Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας
Η Αριστερά έχει και ιστορία και παρόν. Φαίνεται όμως πως αυτά τα δύο στοιχεία δεν συναρμόζονται, το ένα δεν παραπέμπει στο άλλο αλλά το αποκλείει, με συνέπεια να υπάρχουν 2 γλώσσες, 2 στάσεις, 2 πολιτικές κουλτούρες.
Η μία πλευρά αναφέρεται στο παρόν (Ριζοσπαστική Αριστερά) με ριζοσπαστικό λόγο, απομυθοποιητικός, ορθολογικός και με αξιώσεις ενός εκσυγχρονισμένου σχεδίου πολιτικής δράσης. Η άλλη πλευρά αντίθετα δεσπόζει, η ιστορία με την μορφή του ιστορικισμού, του παραδοσιακού, του μυθικού, αδυνατώντας να ανεχθεί τις κοινωνικές συντεταγμένες της σημερινής συγκυρίας.
Η Αριστερά και το σύγχρονο ριζοσπαστικό τμήμα της οφείλει να υποβάλλει ύστερα από την επιτυχία της στην κρίση των πολιτών, ως στοιχείο έμπνευσης, και παράγοντα σε ένα συγκεκριμένο εφικτό στρατηγικό στόχο με σοσιαλισμό και δημοκρατία.
Όχι απλά και μόνο ως διακριτικό στοιχείο αλλά κυρίως ως θεμέλιο μιας πολιτικής δομής που θα πηγάζει από το μαζικό κίνημα και θα συμβάλλει στην αναδόμηση και στην ποιοτική αλλαγή της κοινωνίας.
Τα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια που άφησαν η συγκυβέρνηση είναι το πρώτο μέλημα που πρέπει να κάνει η νέα κυβέρνηση με βάση το πρόγραμμά της που έχει εξαγγείλει στη Θεσ/νίκη.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) μετά την πρωτοφανή νίκη της επωμίζεται πελώριες ευθύνες.
Από τις πρώτες ενέργειες είναι η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού για αντιμετώπιση των νέων προβλημάτων και η ανασυγκρότηση του φορολογικού μηχανισμού με αποτέλεσμα οι στόχοι να ευωδοθούν (λίστα Λαγκάρντ, of shore εταιρείες).
Στις πρόσφατες εκλογές συγκρούσθηκαν 2 κόσμοι. Ο πολιτικά και ηθικά αδίστακτος κόσμος της χρεοκοπίας και της υποτέλειας, ο κόσμος της κυρίαρχης αστικής τάξης και ο κόσμος των εργαζομένων, ο κόσμος που παράγει, που αγωνίζεται για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και εθνική ανεξαρτησία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επωμισθεί μια ιστορική ευθύνη για ανασυγκρότηση μιας ταπεινωμένης και μιας ηττημένης κοινωνίας.
Η καρδιά του ΣΥΡΙΖΑ χτυπά αριστερά και αυτό είναι το ισχυρό χαρτί του, και είναι απαραίτητο να μην κάνει πίσω.
Στόχος του είναι ένα εναλλακτικό σχέδιο επανεκίνησης μιας αναπτυξιακής διαδικασίας με σεβασμό στον άνθρωπο.
Η κινδυνολογία της ΝΔ και του συστήματος κατέρευσε μέσα στο λαό. Η ιστορική πρόσκληση μόλις ξεκίνησε όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ε.Ε.
Τέλος δημιουργία ενός νέου πολιτικού και κοινωνικού ήθους σε αντίθεση με την άρνηση του απερχόμενου πρωθυπουργού να «παραδώσει» το Μαξίμου δίνοντας εντολή σε συνεργάτη του να γίνει ο εντολέας της παράδοσης.
Αυτά για την ιστορία…
