Του Γιώργου Μαργαρίτη *
Η Σαουδική Αραβία είναι ένα πολύ πλούσιο κράτος. Το ΑΕΠ της αγγίζει τα 800 δισεκατομμύρια δολάρια πράγμα που σημαίνει ότι είναι σχεδόν τέσσερεις φορές μεγαλύτερο από το ελληνικό ΑΕΠ. Η Σαουδική Αραβία είναι επίσης μια εξαιρετικά πολεμοχαρής χώρα. Αυτό ίσως να μη φαίνεται στις στρατιωτικές επιδόσεις των ενόπλων της δυνάμεων και των μισθοφόρων της στην Υεμένη, αποτυπώνεται όμως στις στρατιωτικές της δαπάνες. Με 65-70 δισεκατομμύρια το χρόνο (8% του ΑΕΠ), οι τελευταίες τοποθετούν το βασίλειο αυτό ανάμεσα στους κυριώτερους εισαγωγείς οπλικών συστημάτων στον σημερινό κόσμο. Η Ελλάδα αντίστοιχα ξοδεύει περίπου 5 δισεκατομμύρια κάθε χρόνο για την άμυνά της, δηλαδή δεκατέσσερεις φορές λιγότερα από ότι η Σαουδική Αραβία.
Η επικράτεια της Σαουδικής Αραβίας δεν απειλείται από κανένα εχθρό. Αντίθετα η μοναρχία που την κυβερνά έχει κατά καιρούς απειλήσει τους περισσότερους από τους γείτονές της. Η εισβολή των δυνάμεών της στην γειτονική Υεμένη βρίσκεται σήμερα σε πλήρη εξέλιξη τροφοδοτώντας έναν από τους πιο αιματηρούς πολέμους της εποχής μας.
Από την άλλη μεριά, η επικράτεια και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, όπως και της γειτονικής, συγγενικής και ομοιοπαθούς Κύπρου όχι μόνο απειλούνται αλλά και καθημερινά αμφισβητούνται έμπρακτα, για να μην πούμε κουρελιάζονται, από έναν επιθετικό γείτονα που έχει το ίδιο σχεδόν οικονομικό βάρος με την Σαουδική Αραβία. Ετούτη η διαρκής ταπείνωση αποτελεί και την βασική αιτιολόγηση των υπέρμετρων στρατιωτικών δαπανών που επιβαρύνουν κάθε χρόνο την γονατισμένη οικονομικά και κοινωνικά χώρα μας. Θυσιάζοντας κάθε χρόνο ένα ακόμα κομμάτι από της ευημερία του λαού μας (όχι του 30% των εχόντων αλλά του 70% των λοιπών) αγοράζονται όπλα και μηχανήματα για την προάσπιση της εθνικής μας υπόστασης και κυριαρχίας.
Έτσι λέγεται, έτσι ακούγεται και, από όλες τις πλευρές, καλούνται τα γνωστά υποζύγια της χώρας, οι εργαζόμενοι, να συνδράμουν κατιτίς παραπάνω, καθότι στην αγορά κυκλοφορούν κάτι γαλλικές φρεγάτες μούρλια, μόλις 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ το κομμάτι.
Και κάπου εδώ σκάει το παράδοξο και το απρόσμενο…. Η φτωχή και απειλούμενη Ελλάδα θα στείλει ένα σημαντικό μέρος του καλύτερου οπλικού της συστήματος, των αντιαεροπορικών πυραύλων «ΠΑΤΡΙΟΤ» για να ενισχύσει την άμυνα της μη απειλούμενης (αντίθετα επιτιθέμενης) και πολύ πλούσιας Σαουδικής Αραβίας. Το αντάλλαγμα δυσδιάκριτο… Μπορεί να υποθέσει κανείς ότι θα πρόκειται για κάτι που θα μοιάζει με το αντίστοιχο για την παραχώρηση βάσεων και διευκολύνσεων στις ΗΠΑ, δηλαδή …τίποτα! Εκτός εάν οι Σαουδάραβες Κροίσοι κτίσουν στην Ελλάδα ένα ακόμα καζίνο. Το καζίνο, για τους αμαθείς, είναι το πενταπόσταγμα της λεγόμενης «στρατηγικής επένδυσης» στην «αναπτυγμένη» Ελλάδα και οπωσδήποτε καλύπτει πάγιες, ζωτικές και κρίσιμες λαϊκές ανάγκες!
Από την άλλη μεριά, σου λένε τα κυβερνητικά στελέχη, οι απειλές που αντιμετωπίζει η χώρα μας επιβάλουν την αναζήτηση και την σύμπηξη συμμαχιών. Όσο περισσότερους φίλους έχεις τόσο περισσότεροι θα σε συνδράμουν στην δύσκολη ώρα. Με αυτή τη λογική δεν χαλάει χατήρι κανενός. Ο πιο αξιόπιστος δε και σταθερός σύμμαχος και φίλος της Ελλάδας σε ετούτα τα δίσεκτα χρόνια είναι ο κος Γκαϊντό. Ο τελευταίος, σε ένα αόρατο μέλλον, υπόσχεται να φέρει τα στρατεύματα της Βενεζουέλας να στηρίξουν τη χώρα μας στο Αιγαίο. Μέχρι τότε όμως κάνει εντατικά μαθήματα σε ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση για το πως γίνεται ένα πετυχημένο πραξικόπημα. Τι παραπάνω ξέρανε στη Βολιβία;
Σε αναζήτηση πρόσθετων φίλων ο ελληνικός στρατός ετοιμάζεται να πάει και στο Μάλι, κάπου στην υποσαχάρια Αφρική. Η φίλη και σύμμαχος Γαλλία έχει ανακαλύψει ότι τα ελληνικά στρατά της κοστίζουν πολύ λιγότερο απ’ ό, τι η Λεγεώνα των Ξένων. Ίσως δε πληρώσει τις υπηρεσίες των Ελλήνων στρατιωτών με κάποια έκπτωση στις φρεγάτες: από 1,7 δις σε 1,6 λόγου χάρη. Οπωσδήποτε αυτό θα ενισχύσει τα «πλεονάσματα» που επίμονα ζητούν οι τοκογλύφοι σύμμαχοι και εταίροι μας. Η Γαλλία συμπεριλαμβάνεται σε αυτούς.
***
Στην ιστορία υπάρχουν ενίοτε μερικές ενδείξεις, μερικά «πρόδρομα φαινόμενα» που προαναγγέλουν και προδιαγράφουν τα προσερχόμενα. Η εκτροπή προς την απόλυτη, σχεδόν μεταφυσική γελοιότητα είναι μία από τις σταθερές ενδείξεις που αναγγέλουν τις καταστροφές – τις εθνικές καταστροφές ιδιαίτερα. Αυτού του είδους οι ενδείξεις περισσεύουν στη χώρα μας στις πρώτες ετούτες εβδομάδες του δίσεκτου 2020.
Καλό είναι να τις καταγράφει και να τις θυμάται ο λαός μας αυτές τις ενδείξεις. Αυτός εξάλλου θα είναι ο υπέρτατος κριτής, μετά την ώρα της κρίσης, όταν η χώρα μας θα μαζεύει τα αποκαίδια της συμφοράς στην οποία οδηγεί το τρέχον πολιτικό σύστημα της χώρας. Και, ευχόμαστε, να είναι αμείλικτος ο λαός μας απέναντι σε ετούτο το σκηνοθετημένα «αριστεροδεξιό» διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που μέσα σε λίγα χρόνια ταπείνωσε την χώρα και τον λαό μας όσο ποτέ κανείς άλλοτε στο πρόσφατο ιστορικό παρελθόν.
*Ο Γιώργος Μαργαρίτης είναι καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
