Του Αντ. Χαρχαλάκη συγγραφέως – ερευνητή – ποιητή
Μέσα στην οχλοβοή, από τα αποτελέσματα των προσφάτων εκλογών, πολλοί – ουδέ του γράφοντος εξαιρουμένου – βιάστηκαν να… διαπιστώσουν το τέλος του δικοματισμού, τουλάχιστον όπως τον ζήσαμε μέχρι τις εκλογές! 
Όμως οι εκλογές αυτές, δημιούργησαν ένα νέο πολιτικό τοπίο: Κεντροδεξιά – Κεντροαριστερά, ή επί το ορθώτερον Σοσιαλδημοκρατία! Ειδικά όσον αφορά το δεύτερο, που το ζει για χρόνια η Ευρώπη, επέπρητο να φτάσει και στα καθ’ ημάς, με το πρόσωπο του κ. Τσίπρα και του φορέως του οποίου προΐσταται! Κι αν ξεγέλασε ή ξεγελά ακόμη έναν καλόπιστο, θέλω να πιστεύω, λαο – ψηφοφόρο, η αλήθεια είναι αυτή ακριβώς: Δικομματισμός!! Φυσικά οι προσδιορισμοί, «Αριστερά», έχουν πάψει πια να κρύβουν την ουσία της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ! Που δείχνουν, μέσω της ψεύτικης διαδικασίας των «εντολών» πως βαδίζει στο βηματισμό των «Συντρόφων» του ευρωπαίων, που οδηγεί στον γκρεμό τον ελληνικό λαό, ουδε των ψηφοφόρων του εξαιρουμένων! Και δεν αφήνει τα… σάπια, αλλά κοροϊδεύει ανενδοίαστα και ανέντιμα… Δείτε… βγάλσιμο της γλώσσας περιπαικτικά, κατά πρόσωπο εκείνων που τον πίστεψαν και δεν ξέρω αν καταλαβαίνουν το δούλεμα: «Η πρώτη πράξη του νέου συνασπισμού εξουσίας, με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι η καταγγελία του Μνημονίου»!!! Αργότερα ο Δραγασάκης – το οικονομικό μυαλό του ΣΥΡΙΖΑ – δήλωνε: «Στη σκέψη τη δική μας, δεν υπάρχει η έννοια της μονομερούς πράξης. Δηλαδή να βγούμε και μονομερώς να πούμε διαγράφουμε το χρέος, καταγγέλλουμε κλπ. Δεν είναι και λογικό να το πει κανείς αυτό. Αυτό που θα γίνει, είναι μια επαναδιαπραγμάτευση, ένα πλαίσιο διαφορετικό, μέσα στο οποίο θα θέσουμε τους δικούς μας στόχους…». Συμπλήρωση του γράφοντος: Στόχος για να πάρουμε εκλογική αυτοδυναμία κι ύστερα…
Και… αποκερώνει ο Αλέξιος: «είναι βαθιά η πίστη μας, ότι το πρόβλημα της κρίσης είναι ευρωπαϊκό, άρα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να βρεθεί η λύση»!! Είπατε τίποτα; Αχ Αλέξιε…
Θυμίζει τον ένα από τους δύο στύλους του δικομματισμού, τον αείμνηστο τον Ανδρέα Παπανδρέου, που έλεγε: «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» κι ωστόσο μας έχωσε βαθύτερα και στα δύο! Να παρομοιάσω τον Αλέξιο με τον Ανδρέα; Δεν θα είναι καθόλου ατυχής η παρομοίωση…
Άρα φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε για δικομματισμό! Δηλαδή ο Δικομματισμός απέθανε, ζήτα ο Δικομματισμός! Μια που υπάρχει και ο Κεντροδεξιός πυλώνας του: ΠΑΣΟΚ – Ανεξάρτητοι Έλληνες – ΝΔ με τον Σαμαρά, που μπορεί να τον σουτάρει ο κόσμος της Δεξιάς και στη θέση του να βάλει τον κ. Καμένο.
Συμπερασματικά να πούμε: Κεντροδεξιά – Κεντροαριστερά, έχουν, μέσω διλημμάτων, παγιδέψει το εκλογικό σώμα σε φιλοευρωπαϊκή κατεύθυνση: Κοροϊδεύοντας κιόλας, δια στόματος του κ. Σαμαρά, πως: «Ο κ. Τσίπρας θέλει να βγάλει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη, με συνέπεια να χρεοκοπήσει η χώρα» ή κάπως έτσι, αν συγκράτησα ακριβώς τη δήλωσή του. Αυτή είναι αγαπητοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΝΔ – ΠΑΣΟΚικών σχηματισμών η νεκρανάσταση του Δικομματισμού ή διπόλου, όπως το λένε οι διάφοροι κονδυλοφόροι. Το ζήτημα είναι, μεταξύ των κατεργαρέων αυτών και τον μικροσκοπικών κολαούζων τους, τι θα επιλέξει ο καθένας μας στις προσεχείς εκλογές; Εμείς οι άνθρωποι του απλήρωτου ιδρώτα, των κουτσουρεμένων συντάξεων, της απάνθρωπης πολιτικής των τιμών στα είδη διαβίωσης, τι θα κάνουμε; Δεν υποδείχνω τίποτε γιατί μιλώ σε ενήλικες και ώριμους πολίτες. Όμως πρέπει να ξεχνάμε τα παραπάνω και άλλα ακόμη; Όπως την κατάργηση των Συλλογικών συμβάσεων, που μας παραδίνει στο έλεος των εργοδοτικών συμβάσεων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα επί θύραις μέτρα, κόστους 11,5 δις. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε την ολοφάνερη διγλωσσία και του κ. Τσίπρα και όλων που συνομωτούν πίσω από τις πλάτες μας. Μόνο μία επιλογή έχουμε μπροστά μας: Στήριξη του ΚΚΕ που δε μας πρόδωσε ποτέ και που πάντα οι ηγέτες του είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων, όλων ημών. Ένα ΚΚΕ που «μπορεί» να γίνει συνομιλητής των πιο πάνω κυρίων – άρα συνένοχος για ό,τι και όσα πρόκειται να πάθουμε – δεν το χρειαζόμαστε! Και ούτε πρόκειται να συναινέσει προς την κατεύθυνση μέτρων, που θα μας γυρίσουν σε περασμένες δεκαετίες!!