Γράφει ο Γιώργος Βούλγαρης
Η φαρμακερή ατάκα «είναι η εφαρμογή ανόητε» που είπε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο πάνελ της ανοιχτής συζήτησης στο Νταβός είχε προφανώς αποδέκτη τον Αλέξη Τσίπρα.
Δεν τον κατονόμασε, αλλά όλοι κατάλαβαν σε ποιον απευθυνόταν.
Το Μαξίμου με διαρροή, επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, χαρακτηρίζοντας «υπερβολικό» τον «θόρυβο» και τα σχόλια που έχουν προκληθεί από την φράση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Το θέμα είναι ότι ο Σόιμπλε ήθελε να δείξει –μάλιστα με έμφαση και δημόσια- ποιος είναι το αφεντικό. Ποιος κάνει κουμάντο στο «μαγαζί».
Μέσω του Έλληνα πρωθυπουργού όμως, πρόσβαλε έναν ολόκληρο λαό.
Τον λαό που το 1953, διέγραψε χρέος της χώρας του για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της.
Εάν στη θέση του Τσίπρα, ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, κανένας Σόιμπλε δεν θα τολμούσε να ξεστομίσει τέτοια φράση, γιατί θα ήξερε και το αποτέλεσμα.
Όποιος από τους δύο ήταν εκεί, σίγουρα θα αποχωρούσε. Ίσως και να έβριζε τον Σόιμπλε πριν αποχωρήσει.
Και οι δύο, θα μπορούσαν να φτάσουν ακόμη και στην έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θα μπορούσαν να αναστατώσουν τον πλανήτη.
Δεν υποστηρίζω πως δεν έκαναν λάθη. Έκαναν και πάρα πολλά.
Αλλά ήταν ηγέτες.
Εκεί υπάρχει έλλειμμα σήμερα.
Δεν υπάρχουν ηγέτες.
Η οικονομία «καβάλησε» την πολιτική.
Εάν βρίσκονταν στη ζωή ηγέτες όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Φρανσουά Μιτεράν, η Ευρώπη δεν θα είχε αυτό το χάλι.
Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον στο Νταβός, το απέδωσε πολύ καλά και έστειλε το μήνυμά του σε Γερμανία και Γαλλία. Είπε ότι «αυτή η Ευρώπη δεν μας ενδιαφέρει».
Τόσο απλά.
Βέβαια το κάνει για άλλους, δικούς του λόγους, αλλά είπε μια σημαντική αλήθεια.
Αυτή την Ευρώπη δημιούργησαν.
Όλα φτιάχτηκαν για να εξυπηρετούνται συγκεκριμένα συμφέροντα. Τα γερμανικά και στην… ουρά τα γαλλικά.
Οι ίδιοι οι πολιτικοί είναι μέτοχοι σε εταιρίες που θέλουν τον έλεγχο της Ευρωζώνης.
Αυτό το πράγμα, που κάποιοι ακόμη αποκαλούν Ευρώπη, είναι εμπόριο.
Ο Σόιμπλε ανοιχτά και με απίστευτο θράσος προωθεί συγκεκριμένα γερμανικά συμφέροντα. Κάνει ό,τι θέλει.
Σε συνέδριο των Γερμανών βιομηχάνων, είπε ότι σύντομα η Γερμανία θα κυριαρχήσει παντού.
Ο τρόπος του, θυμίζει ναζιστή.
Όσα δεν έγιναν με τα άρματα, γίνονται με τα ευρώ.
Ακόμη και χώρες που είναι προς ένταξη στην Ένωση, χρωστούν χρήματα στη Γερμανία.
Θα αντιδράσουν όταν μπουν; Όχι.
Οι υπόλοιπες χώρες υποτάσσονται στον αρχηγό, περιμένοντας να μην έχουν αλαζονική αντιμετώπιση.
Αυτή την Ευρώπη οραματίστηκαν οι ηγέτες του παρελθόντος;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Φρανσουά Μιτεράν είχαν μιλήσει για «γερμανική Ευρώπη» από την ώρα που έπεσε το τείχος του Βερολίνου.
Όλα προσχεδιασμένα.
Σήμερα, η πισθάγκωνα αλυσοδεμένη Ελλάδα υπομένει όλες τις προσβολές.
Όποιο κόμμα και να κυβερνούσε θα εκτελούσε τις εντολές του Σόιμπλε, του «Μεγάλου Αδερφού».
Εάν όμως υπήρχαν πέντε ηγέτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα συνέβαιναν αυτά.
Σε αυτό πάσχει η Ελλάδα, σε αυτό πάσχει η Ευρώπη.
