν τα ακούσαμε ζωντανά και αποτελούν έκτοτε ιερό μήνυμα για τον αγώνα μας προς την δικαίωση.

Η κατάχρηση τους, και της ιερότητας που πρεσβεύουν, είναι καταφανής ύβρις!
Αυτά λοιπόν τα τελευταία πριν τον θάνατο λόγια όχι μόνο δεν ακούμπησαν τον κ. Παπανίκο αλλά «έπαιξε» πάνω σε αυτά για να μιλήσει ως αδαής περί του επιστημονικού αντικειμένου για την ύπαρξη ξυλολίου.

Δηλαδή περί του ερωτήματος για το οποίο ήδη έχουν απαντήσει ως ειδικοί (έστω και ελλιπώς) το Γενικό Χημείο του Κράτους, αλλά και ακόμη πιο πανηγυρικά ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ, με τη συμμετοχή εκπροσώπου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Σιδηροδρόμων (ERA).

Τα λόγια είναι λίγα για να περιγράψουν την έκπτωση αξιών που ζούμε σε κάθε επίπεδο και με πάσα μορφή.

Ελπίζω να είναι αυτός ο πάτος, διότι δεν ξέρω πόσα άλλα έκτροπα μπορεί να αντέξει η ελληνική κοινωνία.