Μόνιμα σταθμευμένο ένα ΙΧ μπροστά από ένα βενζινάδικο. Εικόνα συνηθισμένη θα έλεγε κανείς. Κι όμως με μια πιο προσεκτική ματιά θα έβλεπε ότι αυτό το αυτοκίνητο δεν είναι όπως όλα τα άλλα.
Στεγάζει τα υπάρχοντα και τα απομεινάρια της ζωής μιας γυναίκας, που εδώ και τρία χρόνια ζει στην καμπίνα αυτού του ακινητοποιημένου οχήματος, απογοητευμένη από την πορεία μιας ζωής που δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα.
«Μπορώ να σας βοηθήσω σε κάτι;»
«Όχι, ευχαριστώ» είπε με περισσή αξιοπρέπεια.
Αυτή ήταν η αρχή για μια συζήτηση μέσα από την οποία ξετυλίχθηκε ένα ανθρώπινο δράμα στο Ηράκλειο του 2020, το οποίο φέρνει στην επιφάνεια το cretapost.gr. Είναι η ιστορία της κ. Μαρίνας από το Ηράκλειο. Εδώ και χρόνια το σπίτι της είναι ένα αυτοκίνητο ενώ δεν μπορεί να καλύψει ούτε τις βασικές της ανάγκες.
Κι όμως αυτή η γυναίκα, ήταν μια καθημερινή μαχήτρια της ζωής. Εργαζόταν σκληρά ως καθαρίστρια να βοηθήσει την πολυμελή οικογένειά της….
«Εργαζόμουν πολλά χρόνια στο «Μαρίνα» και στο «Βάρδια». Είχα 4000 ένσημα και ήμουν και 9 χρόνια στο Δημόσιο ως καθαρίστρια, μέσω συμβάσεων. Έχω 4 παιδιά, αφού έχω χάσει ένα. Δυστυχώς τα δύο μου κορίτσια πήραν άνδρες μπλεγμένους με τα ναρκωτικά.
Όσο δούλευα τους έδινα λεφτά. Μεγάλωσα και τα παιδιά της μιας μου κόρης, την οποία προέτρεπα μάλιστα να πάει στο σχολείο και να μάθει γράμματα, για να μην κάνει τη δουλειά που έκανα εγώ. Της μεγάλωσα τα παιδιά, προσπαθώντας ταυτόχρονα να βοηθάω και την άλλη μου κόρη που είχε τα ίδια προβλήματα.
Φανταστείτε ότι και οι δύο μου γαμπροί, όντας μπλεγμένοι με τα ναρκωτικά, μπαινόβγαιναν την ίδια περίοδο στη φυλακή», αναφέρει χαρακτηριστικά, ξετυλίγοντας το κουβάρι της προσωπικής της ιστορίας.
Έχει να δει χρόνια το μικρότερο παιδί της
Το δράμα της όμως δε σταματά εδώ, αφού έχει και ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, του οποίου τα ίχνη έχει χάσει.
«Με χωρίσανε από το παιδί μου αυτό και δεν μπορώ να το βρω, αφού δεν έχω ούτε βενζίνη να βάλω στο αυτοκίνητο για να κινηθώ».
Παράλληλα, λόγω λάθους και χωρίς δική της υπαιτιότητα όπως μας είπε, βρέθηκε εκτός δουλειάς, νομίζοντας ότι έχει κατοχυρώσει κάποια σύνταξη. Όμως κάτι τέτοιο δεν ίσχυε, μιας και δεν είχε συμπληρώσει το όριο ηλικίας για συνταξιοδότηση.
«Και όλα αυτά τη στιγμή που το παιδί μου με τις ειδικές ανάγκες, χρειαζόταν ένα μηχάνημα το οποίο μου είπαν ότι θα κόστιζε 50.000 ευρώ για να γίνει καλά. Αυτά τα λεφτά ήταν η αιτία που το παιδί μου έμεινε ανάπηρο. Αυτό το οικονομικό ζήτημα, μαζί με τα προβλήματα που μου έφεραν οι κόρες μου με τους γαμπρούς μου, με έφεραν στο αδιέξοδο. Στην απελπισία μου άρχισα να παίζω τυχερά παιχνίδια, χωρίς να έχω στήριγμα ούτε από τον άντρα μου, ο οποίος με άφησε για μια άλλη γυναίκα και με έβγαλε από το σπίτι!», τόνισε στο cretapost.
Η κ. Μαρίνα με έκδηλη συγκίνηση τονίζει ότι την τελευταία φορά, όπως είχε μάθει για το παιδί της με τις ειδικές ανάγκες, ήταν μαζί με τον πρώην σύζυγο της. Όμως πλέον δεν ξέρει που βρίσκεται γιατί δεν τολμάει να πάει από εκεί, αφού όποτε έχει πάει έχει δεχτεί λεκτικές επιθέσεις.
«Το αποκορύφωμα όλων είναι ότι το τέταρτο μου παιδί, ο γιος μου, αρραβωνιάστηκε μια κοπέλα, η οποία έχει σκλήρυνση κατά πλάκας. Εργάζεται, αλλά δεν προλαβαίνει τα έξοδα για τα φάρμακα της».
Δυστυχώς για την περίπτωση της δεν έχει γίνει κάτι ουσιαστικό. Μένει στο αυτοκίνητο της τρία χρόνια σχεδόν. Αλλάζει απλά σημεία στην πόλη και αυτό που θέλει, είναι μια δουλειά.
Που θα την βρω όμως. Έχω απευθυνθεί παντού και κανείς δεν έχει δείξει ενδιαφέρον. Καμία Υπηρεσία, κανείς Κοινωνικός Λειτουργός. Είμαι πολύ απογοητευμένη από όλους και από την οικογένεια μου, γιατί δεν με έχει στηρίξει κανείς», αναφερει.