Την 5-5-52015, συνεδρίασε στην ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΘΟΥΣΑ Συνεδριάσεων, (GRANDE SALLE), στο Λουξεμβούργο, το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής ’Ενωσης.
Μοναδικό ΘΕΜΑ Συζήτησης, ήταν, η Προσφυγή του Δικηγόρου Αθηνών και καταγόμενου εκ Κρήτης Αλέξη Αναγνωστάκη ως Εκπροσώπου της “ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ” ΚΑΤΑ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ παραστάθηκε, δια των Εκπροσώπων του Νομικού Συμβουλίου της.
Ο Προσφεύγων, (Αλέξης Αναγνωστάκης) μετά του Δικηγόρου Αθηνών, ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ.
Ο Προσφεύγων, είχε προσφύγει, ΚΑΤΑ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής γιατί, την 6-9-2012, είχε απορρίψει Αίτηση, αντιπροσωπείας Ευρωπαίων Πολιτών, για καταχώρηση στα Βιβλία, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ για έκδοση Νομικής Πράξης που θα καθιέρωνε στην Ευρώπη, την Αρχή “ της κατάστασης ανάγκης”.
Κατ’ αυτήν την Αρχή, όσες φορές η εξυπηρέτηση του ΑΠΕΧΘΟΥΣ χρέους, απειλεί, την Οικονομική και Πολιτική υπόσταση ενός Κράτους-Μέλους, η άρνηση εξυπηρέτησής του, είναι αναγκαία και δικαιολογημένη.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώπιον του ακροατηρίου, ισχυρίστηκε, πως, είναι αναρμόδια, για να καταχωρήσει και να διαβιβάσει στο Συμβούλιο, τέτοια Πρόταση.
Δεν αρνήθηκε δηλαδή, την επιβολή της “ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ” ως Αρχής, που, πρέπει να καθιερωθεί.
Αρκέστηκε να παραθέσει, πως, δεν έχει αρμοδιότητα.
Εντύπωση προκάλεσε πως, δεν προσδιόρισε ταυτόχρονα και ποιό όργανο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι αρμόδιο. (Τακτική Πόντιου Πιλάτου).
Η ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΥΣΑ πλευρά, (Αλέξης και Ανδρέας Αναγνωστάκης) κατά την αγόρευση, προσδιόρισαν κατ’ αρχήν, την έννοια τους απεχθούς χρέους.
Απεχθή χρέη είναι εκείνα, που συνάφτηκαν και διογκώνονται, χωρίς να εξυπηρετούν τα Εθνικά συμφέροντα. Και πολλές φορές, χωρίς τα χρήματα να φτάνουν στον προορισμό τους.
Παραδείγματος χάρη, η αγορά, άχρηστων Πολεμικών Εξοπλισμών!.
Τέτοια χρέη είναι επίσης, αυτά, που συνήφθηκαν για προμήθειες, ΠΕΡΑΝ των νομίμων ορίων. Για ανήθικες ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙΣ και ΕΚΔΟΥΛΕΥΣΕΙΣ.
Οι λεγόμενες μίζες, που έχουν καθιερωθεί σε κάθε είδους Κρατικές Συναλλαγές.
Εφερε παράδειγμα, πως, στην Ελλάδα, υπάρχουν περιπτώσεις, που, οι συνάψαντες τέτοια χρέη, Εκπρόσωποι του Κράτους, είναι στις Φυλακές και εκτίουν κακουργηματικές ποινές. Και το ΧΡΕΟΣ, απαιτείται από τους στήσαντες τις μίζες ανειστές, ως ΕΘΝΙΚΟ!
Απεχθή χρέη είναι αυτά, που, φορτώνονται, με δόλιες επιβαρύνσεις και γίνονται ΑΕΝΑΑ.
Δηλαδή αυτά, που, συνάπτονται για τόκους κ.λ.π.και γίνονται ΑΙΩΝΙΑ.
Τέτοια χρέη είναι επίσης αυτά, που συνάπτουν οι Δανειστές, για να χρησιμοποιούνται, ως μοχλός επιβολής Πολιτικών, που, αντιβαίνουν στην Εθνική Κυριαρχία και στην Δημοκρατική Διακυβέρνηση των χωρών – μελών της Ενωσης.
Ανέπτυξαν, την έννοια της απειλής της οικονομικής και πολιτικής υπόστασης του Κράτους-Μέλους.
Απειλή θεωρούν, την Οικονομική κατάρρευση του κράτους και την διάλυσή του, πολιτικά.
Στις περιπτώσεις αυτές, οι πολίτες, φτωχοποιούνται και φτάνουν ακόμη και στην αυτοκτονία.
Ακυρώνεται η Παιδεία, η Ασφάλεια, η Υγεία, η Κοινωνική Πρόνοια.
Υποχωρεί η Εθνική Κυριαρχία.
Κάμπτεται το Δημοκρατικό ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ.
Παρατήρησαν, πως, η ΕΠΙΤΡΟΠΗ, αρνηθείσα Αρμοδιότητα επί της Αρχής της “κατάστασης ανάγκης” παραχωρεί ΕΡΓΟ και ΕΞΟΥΣΙΑ στους Δανειστές.
Να καθορίζουν αυτοί, με απειλές και εκβιασμούς τα έσοδα και τις δαπάνες του Κράτους.
Να καθορίζουν ακόμη και τους Μισθούς, τις Συντάξεις κ.λ.π.
Χαρακτήρισαν αυτά τα χρέη, ΤΟΞΙΚΑ. Που αυξάνουν το δημοσιονομικό έλλειμα, αποσυντονίζουν την Δημοσιονομική πειθαρχία και διαταράσσουν, την εύρυθμη Λειτουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης.
Για όλα αυτά, η ΕΠΙΤΡΟΠΗ, είναι υποχρεωμένη να καταχωρεί και να υποβάλλει Προτάσεις στο Συμβούλιο, για έκδοση Νομικών ΠΡΑΞΕΩΝ.
Αποτελούν δηλαδή την αρμοδιότητά της, την οποία κατά εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των σχετικών Διατάξεων, απεκδύεται.
Επικαλέστηκαν επίσης, την υποχρέωση της αλληλεγγύης, που καθιερώνουν τα Αρθρα 122 και 222 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Αυτή, που, μεταξύ των άλλων, επιβάλλει να προωθηθεί ως κοινός στόχος, η απάλειψη των επαχθών χρεών, ύστερα από λογιστικό και αξιοκρατικό έλεγχο, διεθνώς αποδεκτό.
Επίσης επιβάλλει η Αρχή αυτή, την αναγνώριση και την διαφύλαξη της Ισότητας και της Οικονομικής συμμετρίας μεταξύ των κρατών και μεταξύ των πολιτών, των Κρατών – Μελών.
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ, κατά την προσφεύγουσα πλευρά, παρέλειψε μεταξύ των άλλων, να εφαρμόσει την Συνθήκη του ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ, που, δημιούργησε κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, (ΕΠΠΑ) με στόχους, μεταξύ των άλλων:
Tην διαφύλαξη των Αξιών της Ευρώπης.
Την εδραίωση του Κράτους Δικαίου.
Το απαραβίαστο των Ατομικών δικαιωμάτων.
Την προώθηση της ΑΕΙΦΟΡΟΥ Ανάπτυξης.
Την αντιμετώπιση της Φτώχειας ακόμη και στις μή ανεπτυγμένες χώρες. Πολύ περισσότερο στην Ευρώπη.
Τα απεχθή, ειδεχθή και επαχθή χρέη, τονίστηκε ιδιαίτερα, δημιουργούν ΦΤΩΧΕΙΑ. Εθνική και ατομική ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.
ΤΕΛΟΣ, κάλεσαν το Γενικό Δικαστήριο:
N’ ακυρώσει την απορριπτική απόφαση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής.
Να παραγγείλει την καταχώρηση της Πρωτοβουλίας.
Και να προβεί στα λοιπά νόμιμα.
Το Δικαστήριο υπέβαλε πλήθος Ερωτήσεων και διευκρινίσεων, στα Διάδικα Μέρη.
Επιφυλλάχτηκε ν’ αποφασίζει.
Κατά τις απόψεις του Δικαστικού Περιβάλλοντος, τέτοιες αποφάσεις, εκδίδονται εντός ΤΡΙΜΗΝΟΥ περίπου, από της Συζήτησης.
Η συγκεκριμένη απόφαση, αναμένεται με εξαιρετικό ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ενδιαφέρον.
Την Δίκη είχαν προσέλθει να παρακολουθήσουν, Φίλοι της Ελλάδος από την Μεγάλη Βρετανία, το Βέλγιο κ.λ.π.
Στα social Media δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες των Ελλήνων Δικηγόρων που λήφτηκαν στο Ακροατήριο, με σχόλια όπως: “Mes heros de cette Semaine”. (Oι ήρωές μας αυτής της Εβδομάδας).
