Με αφορμή τη συνεδρίαση του Τοπικού Επιχειρησιακού Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Καντάνου – Σελίνου στις 17/5 θα ήταν σκόπιμο να διατυπωθούν ορισμένες σκέψεις σχετικά με την πυροπροστασία. Η κατάσταση στο δήμο μας δεν ξεφεύγει από τον κανόνα: λαμβάνονται κάποια μέτρα μεν, αποσπασματικά δε. Δεν αρκούν, αλλά συμπληρώνονται από την αναγκαία εθελοντική προστασία.
Η γενική πραγματικότητα: κάθε χρόνο τέτοια εποχή ακούμε από τις κυβερνήσεις και τους δήμους περί της ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού και δυστυχώς είναι πολλές οι περιπτώσεις που τους διαψεύδουν. Κι αυτό γίνεται γιατί η αντιπυρική περίοδος μας βρίσκει εκεί που την άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση, η προηγούμενη δημοτική αρχή κλπ…
Ελλείψεις προσωπικού, προσλήψεις εκτάκτων, μπαλώματα πάνω στις προσλήψεις με μετακινήσεις προσωπικού χωρίς ουσιαστική ενίσχυση. Η δασική υπηρεσία αποδεκατισμένη, με δασεργάτες ούτε για δείγμα, τα Canadair με το σταγονόμετρο. Έτσι όπως είναι υποστελεχωμένοι κι υποχρηματοδοτημένοι οι δήμοι, υπάρχουν – και στο δήμο μας ! – ζητήματα σχετικά με τον καθαρισμό των δρόμων , την επάρκεια και λειτουργία των πυροσβεστικών κρουνών κλπ, ζητήματα για τα οποία διαρκώς μετατίθεται το μπαλάκι από το κράτος στο δήμο κι αντίστροφα. Θεωρούμε μάλιστα απαράδεκτη την απομάκρυνση του erikson, το οποίο ήταν για την Κρήτη ιδιαίτερα αναγκαίο εργαλείο λόγω του ανάγλυφου χαρακτήρα της.
Σε αυτό το φόντο ξέρουμε πως παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες το πρόγραμμα ” ΑΙΓΙΣ ” στην ουσία προσανατολίζεται στην επιχειρησιακή καταστολή και δε λαμβάνει μέτρα για τη διαχείριση των δασών και την ολοκληρωμένη πρόληψη . Την ίδια στιγμή η εμπορευματοποίηση της γης κι η επιχειρηματική δράση στα δάση είναι το προσάναμμα των πυρκαγιών. Κι εδώ βέβαια να προστεθεί η επιμονή της ΕΕ να μην αποζημιώνει πληγέντες από φυσικές καταστροφές βάσει των όρων του λεγόμενου ” Ταμείου Αλληλεγγύης” όπου δε θεωρείται επιλέξιμη η ιδιωτική ζημιά, αλλά θεωρούνται επιλέξιμες οι πράσινες επενδύσεις των ομίλων.
Σε αυτή τη βάση γίνεται όλο και περισσότερο μετάθεση της ευθύνης στους εθελοντές πυροσβέστες και σε ΜΚΟ. Στην πράξη όμως, η ευθύνη αυτή μεταφράζεται σε ” ατομική ευθύνη” αντί της ουσιαστικής λύσης, που είναι σαφώς πρωτίστως η πρόληψη. Ο εθελοντισμός είναι βοήθεια, αλλά όχι λύση, είναι πρωτίστως τρόπος ζωής. Είναι αδιανόητο η προστασία από τις πυρκαγιές να αφήνεται στον εθελοντισμό, που δε γίνεται να είναι επαρκής.
Προβάλλει σαφώς επιτακτική η ανάγκη για γενναία χρηματοδότηση της Δασικής και Πυροσβεστικής υπηρεσίας με την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για τη διαχείριση και προστασία των δασών και την ενίσχυση των απαιτούμενων μέσων . Χρειάζεται επίσης να καταργηθεί ο αντιεπιστημονικός διαχωρισμός της ενιαίας διαχείρισης και προστασίας των δασών.
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση Καντάνου – Σελίνου
ο εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος Γεωργιλάκης Γιώργος