Του Φώτη Ποντικάκη *
Μια θλιβερή επέτειος αυτές τις μέρες: Ήταν 26 Απριλίου 1986 όταν ο αντιδραστήρας 4 πυρηνικού εργοστασίου του Τσερνόμπιλ εξερράγη και σκόρπισε ραδιενέργεια και καρκίνο σε όλον τον πλανήτη. Κι ενώ θα έπρεπε να έχουμε μάθει από αυτό το πάθημα, ορισμένοι κυβέρνηση κι ορισμένοι στο ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι έτοιμοι να φέρουν πιο κοντά τον πυρηνικό τρόμο στη χώρα μας.
Τα ραδιενεργά ισότοπα που απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα από το Τσερνόμπιλ ακόμα υπάρχουν. Η ποσότητα ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα είναι σχεδόν 200 φορές μεγαλύτερη από τη ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε από τις δύο ατομικές βόμβες του Ναγκασάκι και της Χιροσίμα μαζί. Τουλάχιστον 9 εκατομμύρια άνθρωποι επλήγησαν από το δυστύχημα: 2,5 εκατομμύρια στη Λευκορωσία, 3,5 στην Ουκρανία και 3 εκατομμύρια στη Ρωσία. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι 9.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την καταστροφή. Η οργάνωση Greenpeace προβλέπει ότι ο συνολικός αριθμός των νεκρών θα ξεπεράσει τις 93.000. Η ραδιενέργεια έφτασε σε πολλές χώρες και στην Ελλάδα, αγροτικά προϊόντα καταστράφηκαν, οι άνθρωποι φοβούνταν να πιουν το γάλα. Κι αυτές ήταν μόνο μερικές από τις συνέπειες που μάθαμε.
Το 2011 έγινε νέο μεγάλο πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, για να μας υπογραμμίσει ότι το πρόβλημα δεν ήταν μόνο η πυρηνική τεχνολογία και η διαχείριση της τότε Σοβιετικής Ένωσης, αλλά η πυρηνική ενέργεια και στις άλλες προηγμένες δυτικές χώρες. Στη Φουκουσίμα το πυρηνικό ατύχημα έγινε μετά από σεισμό 9 ρίχτερ και τσουνάμι που ακολούθησε. Αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα δάση, ποτάμια και γη παραμένουν μολυσμένα, ενώ πάνω από 160.000 άνθρωποι απομακρύνθηκαν και 2.000 πρόωροι θάνατοι περιλαμβάνονται στις συνέπειες.
Και σα να μην έγιναν όλα αυτά, σα να μη μάθαμε τίποτα, ο Έλληνας πρωθυπουργός μιλάει για κατασκευή “μικρών αντιδραστήρων” στην Ελλάδα. Έχουν μάλιστα προηγηθεί διαβουλεύσεις της κυβέρνησης με τη Βουλγαρία για πυρηνικό σταθμό “ελληνικών” συμφερόντων και προετοιμασία των Περιφερειών της χώρας για υποδοχή βουλγαρικών πυρηνικών αποβλήτων (μιας κι έχουμε τόσο τέλεια λύσει το θέμα των απλών σκουπιδιών!). Συνεργασία πρότεινε και ο πρόεδρος της Τουρκίας, που μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής από τη Ρωσία πυρηνικού αντιδραστήρα στο Ακούγιου, προγραμματίζει και άλλα στη Σινώπη και την Αν. Θράκη.
Πίσω βέβαια από τη σπουδή της Τουρκίας αλλά και άλλων χωρών όπως το Ιράν για να αποκτήσουν πυρηνικά εργοστάσια κρύβεται η επιθυμία τους να αποκτήσουν και πυρηνικά όπλα, μιας και υπάρχει άμεση σύνδεση, όπως έδειξαν παλιότερα τα παραδείγματα του Ισραήλ, του Πακιστάν και της Νότιας Αφρικής. Αν ήταν τόσο «αθώα» η –υποτίθεται- «ειρηνική» χρήση της πυρηνικής ενέργειας, δε θα γινόταν αυτός ο χαμός και οι διαπραγματεύσεις για τα πυρηνικά του Ιράν.
Απέναντι σε αυτόν τον επικίνδυνο κόσμο στον οποίο θέλουν να ζούμε, υπάρχει η εναλλακτική λύση των Ήπιων και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Ο ήλιος και ο άνεμος μας χαμογελούν. Η κυβέρνηση θα πρέπει να προωθήσει τα φωτοβολταϊκά στις στέγες κατοικιών και δημόσιων κτηρίων, σχολείων, νοσοκομείων κοκ και την αποκεντρωμένη, τοπικά ελεγχόμενη από τους πολίτες παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ μέσω Δήμων και ενεργειακών κοινοτήτων για να έχουν δωρεάν ρεύμα οι πολίτες χωρίς καταστροφή της φύσης, αντί να επιδοτεί μεγάλες εταιρείες και ορυκτά καύσιμα και να σχεδιάζει πυρηνικά.
* Μέλος των Πράσινων – Οικολογία
