Στην εξωτερική πολιτική επί της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τον ρόλο της Ρωσίας του Πούτιν αναφέρεται ο Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του «Ιθάκη», το οποίο από σήμερα βρίσκεται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων.
Ο πρώην πρωθυπουργός μιλάει για το τι συνέβη στην πρώτη επίσκεψη της ελληνικής κυβερνητικής αντιπροσωπείας στη Ρωσία.
«Η επίσκεψη στη Μόσχα πραγματοποιήθηκε στις 8 Απριλίου και δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητη στα Ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων. Αυτός εξάλλου ήταν και ο δικός μου σκοπός. Το ταξίδι μου εκείνο είχε ήδη προκαλέσει ανησυχία στους Ευρωπαίους αρκετές ημέρες νωρίτερα», σημειώνει ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο Αλέξης Τσίπρας περιγράφει ότι δεν επρόκειτο για ένα συνηθισμένο ταξίδι. «Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν ο Κοτζιάς, ο Ήσυχος, ο Λαφαζάνης και η Βαλαβάνη. Ασφαλώς δεν ήταν ένα συνηθισμένο ταξίδι. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου δημιουργήθηκε η αίσθηση πως τα μισά μέλη της αποστολής που με συνόδευαν νόμιζαν ότι πηγαίναν στην ΕΣΣΔ και όχι στη Ρωσία. Αυτό βεβαίως οφειλόταν στο βάρος που ασκούσε η κληρονομία της ΕΣΣΔ πάνω μας. Δεν ήταν κάτι που είχαμε ξεπεράσει. Ακόμα και σε μένα που ήμουν νεαρότερος και χωρίς πολλές μνήμες του ψυχρού πολέμου αυτό το ταξίδι προκαλούσε δέος και απλώς δεν ήθελα μέσα μου να το παραδεχθώ».
«Όταν ολοκληρώσαμε τις τοποθετήσεις μας με τον Μεντβέντεφ, πήραν τον λόγο οι δικοί μου Υπουργοί, ο Λαφαζάνης, η Βαλαβάνη, ο Ήσυχος, οι οποίοι, με απόλυτη φυσικότητα και κατ’ επανάληψη, τον προσφωνούσαν «σύντροφε Πρωθυπουργέ». Ο Μεντβέντεφ χαμογέλασε ευγενικά, αλλά στο πρόσωπό του φάνηκε για μια στιγμή εκείνο το μειδίαμα της ήπιας αμηχανίας – η σιωπηλή γλώσσα του διπλωμάτη που αναρωτιέται πού ακριβώς έχει μπλέξει.
Μου έριξε μια γρήγορη, όλο νόημα ματιά. Φανταζόμουν, σχεδόν τον άκουγα να μονολογεί μέσα του: «Μα είναι δυνατόν; Αυτοί δεν είναι απλώς παλιοί κομμουνιστές, είναι ταξιδιώτες στον χρόνο».
«Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν εκείνη τη στιγμή του πέρασε από το μυαλό πως είχε βρεθεί σε σκηνή από το Goodbye Lenin – τη γερμανική ταινία όπου η μητέρα, κομμουνίστρια της Ανατολικής Γερμανίας, ξυπνάει από κώμα χωρίς να ξέρει πως το Τείχος έχει πέσει κι ο γιος της αναγκάζεται να της στήνει σκηνικά DDR για να μην πάθει σοκ», τονίζει ο Αλέξης Τσίπρας.
«Μου είπε: Βρες τα με την Μέρκελ»
Ο πρώην πρωθυπουργός εξηγεί ότι ο κλοιός στενεύει γύρω από την ελληνική οικονομία και οι πιέσεις των δανειστών αυξάνονται με αποτέλεσμα ο Αλέξης Τσίπρας να ζητήσει από τον Βλαντίμιρ Πούτιν η Ρωσία να αγοράσει έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου ως μία κίνηση στήριξης στην Ελλάδα.
«Η απάντηση του ήταν όχι απλώς ειλικρινής, αλλά θα έλεγα ωμή. Θα προτιμούσε, μου είπε, εκείνα τα χρήματα που ζητήσαμε, να τα έδινε σε ένα ορφανοτροφείο, διότι αν τα έδινε στην Ελλάδα, θα ήταν σαν να τα πετούσε σε έναν σκουπιδοτενεκέ.
Γιατί η Ελλάδα ήταν μια χώρα χρεοκοπημένη και δεν θα σώζονταν με 300 εκατομμύρια ευρώ. Είχε ανάγκη από 300 δισ. και όχι από 300 εκατομμύρια. Η Ρωσία, συνέχισε, είναι μια πλούσια χώρα, αλλά όχι τόσο πλούσια ώστε να μπορεί να ξεπληρώσει το χρέος της Ελλάδας.
Εντέλει καταλήξαμε πως θα έπρεπε να φτάσω σε μια συμφωνία με τους εταίρους μας. «Να τα βρεις με την Μέρκελ», μου είπε, απλά και καθαρά.
- «Αλλά η Ελλάδα, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, ανήκει σε μια άλλη σφαίρα επιρροής».
- «Εννοείς, το ΝΑΤΟ;», τον διέκοψα.
- «Ναι, ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Βρίσκεται στη Γερμανική σφαίρα επιρροής».
Ήταν ξεκάθαρος και αφοπλιστικά ειλικρινής (…)
Στο τέλος της συζήτησης, πιο χαλαρή, καταλήξαμε να κάνουμε αναδρομή στην ιστορία του Ψυχρού Πολέμου, που φαίνεται πως άρεσε και στους δυο μας.
- «Έτσι όπως μου τα λες», του είπα, «ισχύει ακόμα η Γιάλτα. Τότε ο Στάλιν, ο Ρούσβελτ και ο Τσόρτσιλ μοίρασαν τις σφαίρες επιρροής».
- «Ναι, έχεις δίκιο. Έτσι είναι. Βεβαίως και ισχύει».
- «Το ξέρεις, φαντάζομαι, ότι κάποιοι λένε πως το σε ποια σφαίρα επιρροής θα είναι και η Ελλάδα και οι άλλες βαλκανικές χώρες, το συμφώνησαν ο Τσόρτσιλ με τον Στάλιν στη Μόσχα τον Οκτώβριο του 1944, γράφοντάς το μάλιστα πάνω σε μια χαρτοπετσέτα», προσέθεσα.
- «Όχι σε μια χαρτοπετσέτα. Σε ένα τσιγαρόχαρτο», με διόρθωσε χαμογελώντας».
Το ξέρουμε…
Το να βλέπετε αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι κουραστικό. Και να είστε σίγουροί ότι ούτε κι εμείς βρίσκουμε κάποια ευχαρίστηση από το να τα γράφουμε... Όμως αυτό το μήνυμα δεν αφορά εμάς. Αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό: την επιβίωση της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας στην Kρήτη.
Η στήριξη σας είναι σημαντική γιατί μας επιτρέπει να:
- - Κάνουμε ρεπορτάζ χωρίς φόβο και εξαρτήσεις. Κανείς δεν μας υπαγορεύει τι να πούμε ή τι να αποσιωπήσουμε.
- - Κρατάμε τη δημοσιογραφία μας προσβάσιμη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν. Χωρίς paywall, χωρίς προνόμια μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Η απλή αλήθεια είναι ότι τα έσοδα διαρκώς συρρικνώνονται. Αν πιστεύετε ότι μια πραγματικά ελεύθερη ενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας, τότε δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
