Γράφει ο Δρ.Αιμίλιος Δασύρας, Πρόεδρος της ”Ομοσπονδίας Συνδέσμων Ελλήνων Καθολικών” | Η Αγία Εδρα ακολουθόντας μία ”ρίαλ πολίτικ” δεν μπορούσε να αγνοήσει την Οθωμανική αυτοκρατορία. Μία ανοικτή και επίσημη συγκατάβαση στόν ”αγώνα τών Ελλήνων” θα έθετε σε κίνδυνο τίς ευαίσθητες ισορροπίες τών Καθολικών πληθυσμών τής Ανατολής οι οποίοι δεν είχαν όλοι την ίδια μεταχείρηση από την ”Υψηλή Πύλη”.
Η ουδετερότητα,όμως,τής Αγίας Έδρας δέν παρεμπόδισε την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, παροχή ασύλου σε Παπικά εδάφη,διαβίβαση αιτημάτων της προσωρινής Ελληνικής Διοίκησης σε Χριστιανούς μονάρχες,άδεια ελλιμενισμού Ελληνικών πλοίων στην Αγκώνα. Τούς πρώτους κιόλας μήνες τού αγώνα εκατό περίπου Ελληνες πρόσφυγες από την Ρουμανία,την Ελλάδα και την Κύπρο κατέφυγαν στην Αγκώνα.
Ο γραμματέας τού κράτους Consalvi, με εντολή του Πάπα Πίου Ζ’ εξασφάλισε όλα τα έξοδα συντήρησής τους.
Γιά τον τρόπο πού βοήθησε η Αγία Εδρα τόν πρώτο χρόνο τού αγώνα,μας παρέχει πληροφορίες και το ” Εκτελεστικό ” το οποίο με επιστολή του στόν Πάπα Πίο Ζ’,στίς 29 Αυγούστου 1822, εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στόν Πάπα για την αρωγή τών Ελλήνων,αναφέρεται στούς Έλληνες της Τουρκίας πού βρήκαν περιποίηση στα παπικά εδάφη και στο ότι επέτρεψαν οι παπικές αρχές να επιβιβάζονται από τα λιμάνια της όσοι Έλληνες της Αυστριακής αυτοκρατορίας ήθελαν να συμμετέχουν στόν ”Αγώνα”.
Ο Γάλλος πολιτικός και διανοούμενος Μ.Chateaubriand αναφερόμενος στη στάση της Αγίας Έδρας ( στην οποία υπήρξε πρέσβης της Γαλλίας μετά το 1828 ) τονίζει ” τον ανθρωπισμό και την συμπαράστασή της στούς δεινοπαθούντες Έλληνες ”, αλλά εκφράζει και την δυσαρέσκειά του γιατί ο ” Αγιος Πατέρας δέν κάλεσε τούς Χριστιανούς ηγέτες να συντρέξουν την ανθρωπότητα και να γίνει ο ίδιος αρχηγός μίας Αγίας Σταυροφορίας Σωτηρίας ”.
Το Σεπτέμβριο του 1823 ο Μιαούλης ευρισκόμενος στην Τήνο με τον στόλο του πληροφορίθηκε για τον θάνατο του Φιλέλληνα Ποντίφηκα του Πάπα Πίου του Ζ’. Διεταξε τον στόλο του να ανυψώσει μεσίστεια την σημαία και όλα τα πληρόματα, Αξιωματικοί και ναύτες να ειναι σε στάση προσοχής και να αποδώσουν τίς δέουσες τιμές στόν μεταστάντα κατά την διάρκεια της Επιμνημόσυνης Ακολουθίας στόν Καθολικό Ναό της Τήνου. Με τον τρόπο αυτό ήθελε να δίξει τον σεβασμό του και την ευγνομωσύνη του πρός τον Αγιο Πατέρα ,γιατην βοήθεια πού προσέφερε στον ”Αγωνιζόμενο Ελληνικό Λαό” για να αποκτησει την Ελευθερία του.
Με την ευκαιρία της επίσκεψης του Βασιλιά Γεωργίου Α΄το 1906 στόν Πάπα Πίο Ι΄,οι εφημερίδες αντιλαμβάνονται την Βασιλική επίσκεψη ως απότιση ”Φόρου Τιμής”στήν φιλανθρωπική στάση τού Πάπα Πίου Ζ΄στούς αναξιοπαθούντες Έλληνες τών χρόνων της ”Ελληνικής Επανάστασης”.