Ακόμα και τραγωδίες θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί στην Κρήτη αν υπήρχαν οι ψυχολόγοι που χρειάζονταν στα σχολεία, κάτι που μπορούσε να ισχύσει για την πιο πρόσφατη υπόθεση βιασμού από 12 άνδρες μίας 15χρονης μαθήτριας, στην περιοχή του Μυλοποτάμου, αλλά και ένα σωρό άλλες υποθέσεις.
Είναι χαρακτηριστική η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Ηρακλείου, όπου υπάρχει μόλις ένας ψυχολόγος για δέκα σχολικά συγκροτήματα, όταν ακόμα και ένας για ένα σχολείο να υπήρχε, πάλι δε θα μπορούσε να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του, προκειμένου να βοηθήσει τις παιδικές ψυχές.
«Φτώχια, κακοποίηση, ενδοοικογενειακή βία και παραβατικότητα είναι πλέον καθημερινά φαινόμενα στον χώρο του σχολείου», όπως καταγγέλλει στο neakriti.gr ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηρακλείου Ζαχαρίας Ρηγάκης. Μάλιστα, τονίζει πως από τα χρόνια της καραντίνας και μετά, «πάμε από το κακό στο χειρότερο», ενώ ακόμα και τα χρόνια των μνημονίων ήταν λιγότερο δύσκολα για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, σε σχέση με τα τελευταία χρόνια!
«Έχουμε γίνει εμείς ψυχολόγοι των μαθητών μας, αφού δεν υπάρχει ο ειδικός στον οποίο μπορούν να μιλήσουν και να συζητήσουν τα προβλήματα που κουβαλάνε στην ψυχή τους», είπε χαρακτηριστικά στην εφημερίδα μας για τον μαθητικό κόσμο του Ηρακλείου ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηρακλείου Ζαχαρίας Ρηγάκης.
«Κάνουμε τα πάντα. Από ψυχολόγους, υδραυλικούς, φύλακες, γιατρούς. Όλα. Υπάρχουν τεράστια προβλήματα στις οικογένειες και επηρεάζουν και τα παιδιά αυτών των οικογενειών, τα οποία καλούμαστε εμείς να τα λύσουμε. Μπορούμε εμείς να κάνουμε κάτι τέτοιο; Είμαστε ψυχολόγοι; Εδώ χρειάζονται ειδικοί στα σχολεία, αλλά η κυβέρνηση δεν ασχολείται», πρόσθεσε.
Και βέβαια, θεωρείται σίγουρο πως, αν η 15χρονη στον Μυλοπόταμο είχε έναν ψυχολόγο στο σχολείο της να μιλήσει, δε θα φτάναμε στη σημερινή ανατριχιαστική εξέλιξη, με τους πολλαπλούς βιασμούς σε βάρος της, αλλά και με την αυτοκτονία του πατέρα της, πριν από λίγες μέρες. Και αυτό το λένε ειδικοί για τη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά και για πολλές άλλες τραγικές ιστορίες.
Όπως είπε ο συνδικαλιστής, «ο ψυχολόγος και ο κοινωνικός λειτουργός είναι το άλφα και το ωμέγα. Έχουμε ζητήσει κάθε σχολική μονάδα να έχει τον δικό της ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά είναι τεράστια. Αυτή η ανέχεια και η εξαθλίωση που ζει η ελληνική οικογένεια καταλαβαίνετε τι θέματα έχουν δημιουργήσει στα παιδιά, τα οποία εκδηλώνονται στα σχολεία καθημερινά. Αλλά τίποτα, δεν ενδιαφέρεται κανένας», σύμφωνα με τον Ζαχαρία Ρηγάκη.
Στο σημείο αυτό, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηρακλείου, στην ερώτησή μας για το αν ο φορέας έχει απευθυνθεί και σε τοπικούς φορείς προκειμένου να υπάρξει ψυχολογική υποστήριξη, ήταν κατηγορηματικός: «Δεν απευθυνόμαστε σε κανέναν τοπικό φορέα. Διότι την υποχρέωση της ψυχολογικής υποστήριξης στα σχολεία την έχει το υπουργείο Παιδείας. Και τι έχει κάνει; Στέλνει έναν ψυχολόγο, που πηγαίνει σε δέκα σχολεία. Κάθε μέρα πάει σε ένα σχολείο. Ένα σχολείο μπορεί να έχει τον ψυχολόγο για τρεις βδομάδες με ένα μήνα. Επιτρέπεται αυτή η κατάσταση; Να προλάβει τι;».
Αναφορικά με τις διεκδικήσεις της ΕΛΜΕ Ηρακλείου σε αυτό το πολύ σοβαρό ζήτημα, ο πρόεδρος της οργάνωσης μάς είπε: «Πάρα πολλές φορές, όχι μόνο η ΕΛΜΕ αλλά και η ΟΛΜΕ έχουμε περιγράψει την κατάσταση και λέμε ότι αυτή θα πρέπει επιτέλους να αντιμετωπιστεί με συγκεκριμένους τρόπους. Οργανωμένα, σχεδιασμένα, με ειδικούς που θα πρέπει να πάνε στα σχολεία και να βοηθήσουν τα παιδιά. Και προφανώς να υπάρχει ένας ψυχολόγος για κάθε σχολείο και πιστέψτε με, δε θα προλαβαίνει. Εγώ που είμαι γυμναστής, κάνω ψυχοθεραπεία πολλές φορές. Έρχονται οι μαθητές και μου λένε “θέλω να σας μιλήσω”. Και κάνω εγώ τη δουλειά του ψυχολόγου. Νομίζετε ότι είμαι μόνο εγώ; Πάρα πολλοί καθηγητές κάνουν το ίδιο. Σε πάρα πολλά σχολεία».
Μάλιστα, εκτός από τους ψυχολόγους, υπάρχει τεράστια ανάγκη για την πρόσληψη φυλάκων. «Η παραβατικότητα έχει χτυπήσει “κόκκινο” στον χώρο των σχολείων. Και δεν υπάρχουν φύλακες. Όχι μόνο για τη νύχτα αλλά και για τη μέρα. Δυστυχώς, έχουμε ενδοσχολική βία, έχουμε σοβαρές καταστάσεις σήμερα στον χώρο της νεολαίας και δεν υπάρχει φύλαξη. Είναι δύο-τρεις ηλικιωμένοι φύλακες σε κάποια σχολεία, που όταν βγουν στη σύνταξη δε θα υπάρχει ούτε ένας φύλακας», τόνισε ο Ζαχαρίας Ρηγάκης.
Γιατί όμως υπάρχει σήμερα τόσο μεγάλο πρόβλημα στην ψυχολογία των μαθητών; Ο Ζαχαρίας Ρηγάκης αναφέρθηκε στην περίοδο της καραντίνας, λέγοντας: «Φυσικά και έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο. Αλλά να πάμε και πιο πίσω. Διότι, ας θυμηθούμε τι έχουμε περάσει από το 2010 και μετά. Έχουμε περάσει από τότε κάποιο χρονικό διάστημα ήρεμο και χαλαρό; Αλλά ακόμα και σε σχέση με τα χρόνια εκείνα τα μνημονιακά, σήμερα η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη. Κάθε χρόνο και χειρότερες είναι οι καταστάσεις που βιώνουμε».
Καταλήγοντας, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηρακλείου τόνισε πως «οι προτεραιότητές μας από τώρα και μετά, τόσο ως ΕΛΜΕ όσο και ως φορείς στον χώρο της Εκπαίδευσης, είναι να στηρίξουμε με κάθε τρόπο το δημόσιο σχολείο. Και τον συνάδελφο εκπαιδευτικό κυρίως, που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Και θα το κάνουμε όπως το κάναμε όλα αυτά τα χρόνια, με αξιοπρέπεια, με σοβαρότητα, σχεδιασμένα και με κατανόηση για όλα αυτά που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Να παλέψουμε για να παραμείνει ο δημόσιος τομέας του σχολείου. Να ενδυναμωθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του σχολείου και να σταματήσει αυτή η αποδόμηση και η ισοπέδωση οποιουδήποτε δημόσιου αγαθού, για να τα δώσουμε όλα στους ιδιώτες. Και πρέπει να “ξυπνήσει” η κοινωνία, να καταλάβει αυτά που γίνονται. Είναι αδιανόητα αυτά που συμβαίνουν».
«Δεν τα βάζει ο νους όσα αντιμετωπίζουμε εδώ και χρόνια»…
«Αυτά που αντιμετωπίζουμε στα σχολεία τα τελευταία χρόνια δεν τα βάζει ο νους», ανέφερε με νόημα προς την εφημερίδα μας ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηρακλείου Ζαχαρίας Ρηγάκης. «Μιλάμε για παιδιά τα οποία είναι κακοποιημένα. Μέχρι και παιδιά τα οποία αυτή τη στιγμή είναι εξαθλιωμένα οικονομικά. Και δεν είναι και λίγα. Κάποτε υπήρχαν σε ένα σχολείο δύο-τρία τέτοια παιδιά. Αλλά τώρα δεν προλαβαίνεις πια να αντιμετωπίζεις τέτοια περιστατικά», τόνισε ο συνδικαλιστής. Στο ερώτημά μας για το φαινόμενο να λιποθυμούν από την πείνα παιδιά στις σχολικές αυλές, ο Ζαχαρίας Ρηγάκης απάντησε: «Αυτή τη στιγμή δεν έχω εικόνα, αλλά μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι υπάρχουν σχολεία όπου πολλά παιδιά τα ταΐζουν καθημερινά οι καθηγητές με λεφτά δικά τους. Τους δίνουν πρωινό κάθε μέρα και με χρήματα των καθηγητών μπορούν από το κυλικείο να πάρουν το κολατσιό τους. Γνωρίζω τέτοιες περιπτώσεις και νομίζω ότι είναι αρκετές».
