Του Μανώλη Ντουντουνάκη

Ο Ο.Α.ΔΥ.Κ. έχει αναμφίβολα προσφέρει πολύ σημαντικό έργο, ιδιαίτερα σε έργα αξιοποίησης του υδάτινου δυναμικού της Δυτικής Κρήτης και έχει επαινεθεί για τη ποιοτική και σχετικά χαμηλού κόστους εκτέλεση των έργων που έφερνε σε πέρας.

Την τελευταία δεκαετία, όμως, εμφανίστηκαν σημαντικά προβλήματα, που αποτέλεσαν τροχοπέδη στην μετεξέλιξη του Οργανισμού, σε ένα Οργανισμό εκτέλεσης έργων μεγάλης σπουδαιότητας για τοντόπο. Δυστυχώς, χωρίς να επιλυθούν τα προβλήματα, έγινε μεγέθυνση του χώρου ευθύνης του Οργανισμού,  σε όλη τη Κρήτη.

Η κρίση, παρά τη μετονομασία συνεχίστηκε και γιγαντώθηκε. Παρατηρούμε, μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, Ο.Α.Κ και Περιφέρεια Κρήτης να ανταγωνίζονται για τη διαχείριση των μεγάλων αναπτυξιακών έργων που προωθούνται, με «νικητή», με μεγάλη διαφορά, την Περιφέρεια. Ηπολιτεία φαίνεται να προκρίνει, δηλαδή, τη Περιφέρεια από τον Ο.Α.Κ ως διαχειριστή μεγάλων τεχνικών θεμάτων  που αφορούν το νησί.

Βέβαια,για τη περιθωριοποίηση του Ο.Α.Κ είναι απαραίτητο, να αναζητηθούν και να αποδοθούν πολιτικές ευθύνες για ολιγωρία και αδράνεια, κατά κύριο λόγο, στους βουλευτές του νομού Χανίων.

Όμως, μια παράμετρο ιδιαίτερα σημαντική, που αποσιωπάται, δεν είναι ο τρόπος επιλογής των προσώπων που επιλέγονται στη διοίκηση του Ο.Α.Κ; Ο Γενικός Διευθυντής τέτοιου είδους Οργανισμών πρέπει να αναζητείται, με προκήρυξη της θέσης, ανάμεσα σε καταξιωμένα επιστημονικά στελέχη  – μηχανικός ή δικηγόρος ή οικονομολόγος – διεθνούς βεληνεκούς,  με μεγάλη εμπειρία στην εκτέλεση  μεγάλων τεχνικών έργων.

Άραγε δεν είναι η κατάλληλη στιγμή, στη χώρα μας να επιλέγονται, οι πολιτικές και τα στελέχη που τις υλοποιούν, αξιοκρατικά με μόνη πυξίδα την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών του τόπου;