Κατά το αρθρον 1 παρ. 2 και 3 του ισχυοντος Συνταγματος θεμελιο του πολιτευματος είναι η λα’ι’κη κυριαρχια και όλες οι εξουσιες πηγαζουν από τον Λαο, υπάρχουν υπερ αυτού και του Εθνους και ασκουνται όπως οριζει το ισχυον Συνταγμα.
Μετά την γαλλικη επανασταση (1789) και κυρίως μετά την καθιερωση της καθολικης ψηφοφοριας, Λαος θεωρειται το σύνολο των κατοικων μιας χωρας που έχει πληρη πολιτικα δικαιωματα. Πρόκειται για τους απαρτιζοντες την κοινωνια των πολιτών. Η έννοια του λαού συνδέεται αρρηκτα με την λειτουργια της δημοκρατικης πολιτειας. Οπωσδηποτε υπάρχουν «διαβαθμισεις» ως προς την ωριμοτητα και δημιουργικοτητα κάθε Λαού, δεδομενων των συνθηκων ζωης, της πνευματικης παραδοσης, της γεωγραφικης θεσης, της οικονομιας κ.α. Ο ορος σημαίνει ζωντανη και δρωσα πραγματικοτητα, σε αντίθεση προς το Εθνος, έννοια η οποία αποτελει διιστορικη εκφραση της πορειας του Λαού. Ο ορος Κρατος δηλώνει επικρατηση, δύναμη, εξουσια. Ο ορος Κοινωνια δηλώνει αφετηριακα την εσωτερη επαφη στην καθημερινη πρακτική, σημαίνει περισσοτερο τους τροπους επικοινωνιας, της αναγκαστικης δηλαδή σχεσης των μερων του κοινωνικου συνολου, για την επιτευξη κοινων στοχων οι οποίοι ωφελουν όλα τα μερη της κοινωνιας.
Το Κοινοβουλιο γνωστο και ως Βουλη αποτελεί την κατ’ εξοχην εκφραση της λαίκης κυριαρχιας στα αστικα δημοκρατικα καθεστωτα, εκφραζει την νομοθετικη εξουσια και απαρτιζεται από τους αντιπροσωπους του εθνους, απ’ τους βουλευτες.
Κανένα σχεδιο νομου που υποβαλλεται απ’ την εκτελεστικη εξουσια δεν είναι δυνατο να γινη νομος του κρατους αν δεν ψηφισθει απ’ το κοινοβουλιο. Ο βασικος θεσμος της αντιπροσωπευτικης δημοκρατιας (εμμεση δημοκρατια) που εκφραζει τις πολιτικοκοινωνικες απόψεις των πολιτών είναι το Κομμα.
Η υπαρξη πολιτικων Κομματων και η σαφης αρχή της δεδηλωμενης (ο αρχηγος του πλειοψηφουντος κομματος οριζεται υποχρεωτικα ως πρωθυπουργος, εκτος περιπτωσεων συμμαχικων κυβερνησεων), περιοριζουν τις δυνατότητες της νομοθετικης εξουσιας. Συνήθως οι βουλευτες ακολουθουν πιστα τις αρχηγικες κομματικες οδηγιες, με συνεπεια τη μη δημιουργικη και συναινετικη διαδικασία για χαραξη ευρυτατης εθνικης πολιτικης.
Η Οικονομια ενος Κρατους είναι η φροντιδα, η μέθοδος και ο προγραμματισμος παραγωγής, επεξεργασιας, νομης και καταναλωσης των υλικων αγαθων στα πλαισια μιας συγκροτημενης κοινωνιας από την εκαστοτε κυβερνηση. Αυτή συνδυαζεται με την οικονομική πολιτικη, επηρεαζεται απ’ το συνδικαλισμο και από τις εκαστοτε ιδεολογικές θεσεις του κομματος εξουσιας.
Ωστοσο οι περιφημοι νομοι της αγορας, απ’ τους οποιους εξαρτωνται οι περισσοτερες οικονομικες δραστηριοτητες, υπακουουν περισσότερο τις τάσεις και τις ροπες της ανθρωπινης φυσης (ανταγωνισμος, δημιουργηκοτητα, υπεροχη, ιδιωτικη πρωτοβουλια, κερδος, επικρατηση), με συνεπεια την δημιουργια σοβαρων προβληματων και διαφωνιων. Οι τροποι της παραγωγης, η κατανομη των αγαθων, ο προγραμματισμος, τα κριτηρια αμοιβης, η καταναλωση, η αναπαραγωγη κ.α. εξεταζονται από την επιστημη της πολιτικης οικονομιας. Από την εποχή της εμποροκρατιας στον μεσαιωνα διεμορμωθηκαν τάσεις που υποστηριζαν πως ο πλουτος μιας χωρας εξαρτάται απ’ τα πολυτιμα νομισματα (χρυσος, αργυρος), απ’ την εγχωρια παραγωγή, απ’ τις εξαγωγες και απ’ την αποφυγη των εισαγωγων, αποφυγη η οποία θα γινοταν δυνατη με την υποτιμηση του εθνικου νομισματος και με την υπερτιμηση του ξενου νομισματος.
Ο Κολμπερτισμος (απ’ την πολιτικη του γαλλου πολιτικου και Οικονομολογου Colbert (1619-1683), σαν πολύ ισχυρη μορφη παρεμβατισμου με βάση το εμπορειο και την βιομηχανία, απότελει χαρακτηριστικό παράδειγμα της οικονομικης σκεψης των οπαδων της εμποροκρατιας. Οι φυσιοκρατες οικνομολογοι (Κεναι, Μερσιε ντε λα Ριβιερ, Ντυπον ντε Νεμους, κ.α.) δεχομενοι τους φυσικους νομους σαν παραδειγματικες αρχες λειτουργίας της οικονομιας, απερριπταν τον μερκαντιλισμο και τασσονταν υπερ της αγροτικης οικονομιας. Το χρημα δεν ήταν δεικτης πλουτισμου. Τα αγαθα προαγουν την οικονομια και την ευημερια. Αργότερα η φιλελευθερη σχολη, η γνωστη σαν κλασικη σχολη (Σαι, Σμιθ, Ρικαρντο, Μαλθους, Μιλ, κ.α.) προεβη σε αξιολογοτερη αποτιμηση της οικονομιας με βάση την οργάνωση της βιομηχανιας, την έννοια της αξιας και της υπεραξιας, την εγγειο προοδο (εισοδημα των κατοχων γης), κ.α.
Η φιλελευθερη σχολη τασσεται, κατά του παρεμβατισμου και υπερ της ελευθερης αγορας, κατά τρόπο ώστε να εκφραζετιαι ελευθερα η ιδιωτικη πρωτοβουλια, με συνεπεια την αυξημενη παραγωγή αγαθων και την ωφελεια του κοινωνικου συνολου.
Ο Ρικαρντο και ο Μαλθους της φιλελευθερης σχολης ειδαν απαισιοδοξα την πορεία της οικονομιας μιας χωρας σε συσχετισμο με τα κοινωνικα προβλήματα. Κατά της απόψεις του Μαλθους, επειδή τα παραγομενα αγαθα αυξανονται κατά αριθμητικη προοδο (1,2,3,4,5….) ενώ στον πληθυσμο η αύξηση επιτελειται κατά γεωμετρικη προοδο (1,2,4,8,16,32…) η ανθρωποτητα θα αντιμετωπισει αναποφευκτα δεινα και δυστυχια.
Ο Μαλθουνισμος όμως ως οικονομική θεωρια διαψευθηκε. Ο νεοφιλελευθερισμος αποδεχεται κατά βάση τις αρχες της φιλελευθερης οικονομιας υπο καθεστως δημοκρατικης διακυβερνησης, αλλά δινει έμφαση στην τεχνοκρατικη διασταση του προγραμματισμου υπο την επικουρια της τεχνολογιας και της κυβερνητικης. Συνθημα του είναι «όσο λιγοτερο κρατος» για να δημιουργούνται οι προ’υ’ποθεσεις ελευθερου ανταγωνισμου, αφθονιας αγαθων και ανετοτερης συμμετοχης των κοινωνικων ομαδων στην καταναλωση. Στους αντιποδες του σοσιαλισμου ο νεοφιλελευθερισμος, υιοθετει σκληρη δημοσιονομικη πολιτικη, με συνεπεια την περικοπη δαπανών και την αύξηση της ανεργιας. Επιθυμει να κλονιση και τις υγιεις και αναποφευκτες παρεμβασεις του κρατους στην ιδιωτικη οικονομια. Ο μονεταρισμος ‘η θατσερισμος σαν μια μορφη νεοφιλελευθερισμου στηριζεται στην φειδωλη νομισματικη πολιτικη, με αντικειμενικο στοχο τον περιορισμο της κυκλοφοριας του νομισματος, την ελαττωση των δημοσιων κυρίως δαπανών, την πτωση του πληθωρισμου, την περιορισμενη καταναλωση. Με τον Μονεταρισμο ελαττωνονται τα ελλειμματα, εξυγιαινεται και ενισχυεται η οικονομια, μειωνεται το ελλειμμα του εμπορικου ισοζυγιου, αυξανεται όμως η ανεργια και πληττεται το καταναλωτικο κοινο, ενώ δοκιμαζεται η γενικοτερη κοινωνικη πολιτικη.
Η σοσιαλιστικη θεώρηση της κοινωνιας και της οικονομιας ανάγεται στον επικαλουμενο αρχέγονο κομμουνισμο, στην πλατωνικη ουτοπια και ανανεωθηκε απ’ τους ουτοπικους Καμπανελλα,Οουεν,Σαιν-Σιμον,Φουριε, Προυντον κ.α. χωρίς ωστοσο, ουσιαστικη επιστημονικη αφετηρία. Ο Μαρξ στηριχθηκε σε πολλές θεσεις των κλασικων της πολιτικης οικονομιας αλλά επεξετεινε δυναμικα τη φορα τους (αξια, υπεραξια, δύναμη εργασιας, πτωτικη τάση του ποσοστου κερδους) για εμπλεξη, ωστοσο τις δυσκολίες της πολιτικης οικονομιας σαν επιστημη με την σοσιαλιστικη ιδεολογια, με τον μαρξιστικο κομμουνισμο, τον γνωστο σαν επιστημονικο σοσιαλισμο.
Η μαρξιστικη πολιτικη οικονομια υποτασσεται σε έναν ιδιοτυπο ιδεολογικο οικονομισμο που έχει κοινωνιστικες και μεσσιανικες αφετηρίες. Ανάμεσα στους επιφανεστερους μαρξιστες είναι οι Καουτσκυ, Μπερνστα’ι’ν, Ροζα Λουξεμπουργκ, Λουκατς, Γκραμσι, Λενιν, κ.α. Οι νεομαρξιστες και οι εκπροσωποι της σχολης της Φραγκφουρτης εκφράζουν τα κυριότερα ρευματα του συγχρονου μαρξισμου.με τις κυριες συνθετουσες του, ως π.χ. διαλεκτικος υλισμος και ιστορικος υλισμος.
Η ελευθερια και η αληθεια είναι αγαθα που δεν δωριζονται αλλά διεκδικουνται με σκληρο αγωνα. Ενώ ο αγανακτισμενος και προβληματισμενος ελληνικος λαος βρίσκεται στις ημέρες μας σε καθημερινη σχεδον βάση στους δρομους και στις πλατειες, η ελληνικη πολιτικη ηγεσια με τις συμπεριφορες της την 15. και 16.06.2011 εδειξεν την γυμνια της, τον χυδαιο κυνισμο της και την πολιτικη της απατη.
Παραλληλα η υπερφουσκομενη Βουλη των 300 που πνιγεται μέσα στον Βουρκο του Νεποτισμου παραμενει εσαει ένα αναποτελεσματικο κατασκευασμα. Η παθογενεια του πολιτικου μας συστηματος είναι αποκλειστικα ένα προϊν της οικογενειοκρατιας. Γι’ αυτό αλλωστε τόσο η Βουλη όσο και τα Κομματα στην Ελλαδα παραμένουν αναποτελεσματικα κατασκευασματα. Το σκηνικο των αγανακτισμεων και προβληματισμενων πολιτών στο Συνταγμα αρχισε να καπηλευεται με την επιθεση των προβοκατορων κουκουλοφορων. Είναι σχεδον βεβαιο ότι πισω από τα καθαρματα αυτά κρυβεται η ντοπια και η ξένη πραγματικη εξουσια η οποία μέσω των ιστοσελιδων Facebook και Twiter του Διαδυκτυου είναι σε θεση να εκτονωση αιματερα ‘η ηπια το κινημα των αγανακτισμενων και να το διαλυση, όταν πλέον δεν το χρειαζεται..
Ποιοι αποτελουν την ντοπια πραγματικηκη εξουσια και γιατι εμποδιζει αυτή την εξοδο της χωρας μας από την ευρωζωνη, η εισοδος στην οποία όπως απεδειχθει δεν ήταν τελικά ωφελιμη ;
Κατ’ αρχην η πραγματικη ντοπια εξουσια δεν είναι ουτε η εκαστοτε κυβερνηση, ουτε η βουλη των 300, ουτε τα κομματα, ουτε οι ενοπλες δυνάμεις, ουτε οτιδηποτε άλλο. Είναι οι επιγονοι των Τουρκοκοτζαμπασηδων, Τζορμπασηδων, Κεχαγιαδων και πασων άλλων Τουρκογυφτων που ανηκουν στις «αγιες οικογενειες της διαπλοκης» και ακουουν σημερα στα ονοματα Βαρδινογιαννηδες, Μπομπολαιοι, Λατσαιοι, Λαμπρακηδες κ.α. που κατεχουν και ελεγχουν σχεδον όλα τα ΜΜΕ και τις Τραπεζες και συνεργαζονται στενα με τους επιγονους των Χαζαραιων (Εβραιων Ashkenasim) που ελεγχουν όλες τις θεσεις κλειδια της Ε.Ε. και τις Τραπεζες υπο την ηγεμονια του επιγονου των Χαζαραιων, του ηγεμονα Rothschilds.
Χαζαραιωδακια και μέλη της λεσχης Μπιλντεμπεργκ που έχει το παραρτημα της στο Κολεγιο των Αθηνων, είναι οι κύριοι Μπενρανκε, Σρος Καν, Τρισε, Ακερμαν, Μπαφετ, ΜπλακφεϊνΓεωργιος Παπανδρεου κ.α. Οι προσκυνητες όλων των ως άνω επιγονων των Τουρκογυφτων δηλαδή τα Παπανδρεακια, Καραμανλακια, Σαμαρακια, Μητσοτακακια, Βενιζελακια, Παγκαλακια, Καρατζαφερακια, Χρυσοχο’ι’δακια, Κουβελακια και όλα τα αλλά Κολεγιοπαιδακια του «Κολεγιακου Παρακρατους» της οικονομιας, της παραοικονομιας, της πολιτικης και παραπολιτικης, είναι κηπουροι και εκτελούν διαταγες…….παραλληλα με τα προβοκατορικα κουκουλοφορακια που ονομαζονται μάλιστα χαριτομενα ως οι «γνωστοι αγνωστοι», που τρομορατουν τους πολιτες και με ψευτοδεκαρες δολοφονουν επικινδυνους γι’ αυτούς δημοσιογραφους. Και οι τότε προσκυνητες των επιγονων των Τουρκογυφτων είναι αυτοι που και το 1973 διοχετευσαν προβοκατορες στο Πολυτεχνείου και δημιουργησαν το μύθο του Πολυτεχνείου, της γενιας δηλαδή των προβοκατορων που κυβερνα της τελευταιες δεκαετιες την Ελλαδα και ως κηπουροι των επιγονων των Τουρκογυφτων είναι συνυπευθυνοι για τα σημερινα χαλια της πατριδας μας.
Οι επιγονοι των Τουρκογυφτων που σημερα αποτελούν τις «αγιες οικογενειες της διαπλοκης» ευθυνονται για όλα τα οικονομικα σκανδαλα της Μεταπολιτευσης, Χρηματηστηριο, δομημενα ομολογα κ.α. και βυθιζουν τους Έλληνες σε μια πρωτοφανη φτωχεια συνεργαζομενοι με τους Χαζαραιους της Ε.Ε. για ένα σχεδον ανυπαρκτο δημοσιο χρεος το οποίο κατά 60% δεν είναι δανεια αλλα ομολογα, δηλαδή κερδοσκοπικα χαρτια και από αυτά τα 95 % έχουν εκδοθει συμφωνα με το ελληνικό Δικαιο. Δεν υπεγραφε η Ελλαδα για να παρη τα χρηματα των ντοπιων και ξενων κερδοσκοπων και τοκογλυφων. Η Ελλαδα υπεγραψε υποσχετικα χαρτακια και τιποτε άλλο.
Το Μορατοριου 1 και 2 είναι στην ουσια σωσιβια από μόλυβδο που μας ριχνουν οι επιγονοι των Χαζαραιων της Ε.Ε. σε συνενοηση με τους επιγονους των Τουρκοκοτζαμπασηδων και των άλλων Τουρκογυφτων για να μας πνιξουν. Η Ελλαδα ως μια μικρή χωρα με ανοικτα πολλά εθνικα μετωπα, ευκολα απειληται και εκβιαζεται. Μονο αν στησει με συμπαρασταση των γνησιων Ελλήνων των Ενοπλων Δυνάμεων της, «Θερμοπυλες» και εξοντωσει εγκαιρα τους «Εφιαλτες» τους και τους Προδοτες εκ των έσω. έχει μια μικρή πιθανότητα να επιζήσει. Γι’ αυτό τώρα και όχι αύριο οφείλει να εγκατάλειψη την ευρωζώνη προτού λεηλατηθεί τόσο η δημόσια, όσο και η ιδιωτική περιουσία της. Με την επιστροφή στην δραχμή θα βγει πολύ γρηγορα η Ελλαδα εξω από την οικονομικής της κρίση. Αυτό ευλογα δεν το θελουν τόσο οι ντοπιοι εξουσιαστες μας όσο και οι επιγονοι των Χαζαραιων στην Ε.Ε. Με την εξοδο μας από την ευρωζωνη και επιστροφη της δραχμης θα πρωχευσουμεν μεν, αλλά δεν θα χρεοκοπησουμεν, διότι θα απαλοτριωσουμε τους πιστωτας μας και θα εκδιωξουμε μέσα από τα τειχη μας το ΔΝΤ. Ο γραφων πριν ένα χρόνο εστειλε μια ανοιχτη επιστολη στον τότε υπουργον οικονομιας κ. Παπακωνσταντινου με τιτλο «λαθος κατευθυνση» που δημοσιευσαν πολλές ιστοσελιδες.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΗ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΗ!!!
Γεωργιος Θ. Χατζηθεοδωρου
