Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Θ. Χατζηνικολάου
Θεολόγος, τ. Λυκειάρχης
Μέσα στην ταχεία, και εν πολλοίς ανεξέλεγκτη κοινωνική αλλαγή που την προκάλεσαν γνωστές αιτίες, σκέπτομαι την σημερινή γενιά των νέων μας, αυτήν την «χρυσή ελπίδα» του μέλλοντος της πατρίδας μας, όπως πολλοί «επίσημοι» και «ανεπίσημοι» την επονομάζουν. Πάντως, για μας τους μεγάλους στην ηλικία δεν μπορούμε να πούμε πως είμαστε η «χρυσή ελπίδα» του παρόντος, πολύ δε περισσότερο του μέλλοντος!
Σκέπτομαι, λοιπόν, ό,τι απέμεινε, κι αυτό είναι οι νέοι μας, και των δύο φύλων, και αναλογίζομαι αν πράγματι το μέλλον της πατρίδας μα, ότι έχει και πρέπει να εκπληρώσει ένα τριπλό χρέος που είναι ο μόνος δρόμος για την κατάθεση μιας ζωντανής πίστεως ενώπιον του κόσμου.
1 Διάλογος με το παρελθόν
Η Επανάσταση στην κοινωνική ζωή, η οποία παρατηρείται σήμερα στην Ελλάδα με την γοργή εξομοίωσή της προς τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής, και μάλιστα στην καταστροφική ένταξή μας στην κατ’ ευφημισμόν «Ευρωπαϊκή Ένωση» δεν επιτρέπεται σ’ εμάς, και προ παντός στους νέους μας, να μας οδηγήσει σε μια αποξένωση από την Ελληνική και την Ορθόδοξη παράδοσή μας. Όπως βλέπομε το ρεύμα του αλόγιστου εξευρωπαϊσμού και δυτικοποιήσεως δεν οδηγεί σε καμμιά περίπτωση την Ελλάδα εμπρός.
Η βαθμιαία και συστηματική αποκοπή από τις ρίζες, κάτι που το βλέπομε ολοφάνερα, μια από-εθνικοποίηση και από-θρησκευτικοποίηση, μας οδηγεί ουσιαστικά στην πνευματική, υπό την πλατιά έννοια, οπισθοδρόμηση. Οι νέοι μας έχουν το τιμητικό χρέος να αντιμετωπίσουν σωστά το πρόβλημα της παραδόσεως και των ιδανικών της Πίστεως και της Πατρίδος. Ευχής έργον θα είναι να βρεθούν άνθρωποι ώριμοι, ικανοί να τους βοηθήσουν στην κατεύθυνση αυτή.
2 Συμμετοχή στον αγώνα για την λύση των προβλημάτων της ταχείας κοινωνικής αλλαγής.
Δυστυχώς, η χώρα μας περνά μια εξαιρετικά λεπτή και κρίσιμη φάση οικονομικής και κοινωνικής εξελίξεως. Από αγροτική χώρα μεταβάλλεται σε βιομηχανική με απρόβλεπτες συνέπειες. Τα χωριά μας, ειδικά της ενδοχώρας, αδειάζουν καθημερινά με πρωταίτιους τους εκάστοτε άρχοντές μας. Το πρόβλημα της ανεργία οξύτατο. Η αλλοίωση του πληθυσμού με την ραγδαία εισβολή αλλοεθνών και αλλοθρήσκων οξύτατη και, εν πολλοίς, μη ελεγχόμενη.
Η προσαρμογή της Ελληνικής κοινωνίας στα νέα δεδομένα της τεχνολογικής εξελίξεως παίρνει μεταξύ των νεοτέρων ανθρώπων την μορφή μιας συγκρούσεως προς το υπάρχον πνευματικό καθεστώς που αντιμετωπίζεται σαν στείρα άρνηση χωρίς ιδεολογική ανανέωση.
Όλα αυτά, και πολλά άλλα συναφή προβλήματα δείχνουν την κατεύθυνση προς την οποίαν πρέπει να κινηθεί η χριστιανική δραστηριότητα, αν πρόκειται να βοηθήσει τη χώρα μας να εξέλθει από την παρούσα κρίση της μεταβατικής περιόδου και να μεταδώσει το μήνυμα της πίστεως στην νέα γενιά κατά έναν επιτυχή τρόπο. Συμμετοχή στην ιστορική μοίρα, ήταν πάντοτε το γνώρισμα της δράσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Υπάρχει κάθε ελπίδα να πιστεύει κανείς ότι τελικά δεν θα προδώσει την παράδοσή της στο σημείο αυτό. Φυσικά, δεν παραθεωρούμε τα κατά καιρούς σφάλματα και τις αδυναμίες της.
3 Η αναζήτηση του Ερχομένου
Οσοδήποτε μεγάλη κι αν είναι η συμμετοχή στα προβλήματα της σημερινής γενεάς, δεν είναι αυτό το τελικό νόημα της χριστιανικής παρουσίας. Και, μην ξεχνάμε ότι χριστιανική παρουσία σημαίνει αντιπροσώπευση της παρουσίας του Χριστού στον κόσμο, άρα την αναγνώριση της ανεπάρκειας αυτού του κόσμου, οσοδήποτε τέλειος και ανεπτυγμένος κι αν παρουσιάζεται, κι ακόμη την χαρούμενη βεβαιότητα ότι η ανεπάρκειά του κατανικήθηκε οριστικά με την Ανάσταση του Χριστού.
Ευρισκόμαστε μπροστά σε ραγδαίες εξελίξεις και αστάθμητες αλλαγές, σε τοπική και διεθνή κλίμακα. Τα γεγονότα τρέχουν, η αφωνία και η αγωνία ευρίσκονται σε έξαρση. Μια ανακατοσούρα διακατέχει τον κόσμο. Σωρεία τα προβλήματα, αλλά και οι μηχανισμοί χωρίς όχι μόνον να θεραπεύουν, αλλά και να προλαβαίνουν το κακό. Τα όποια «μεγαλόπνοα» σχέδια και κινήσεις των όποιων αρχόντων, δικών μας και ξένων, πέφτουν στο κενό, αφού είναι κάλπικα και προδοτικά σε βάρος του ανθρώπου, του δύσμοιρου και ευάλωτου, και μη έχοντος κατά νουν κάποτε να ξυπνήσει. Ο πήχης της απελπισίας έχει ανέβει στα ύψη, κάτι που δείχνουν πρόσφατες δημοσκοπήσεις και τραγικές καταλήξεις σε απεγνωσμένες ενέργειες όπως κλοπές, εγκλήματα, διαζύγια, μείωση τραγική των γεννήσεων και αυτοκτονιών.
Ας όψονται, οι όποιοι δικοί μας και ξένοι υπεύθυνοι