Το Σάββατο 17 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Akali η ανοιχτή συζήτηση του υποψήφιου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Σταθάκη με εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων της πόλης.
Αντικείμενο της συνάντησης αποτέλεσε η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομία και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ο κ. Σταθάκης αναφέρθηκε στην αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ για το δημόσιο χρέος και την αναγκαιότητα απομείωσης του, καθώς και στις άμεσες παρεμβάσεις για την οικονομία, την καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης και τις αλλαγές στη δημόσια διοίκηση που το κόμμα του έχει σχεδιάσει.
Ολόκληρη η ομιλία
Οι εκλογές:
Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι.
Οι εκλογές στις 25 Ιανουαρίου δεν είναι μια ελληνική υπόθεση.
Αφορούν το μέλλον όλων των λαών της Ευρώπης.
Μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα για πολιτικές μετατοπίσεις και μετασχηματισμούς σε πολλές χώρες, όπως η Ισπανία, και να απελευθερώσουν δυνάμεις που εδώ και καιρό δυσανασχετούν απέναντι στην πανευρωπαϊκή λογική της λιτότητας.
Νέα σχέση με την Ευρώπη:
Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει απαρέγκλιτα προσηλωμένος στην ευρωπαϊκή πορεία και προοπτική της χώρας.
Πρέπει όμως να διαμορφώσουμε μια νέα σχέση με τους εταίρους μας.
Μια σχέση η οποία να μην έχει τα χαρακτηριστικά της επιβολής πολιτικών έξω και πέρα από τη βούληση του ελληνικού λαού.
Μια σχέση που να μην προσβάλει την δημοκρατία στον τόπο μας.
Σήμερα είναι ή ώρα για να διαπραγματευτούμε εκ νέου με τους εταίρους μας.
Να διαπραγματευτούμε ένα νέο πλαίσιο συνεννόησης. Με την απομείωση ενός σημαντικού μέρους του ελληνικού δημοσίου χρέους. Και την δημιουργία βιώσιμων όρων αποπληρωμής του εναπομείναντος.
Μια συνεννόηση στην οποία οι κρίσιμες αναπτυξιακές αποφάσεις για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας θα παραμείνουν στα χέρια μας, στα χέρια του ελληνικού λαού.
Η τομή του προγράμματος της ΔΕΘ:
Κυρίες και κύριοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι έτοιμος να αναλάβει την εξουσία.
Και διαθέτει ένα πρόγραμμα που μπορεί να αντιμετωπίσει όλα τα φλέγοντα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας. Όλα αυτά για τα οποία δεν υπάρχει περιθώριο άλλης αναβολής. 5 χρόνια λιτότητας ήταν αρκετά.
Η ανακοίνωση του προγράμματος της ΔΕΘ άλλαξε σελίδα για το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα. Άλλαξε την ατζέντα της δημόσιας συζήτησης.
Αυτό το πρόγραμμα θα υλοποιήσουμε. Αυτό, και τις μεγάλες αλλαγές στην δημόσια διοίκηση τις οποίες εξήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας στο πρόσφατο Διαρκές Συνέδριο του κόμματος μας.
Δεν είναι το πρόγραμμα που ιδανικά θα θέλαμε. Είναι όμως ένα πρόγραμμα που περιγράφει με ακρίβεια τι μπορούμε να κάνουμε. Είναι κοστολογημένο. Είναι ώριμο. Και πάνω από όλα, η υλοποίηση του δεν εναπόκειται στην διαπραγμάτευση, δεν εναπόκειται στην κρίση των εταίρων. Η υλοποίηση του εναπόκειται στην κρίση του ελληνικού λαού.
Τα 4 βασικά της σημεία αφορούν:
α) τις επείγουσες ανάγκες για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης,
β) την ανασυγκρότηση της εργασίας,
γ) την επανεκκίνηση της οικονομίας και
δ) την καταπολέμηση της ανεργία.
Ανθρωπιστική κρίση:
Και ξεκινάω από την ανθρωπιστική κριση.
Σήμερα (αρχές 2014) το 44% του ελληνικού πληθυσμού ζει κάτω από το όριο τις φτώχειας. Ταυτόχρονα, ένα τεράστιο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού, ακόμα και κοινωνικές κατηγορίες μέχρι πρόσφατα ασφαλής όπως οι ελεύθεροι επαγγελματίες, δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Το πρόγραμμα της ΔΕΘ θεραπεύει αυτή την πληγή.
Και εξασφαλίζει ότι κανένας έλληνας πολίτης δεν θα στερηθεί ξανά τα βασικά αγαθά, όπως το νερό, το ρεύμα, τη στέγη, τη διατροφή και τις υπηρεσίες υγείας.
Σε αυτά περιλαμβάνεται και η επαναφορά της 13ης σύνταξης.
Το κόστος αυτής της παρέμβασης το έχουμε υπολογίσει στα 1,8 εκατομμύρια ευρώ και είναι απολύτως εφικτό να υλοποιηθεί μέσα από ανακατανομές στον υφιστάμενο κρατικό προϋπολογισμό μέσα από περικοπές σε δαπάνες του κράτους που δεν έχουν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην οικονομία.
Εργασία:
Δεύτερο πεδίο άμεσης παρέμβαση είναι η εργασία.
Την περίοδο των μνημονίων ανατράπηκε όλο το πλέγμα του θεσμικού πλαισίου που διέπει τις εργασιακές σχέσεις της χώρας μας. Και βιώσαμε μια άνευ προηγουμένου κατάρρευση των μισθών.
Πρόθεση μας είναι η επαναθεμελίωση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων. Κίνηση για την οποία έχουμε την συναίνεση όλων των κοινωνικών εταίρων.
Επίσης θα περιορίσουμε τις μορφές ελαστικής εργασίας που τείνουν να αποκτήσουν ενδημικό χαρακτήρα.
Και φυσικά, όπως σε κάθε ευκαιρία τονίζουμε, θα αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ. Ενέργεια η οποία αφορά το 8% περίπου των εργαζομένων στη χώρα μας, τα στρώματα, δηλαδή, που επί της ουσίας αδυνατούν να επιβιώσουν από τα εισοδήματα που τους εξασφαλίζει η εργασίας τους.
Επανεκκίνηση της οικονομίας:
Τρίτο πεδίο άμεσης παρέμβασης είναι η επανεκκίνηση της οικονομίας.
Χωρίς μιας μεγάλης σε έκταση ρύθμιση των χρεών επιχειρήσεων και νοικοκυριών η ελληνική οικονομία θα παραμείνει επ’ άπειρων στην ίδια φαύλη τρύπα του χρέους που είναι βυθισμένο και το ελληνικό δημόσιο.
Σχεδόν όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις σήμερα είναι υπερχρεωμένες. Είτε προς την εφορία, είτε προς τις τράπεζες, είτε προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Είναι αδύνατη η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας αν πρώτα δεν προβούμε σε μια μεγάλης έκτασης ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους.
Που θα αθροίζει τις συνολικές οφειλές των επιχειρήσεων και θα προβλέπει ότι ο ρυθμός αποπληρωμής τους δεν θα υπερβαίνει για τις ΜμΕ το 30% των συνολικών μηνιαίων τους εσόδων τους.
Μόνο έτσι θα μπορέσουν οι επιχειρήσεις να επανασχεδιάσουν, να οργανώσουν το μέλλον τους και εν τέλει να προσλάβουν νέους εργαζόμενους και να επεκτείνουν τις δραστηριότητες τους.
Ομοίως και για τα νοικοκυριά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα επιτρέψει καμία πρώτη κατοικία να αποτελέσει κτήμα των τραπεζών ή των διαφορετικών funds που θέλουν να κερδοσκοπήσουν πάνω στα σπίτια του ελληνικού λαού.
Μια μεγάλης σε έκταση ρύθμιση των στεγαστικών δανείων είναι σήμερα επιβεβλημένη. Με έντονη κλιμάκωση, ανάλογα με την απώλεια του εισοδήματος εν μέσω κρίσης κάθε νοικοκυριού, που θα ανακουφίσει την ελληνική κοινωνία.
Μια τέτοια ρύθμιση θα διευκολύνει, ωστόσο, και το ίδιο το τραπεζικό σύστημα του οποίου η αξιοπιστία πλήττεται από τα μη εξυπηρετούμενα στοιχεία στο ενεργητικό του.
Η κίνηση αυτή απαιτεί 3 δις ευρώ. Τα οποία σκοπεύουμε να τα αντλήσουμε από τα 11 αδιάθετα δις του ΤΧΣ. Από χρήματα, δηλαδή, τα οποία έχουν εγγραφεί στο ελληνικό δημόσιο χρέος ήδη και τα οποία έχουν δοθεί στη χώρα μας υπό την προϋπόθεση να χρησιμοποιηθούν για την εξυγίανση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Και φυσικά σε αυτές τις παρεμβάσεις περιλαμβάνεται και η αποκατάσταση της στοιχειώδους φορολογικής δικαιοσύνης. Με την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και την αντικατάσταση του από ένα φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας και την επαναφορά του αφορολόγητου με στόχο τα 12.000 ευρώ.
Ανεργία:
Τέλος το πρόγραμμα της ΔΕΘ περιγράφει και την δημιουργία ενός προγράμματος 300.000 θέσεων εργασίας τα πρώτα δύο χρόνια διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Θέσεις οι οποίες θα δημιουργηθούν άμεσα καλύπτοντας χρονίζουσες ανάγκες των δημόσιων υπηρεσιών αλλά και στο ιδιωτικό τομέα και στην κοινωνική οικονομία.
Η δέσμευση αυτή αποτελεί μια αντιστροφή της λογικής των μνημονίων σύμφωνα με την οποία η συρρίκνωση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων θα αύξανε την ανταγωνιστικότητα και εν τέλει θα οδηγούσε στην ανάπτυξη.
Εμείς πιστεύουμε ότι η ίδια η εργασία και η στοχευμένη και συντονισμένη αύξηση της μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για την επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Εξάλλου, το πρόγραμμα αυτό όπως και η αύξηση του κατώτατου μισθού θα κατευθυνθεί άμεσα στην εσωτερική αγορά καθώς θα τονώσει την κατανάλωση βασικών αγαθών των κατώτερων εισοδηματικών κατηγοριών.
Τα δε χρήματα για αυτό το σκέλος του προγράμματος θα προέλθουν από υπαρκτούς πόρους του ΕΣΠΑ. Πόρους που ήδη λαμβάνει η χώρα μας για δαπάνες σε προνοιακού τύπου παρεμβάσεις. Εμείς, απλά, θα τους ανακατανείμουμε και θα τους εστιάσουμε σε ένα δυναμικό πρόγραμμα άμεσης αύξησης της απασχόλησης.
Δημόσια διοίκηση:
Γνωρίζουμε, όμως, ότι όλα αυτά δεν είναι αρκετά.
Ότι οι ελληνική οικονομία και το ελληνικό δημόσιο αντιμετωπίζουν σωρεία προβλημάτων.
Προβλήματα Γραφειοκρατίας, προβλήματα διαπλοκής, προβλήματα σύγχυσης των αρμοδιοτήτων μεταξύ των υπηρεσιών και ιδιόμορφων σχέσεων μεταξύ τμημάτων του δημοσίου με μεμονωμένες επιχειρηματικές ομάδες.
Και για αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε κανένα βήμα προς τα εμπρός αν δεν πραγματοποιήσουμε και μια μεγάλη σε έκταση αλλαγή στο ίδιο το κράτος.
Με την αυτονόμηση της δημόσιας διοίκησης από τον έλεγχο των πολιτικών κομμάτων.
Με την αύξηση της διαφάνειας στο δημόσιο που υποχώρησε στα χρόνια του μνημονίου.
Με την τεχνολογική αναβάθμιση του δημοσίου και την μηχανοργάνωση και ενοποίηση όλων των διαφορετικών βάσεων δεδομένων από δημόσιους φορείς.
Με την επιτάχυνση της διαδικασίας των αδειοδοτήσεων για δημόσιας έργα και νέες επιχειρήσεις χωρίς την καταστρατήγηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
Με επίλυση όλων των χρονιζουσών προβλημάτων που αφορούν τις χρήσεις γης και την χωροταξία, όπως την ολοκλήρωση του κτηματολογίου, την ολοκλήρωση των δασικών χαρτών, την προστασία των παραλιών και την κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης.
Με ένα νέο αναπτυξιακό νόμο με κλαδικά εστιασμένες παρεμβάσεις με κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια στην κατανομή των ενισχύσεων.
Και με ένα νέο απλοποιημένο φορολογικό σύστημα με νέα εργαλεία, όπως το περιουσιολόγιο.
Ορίζοντας παραγωγικής ανασυγκρότησης:
Όλες αυτές οι αλλαγές δεν είναι ο στόχος, δεν είναι ο σκοπός. Είναι τα μέσα για πορευθούμε προς την επιθυμητή κατεύθυνση.
Και η κατεύθυνση αυτή δεν είναι άλλη παρά η συνολική παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.
Με κοινωνική δικαιοσύνη και μέριμνα για το περιβάλλον στη χώρα μας.
Το ξέρουμε όλοι μας.
Η ελληνική οικονομία έχει ελλείψεις και προβλήματα.
Και τα σημαντικότερα από αυτά ήταν ο προσανατολισμός της και η έμφαση που δόθηκε σε κλάδους που θα έπρεπε, φυσικά, να έχουν συνεισφορά στην ελληνική οικονομία. Αλλά δεν μπορούν να αποτελούν τις μόνες πηγές εισοδήματος.
Η ελληνική οικονομία μέσα από λάθη και παραλήψεις κατέληξε να στηρίζεται μονοδιάστατα στις κατασκευές, στον τραπεζικό τομέα, στον τουρισμό και στη ναυτιλία.
Και παραμέρισε όλους αυτούς τους τομείς για τους οποίους υπάρχουν πόροι, δυνατότητες και δυνάμεις.
Όπως ο αγροτικό τομέας που πάσχει από τους μεσάζοντες και την απουσία τυποποίησης και επεξεργασίας των προϊόντων του.
Όπως η μεταποίηση που παραμελήθηκε και αφέθηκε να βουλιάζει μέσα σε ένα θεσμικό κενό.
Όπως οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες και η νέα επιεχειρηματικότητα, τα start-ups, στο λογισμικό και στα creative industries, που υπάρχουν οι τόσες δυνατότητες από το μορφωμένο εργατικό δυναμικό της χώρας μας.
Όπως η ενέργεια, όπως οι πράσινες τεχνολογίες.
Όπως οι δυνατότητες στις κατασκευές από την αναμόρφωση του αστικού χώρου και την ανακαίνιση του υπάρχοντος κτιριακού αποθέματος της χώρας.
Όπως τόσα και τόσα πεδία.
Εμείς θα αλλάξουμε την Ελλάδα:
Οι αλλαγές, όμως, αυτές που περιγράφουμε δεν θα γίνουν από μόνες τους.
Δεν θα γίνουν από τα πάνω.
Δεν θα έρθει το κράτος να τα κάνει όλα.
Δεν θα γίνουν από μεγάλες ξένες ιδιωτικές επενδύσεις που ως δια μαγείας θα εμφανιστούν στη χώρα.
Δεν θα γίνουν από το ΣΥΡΙΖΑ που θα έρθει να μας σώσει αντιγράφοντας το κόμμα-κράτος του παρελθόντος, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Η αλλαγή θα έρθει από εμάς του ίδιους.
Από τις δικές μας δυνάμεις.
Κάθε ενός από εμάς, κάθε τόπου και κάθε περιφέρειας.
Με τις δικές μας δυνάμεις θα φέρουμε την ελπίδα.
Με τι δικές μας δυνάμεις θα ξαναδώσουμε ζωή στον τόπο μας
Σας ευχαριστώ.