16.8 C
Chania
Thursday, March 28, 2024

«Η καταστροφή της Μικράς Ασίας 1919-1922» Φωτογραφικό οδοιπορικό του Δημοσθένη Κυρμιζάκη

Ημερομηνία:

Επιμέλεια έκδοσης: Βάντα Ιωαννίδου

….. Στα Μικρασιατικά υψίπεδα, στο δρόμο προς την Άγκυρα οι διψασμένοι και πεινασμένοι στρατιώτες έφευγαν σχεδόν από το πραγματικό. Ο τόπος εδώ δεν ανήκε στη Μεσόγειο που είχαν γνωρίσει. Εδώ, ήταν Ασία πλέον, η Ασία με τις ερήμους, τις ατελείωτες στέπες, τα λίγα ποτάμια, τους νομάδες κατοίκους, τις εύθραυστες ισορροπίες της ζωής, τη δίψα, τον καύσωνα, το κρύο της νύχτας. Ήταν ένας ολότελα ξένος τόπος, σκληρός και αφιλόξενος. Το χειρότερο μέρος, για να πεθάνει κανείς. Η φωτογράφηση στις πηγές του Σαγγάριου έδινε ίσως αίσθηση ανάλογη με εκείνη των παλιών εξερευνητών που πλησίαζαν τις πηγές του Νείλου.

Κι όμως, εδώ οι φαντάροι είχαν έρθει ακριβώς για να πεθάνουν. Οι καταυλισμοί που έστηναν έμοιαζαν πόλεις στο πουθενά, τα πεδία των μαχών αποτυπώνονταν απ’ τους διάσπαρτους σταυρούς που φύτρωναν εδώ και εκεί. Ο Αρχιστράτηγος δεν εντυπωσίαζε σε αυτό το χάος – έριχνε να είναι το ίδιο μόνος, το ίδιο χαμένος όπως οι απλοί στρατιώτες.

ΣΤΡ. ΠΕΤΡΙΝΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Το καλλίτερο παλλικάρι της Διμοιρίας μου. Πολεμούσε πάντα όρθιος. Πέθανε από συγκοπή την στιγμή που έμπαινε στο Τραίνο για να φύγη ως απολυόμενος στην πατρίδα του!

Μετά από χιλιάδες νεκρούς, ακόμα περισσότερους τραυματίες και σακατεμένους, μετά από μύρια όσα βάσανα και πόνο η Στρατιά είδε πέρα μακριά τον ήλιο της Άγκυρας να δύει.

Και άρχισε πάλι η υποχώρηση. Αυτή τη φορά δεν την είπαν έτσι. «Επιθετική επιστροφή» την ονόμασαν. Δεν είχαν καμία αξία οι λέξεις. Επρόκειτο για ήττα στρατιωτική και τελεσίδικη, ήττα πολιτική. Μετά από τον τραγικό Αύγουστο του 1921 η τύχη της Μικράς Ασίας όπως και η αντίστοιχη μεγάλου μέρους των κατοίκων της, είχε σφραγιστεί.

Στο μεταξύ στο Αφιόν Καραχισάρ η ζωή συνεχιζόταν. Τα απρόοπτα δεν ήταν ακόμα τραγικά. Μια πυρκαγιά, συνηθισμένη ιστορία τις τότε πόλεις με τα ξύλινα σπίτια ήταν το συμβάν που αναστάτωσε τους κατοίκους. Τα τοπία εξάλλου παρέμεναν αναλλοίωτα, η καθημερινή ζωή επίσης αυτή που αντίκριζε ο Κυρμιζάκης από το καφασωτό του παράθυρο, το παζάρι, τους θορυβώδεις και αεικίνητους μικροπωλητές, τους στενούς δρόμους.
Αυτό θα ήταν το σκηνικό στη φάση της αναμονής του τραγικού τέλους.

Γ.Μ.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΤΟΜΕΩΣ ΔΙΜΟΙΡΙΑΣ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
Π. ΠΑΤΕΡΑΚΙΣ – Θάχω πάντα τον νουν μου στη Διμοιρία σου. Αν σε δω σε δύσκολη θέση θα τρέξω κοντά σου χωρίς διαταγή του Λοχαγού.
– Το ίδιο κι εγώ
<Δεν είχαμε πλήρη εμπιστοσύνη στο Λοχαγό μας που τον έλεγαν οι Στρ. Μπάρμπα>
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΠΑΤΕΡΑΚΙΣ Απ’ το Κολυμπάρι. Έπεσε παλληκαρίσια στο Τσαλ-Νταγ την 28-8-1921

Από το λεύκωμα του Δημήτρη Κυρμιζάκη «Φωτογραφικό οδοιπορικό Μικρασιατική Εκστρατεία 1919-1922»

Επιλογή κειμένου φωτογραφιών
Άννα
Κωνσταντουδάκη – Αγγελάκη

Ακολουθήστε το agonaskritis.gr στο Google News, στο facebook και στο twitter και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Αγώνας της Κρήτηςhttp://bit.ly/agonaskritis
Ο “Αγώνας της Κρήτης” εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου του 1981. Είναι η έκφραση μιας πολύχρονης αγωνιστικότητας. Έμεινε όλα αυτά τα χρόνια σταθερός στη διακήρυξή του για έγκυρη – έγκαιρη ενημέρωση χωρίς παρωπίδες. Υπηρετεί και προβάλλει, με ευρύτητα αντίληψης, αξίες και οράματα για μία καλύτερη κοινωνία. Η βασική αρχή είναι η κριτική στην εξουσία όποια κι αν είναι αυτή, ιδιαίτερα στα σημεία που παρεκτρέπεται από τα υποσχημένα, που μπερδεύεται με τη διαφθορά, που διαφθείρεται και διαφθείρει. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η εφημερίδα έμεινε μακριά από συσχετισμούς και διαπλοκές, μακριά από μεθοδεύσεις και ίντριγκες.

Τελευταία Νέα

Περισσότερα σαν αυτό
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ