Του Αντώνη Σιγάλα
Επειδή το ξέπλυμα του Παπαδήμου δίνει και παίρνει να θυμηθώ κι εγώ τα αυτονόητα.
Ο κύριος Λουκάς Παπαδήμος ήταν πρόεδρος της τράπεζας της Ελλάδας από το 1994 μέχρι το 2002, ήταν δηλαδή ο τραπεζίτης στη θητεία του οποίου η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ. Μετά από αυτή του τη μεγάλη επιτυχία, με πλαστά μάλιστα στοιχεία, τις συνέπειες της οποίας η χώρα μας υφίσταται ακόμα σήμερα, εκείνος μεταφέρθηκε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στη θέση του αντιπροέδρου, όπου υπηρέτησε από το 2002 μέχρι το 2010, και μετά τη λήξη της θητείας του εκεί, ανέλαβε θέση άμισθου οικονομικού συμβούλου του Γιώργου Παπανδρέου, δηλαδή ήταν στην κυβέρνηση του ΓΑΠ όταν αυτός υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο. Μάλιστα ο Παπαδήμος στην κυβέρνηση του ΓΑΠ διαπραγματευόταν με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για το δανεισμό της Ελλάδας, στα πλαίσια της κρίσης χρέους της χώρας.
Μετά την πτώση της κυβέρνησης του ΓΑΠ το Νοέμβριο του 2011, ο Λουκάς Παπαδήμος δέχτηκε να αναλάβει την πρωθυπουργία σε μια κυβέρνηση που δεν είχε καμία σχέση με αυτό που είχε εκλέξει ο λαός στις εκλογές του 2009, εκμεταλλευόμενος τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς και χωρίς ο ίδιος να είναι εκλεγμένος ποτέ και πουθενά σε κανένα πολιτικό αξίωμα. Ο Παπαδήμος πήρε μια εξουσία που ο ίδιος ποτέ από μόνος του δε θα ήταν δυνατόν να αποκτήσει, δεδομένου ότι στην κυβέρνησή του συμμετείχαν και η συμπολίτευση και η αξιωματική αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αντίστοιχα) καθώς και το ΛΑΟΣ. Ο Παπαδήμος είχε ως μόνο πολιτικό εφόδιο την υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ειδικά από τον τότε πρόεδρό της Εμανουέλ Μπαρόζο. Η τοποθέτησή του στη θέση του πρωθυπουργού αποτέλεσε ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που έγινε στις πλάτες του ελληνικού λαού με συνταγματικό μανδύα, με μόνο αντικείμενο την αποφυγή των πρόωρων εκλογών, που εκείνη τη στιγμή δε θα επέτρεπαν να εφαρμοστούν τα εγκληματικά μέτρα που εφαρμόστηκαν, με πρώτο και καλύτερο το PSI και την υφαρπαγή των χρημάτων των ασφαλιστικών ταμείων, 27 δις συνολικά. Η έλλειψη των χρημάτων αυτών, αποθεματικό των ταμείων που διασφάλιζε την απόδοση των συντάξεων, οδήγησε στη συρρίκνωση των συντάξεων και την ολοένα και μεγαλύτερη φτωχοποίηση των συνταξιούχων. Μετά την ψήφιση του δευτέρου μνημονίου ο Παπαδήμος παραιτήθηκε και πήγε σπίτι του. Αντί όμως από τις επόμενες κυβερνήσεις να εγκληθεί για όλα αυτά που διέπραξε, σήμερα είναι πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, και σαν πρώην πρωθυπουργός απολαμβάνει όλα εκείνα τα προνόμια που προκύπτουν από το αξίωμα που είχε.
Είναι αυτονόητο ότι δεν επικροτώ την τρομοκρατική ενέργεια εναντίον του. Δε θέλω να δω τον Παπαδήμο νεκρό. Θέλω να τον δω να λογοδοτεί για όλα αυτά που διέπραξε σε ένα Ειδικό Δικαστήριο και στο τέλος να καταλήγει στη φυλακή, μαζί με αυτούς που τον συνέδραμαν. Αυτό θα ήταν Νέμεσις.
