Κάποιοι μιλάνε για μαφία της ομπρέλας. Το σίγουρο είναι ότι τα χρήματα που διακυβεύονται είναι πολλά.
Στη Φαλάσαρνα ένα κίνημα πολιτών έφερε ξανά στο προσκήνιο τις παρανομίες επιχειρηματιών που εδώ και χρόνο φέρονται λες και είναι υπεράνω νόμου. Κατ’ ένα τρόπο είναι αφού ακόμη και όταν κάνουν την εμφάνισή τους οι αρχές τίποτα δε φαίνεται να αλλάζει.
Τους τελευταίους μήνες παρά τη συζήτηση που ξεκίνησε μέσω της πρωτοβουλίας πολιτών για τη σωτηρία της Φαλάσαρνας και μετά μέσω του κινήματος για τις ελεύθερες παραλίες – αυτό που τα ΜΜΕ ονόμασαν “κίνημα της πετσέτας” – ασκήθηκε μία κάποια πίεση. Έγιναν κάποιοι έλεγχοι, όμως το αποτέλεσμα είναι μία τρύπα στο νερό. Μόλις καταλαγιάζει ο θόρυβος, τα πράγματα επιστρέφουν στο “κανονικό”. Το “κανονικό” είναι ένα καθεστώς ασυδοσίας και ασέβειας της νομοθεσίας.
Όπως φάνηκε και στο σημερινό μας ρεπορτάζ παρά ακόμη και την κινητοποίηση του Άρειου Πάγου, στη Φαλάσαρνα τίποτα δε φαίνεται να αλλάζει. Η παραλία είναι μία απέραντη έκταση από χιλιάδες ομπρέλες. Αυτές τις ημέρες, η πλειοψηφία αυτών είναι γεμάτες. Οι επιχειρηματίες που καταπατούν την δημόσια έκταση έχουν κέρδη δεκάδων χιλιάδων ευρώ από αυτή την καταπάτησή τους.
Είναι λοιπόν πολλά τα λεφτά που διακυβεύονται και έτσι εξηγείται και η βούλησή τους να αψηφούν την τήρηση του νόμου, ειδικά όταν ο νόμος φαίνεται ανίκανος να λειτουργήσει αποτρεπτικά.
Είναι τέτοια η ασέβεια ώστε ο διάδρομος που οδηγεί στο μπιτς μπαρ το οποίο μόλις πέφτει ο ήλιος καλύπτει με τα ντεσιμπέλ της μουσικής του όλη την περιοχή περνά μέσα από κακά περιφραγμένους χώρους που έχουν πινακίδες που ενημερώνουν ότι η περιοχή είναι… προστατευόμενη.
Οι γουρούνες σκάβουν την παραλία, τα ντεσιμπέλ καλύπτουν κάθε ήχο, η παραλία έγινε μία ομπρελοθάλασσα, αλλά οι χιλιάδες τουρίστες – ξένοι και Έλληνες – φαίνεται να αδιαφορούν για την καταστροφή ενός μοναδικού οικότοπου. Αρκεί να έχουν σκιά, αντηλιακό και τον καφέ τους… Τουρισμός “ήλιος και θάλασσα”, μέχρι τελικής πτώσης.
Τα ερωτήματα πάντως παραμένουν και περιμένουν κάποιες απαντήσεις από τις αρχές που η σιωπή τους γεννά υποψίες:
- Άραγε επιχειρηματίες οι οποίοι κατ΄εξακολούθηση παραβιάζουν τον νόμο δε θα έπρεπε να βρίσκονται κάποια στιγμή αντιμέτωποι με πιο μόνιμες συνέπειες; Αν βρίσκουν παραθυράκια για να υπεκφεύγουν τις συνέπειες του νόμου καλυπτόμενοι από ένα πέπλο νομιμοφάνειας τι κάνουν οι αρχές για να προασπίσουν το δημόσιο συμφέρον;
- Όταν επιχειρηματίες παρανομούν και επιβάλλονται πρόστιμα και υπάρχουν συνέπειες, και άμεσα – σε διάστημα λίγων ημερών – επιστρέφουν στις ίδιες κακές πρακτικές και οι κακές πρακτικές επαναλαμβάνονται διαρκώς παρά τα πρόστιμα που επιβάλλονται, κάποια στιγμή αυτά τα πρόστιμα δεν πρέπει να γίνουν πιο βαριά ώστε αυτοί οι επιχειρηματίες να αναγκαστούν να σεβαστούν το νόμο;
- Ένας κακός επιχειρηματίας που καταπατά και εκμεταλλεύεται δημόσια έκταση, έκταση που ανήκει σε όλους τους πολίτες, δε θα έπρεπε κάποια στιγμή να απαγορεύεται από το να εκμεταλλεύεται τη δημόσια έκταση, εφόσον γίνεται καταπάτησή της ή η εκμετάλλευση της γίνεται με κακό τρόπο και με ασέβεια στο νόμο που υπάρχει για να προστατεύει τα δικαιώματα όλων των πολιτών;
Η εικόνα στη Φαλάσαρνα παραπέμπει σε ένα τουριστικό γιουσουρούμ μίας ιδιότυπης τριτοκοσμικής μπανανίας στην οποία ο καθένας μπορεί να κάνει ότι τον ευχαριστεί. Κάποιοι αυτό το ονομάζουν τουριστική ανάπτυξη και λένε ότι αν εκλείψει – αν αρχίσουν δηλαδή αυτοί που λειτουργούν ασύδοτα να τηρούν τις υποχρεώσεις τους σύμφωνα με τον νόμο – θα χάσουμε όλοι μας. Εμείς θα πούμε ότι τέτοιες λογικές αποτυπώνουν τον ξεπεσμό και αποτελούν προσβολή στην ίδια τη Δημοκρατία. Αν η τήρηση υποτυπωδώς της νομοθεσίας ταυτίζεται με την καταστροφή, τότε ας αρχισουμε όλοι τις καταπατήσεις, αφού άλλωστε είναι κερδοφόρες…
Οι εκλεγμένοι άρχοντες, εν όψει και των εκλογών, θα πρέπει να πάρουν επιτέλους θέση. Η τουριστική ανάπτυξη μπορεί να είναι ασύδοτη ή πρέπει να υπακούει στους κανόνες που θεσπίζει η πολιτεία και στους νόμους που δημιουργούνται από τους εκλεγμένους από τους πολίτες αντιπροσώπους του στο Κοινοβούλιο;
Αν κι εφόσον συνεχίσουν να επιτρέπουν την ασυδοσία, τότε καλό θα είναι να παραδώσουν και τα κλειδιά της εξουσίας σε αυτούς που ούτως ή άλλως φαίνεται ότι είναι υπεράνω του νόμου.
Ας τα παραδώσουν στους παραλιάρχες να τελειώνουμε…