Του Δημήτρη Κ. Τυραΐδη *
Για να μην χρησιμοποιήσω καμμιά άλλη λέξη θα πω ότι έχουν καταντήσει πλέον πολύ εκνευριστικοί οι διαξιφισμοί μεταξύ των βουλευτών της βουλής όσον αφορά το τραγικό συμβάν των Τεμπών που στοίχισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας, αναίτια, και που συγκλόνισε όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και τους συνανθρώπους ολόκληρου του πλανήτη.
Πέρασαν δύο χρόνια από την αποφράδα εκείνη μέρα και η άκρη του νήματος δεν έχει εντοπιστεί ακόμα ώστε ξετυλίγοντας το κουβάρι της να οδηγήσει τους ευθύνοντες στην αίθουσα των δικαστηρίων ενώπιον των δικαστών για να πληρώσουν το όποιο τίμημα πρέπει να πληρώσουν για τα εγκλήματα που διέπραξαν.
Τώρα, οι βουλευτές από την πλευρά της κυβέρνησης υποστηρίζουν ότι οι συνάδελφοί τους, της αντιπολίτευσης, εργαλειοποιούν το φρικιαστικό εν λόγω γεγονός παίζοντας με τον ανείπωτο ανθρώπινο πόνο, ενώ εκείνοι υποστηρίζουν ότι δεν θα μείνει τίποτα απολύτως κρυφό και όλη η αλήθεια θα βγει στο φως της δημοσιότητας. Οι βουλευτές της κυβέρνησης έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους στην δικαιοσύνη, που αυτή είναι η κατεξοχήν αρμόδια που πρέπει να βρει τον τρόπο ώστε να αποκαλύψει τους ενόχους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, ώστε να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματα που διέπραξαν. Μέχρι τότε όμως υποστηρίζουν ότι κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιοι είναι οι ένοχοι.
Οι βουλευτές όμως τις αντιπολίτευσης έχουν αντίθετη γνώμη. Υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση με πρωτομάστορα τον ίδιο τον κ. πρωθυπουργό προσπαθεί από την μέρα του δυστυχήματος να συγκαλύψει όλη την αλήθεια, προστατεύοντας τους ενόχους για δικούς της λόγους κι ότι με διάφορα τερτίπια καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες να μην ξεμυτίσει ποτέ από το σκοτεινό κατώι που την έχουν καταχωνιασμένη εκείνοι που τρομάζουν να αντικρίσουν την λάμψη της.
Κι ερωτώ εγώ ως απλός πολίτης, ποιους να πιστέψω, εφόσον, ακόμα και οι δύο πλευρές έχουν αντίθετες απόψεις; Ποιους βουλευτές να αποκαλέσω ψεύτες και ποιους ότι είναι ειλικρινείς και λένε την αλήθεια;
Σε ποιο στρατόπεδο να καταταγώ ώστε να υπερασπίσω κι εγώ το δίκιο όπως μπορώ από το δικό μου μετερίζι; Γιατί με αφήνετε να ζω κάτω από τη σκιά του ψεύδους και της διαπλοκής, γιατί στην προκειμένη περίπτωση αυτή είναι η αλήθεια. Γιατί δεν αναθέσατε στη δικαιοσύνη από την πρώτη κιόλας στιγμή του αποτρόπαιου εκείνου εγκλήματος, που αυτή είναι κατεξοχήν αρμόδιος φορέας, ώστε να βρει τους ενόχους και γενικότερα να χειριστεί το όλο θέμα ως αυτή ξέρει; Βέβαια, δεν έχω αποδείξεις για να δικαιολογήσω αυτά που υποψιάζομαι ότι έγιναν, αλλά αυτήν την εντύπωση με κάνουν να πιστέψω τα γεγονότα που ακολούθησαν στη συνέχεια.
Έπρεπε να περάσουν δύο χρόνια για να επέμβει, γιατί το διάστημα των δύο χρόνων σιωπούσε, ποιος της έκλεινε το στόμα και γιατί; Ευνόητο είναι να υποθέσω ότι κάποιοι δεν ήθελαν να ακουστεί η φωνή της και δεν ήθελαν να βγει στην επιφάνεια όλη η αλήθεια.
Τέλος πάντων, πάρα πολλά είναι τα γιατί που πρέπει να δώσουν απαντήσεις οι ευθύνοντες και για το εν λόγω γεγονός αλλά και για μύριες άλλες υποθέσεις που εκκρεμούν και δεν γνωρίζει ο ελληνικός λαός απολύτως τίποτα. Απαιτώ ως Έλληνας πολίτης να πληροφορηθώ γιατί έγιναν, πως έγιναν, και γιατί παραμένουν ακόμα στο σκοτάδι. Μήπως προσπαθούν οι ένοχοι, όποιοι κι αν είναι αυτοί, να βρουν τη χρυσή τομή που θα φέρει τα πράγματα σε κείνον τον παρονομαστή που θα τους βολεύει; Το γράφω αυτό γιατί στο πολύχρονο διάβα της ζωής μου πολλοί βουλευτές κι όχι μόνο, ελάχιστα πλήρωσαν για τα εγκλήματά που διέπραξαν κι όχι το τίμημα που έπρεπε να πληρώσουν αλλά πολύ λιγότερα. Δεν ωφελεί σε τίποτα να αναφέρω πολλά. Πείτε μου όμως για το μέγα σκάνδαλο του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου, που εκατομμύρια ευρώ φτωχών συνανθρώπων μας έκαναν φτερά. Ποιος μπήκε φυλακή ή ποιος πλήρωσε το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει για κείνο το έγκλημα; Κανένας. Τα ίδια παχιά λόγια λέγανε οι τότε κυβερνώντες τη χώρα. Θα βρούμε, έλεγαν, τους ενόχους και θα πληρώσουν για τα εγκλήματα τους. Δυστυχώς την ίδια τακτική ακολουθούν όλοι. Εκμεταλλεύονται τη θέση που τους έδωσαν οι ψηφοφόροι τους κι ο χορός καλά κρατεί.
Τέλος θέλω να πιστεύω ότι για το τραγικό των Τεμπών θα αφήσουν τη δικαιοσύνη ανενόχλητή να κάνει τη δουλειά της και οι ευθύνοντες όποιοι κι αν είναι αυτοί θα πληρώσουν.
Κλείνοντας το σημερινό άρθρο μου θέλω να ρωτήσω για μια ακόμα φορά τον κ. υπουργό των οικονομικών πότε επιτέλους θα μου δώσει το κράτος τα αναδρομικά που μου χρωστάει. Αν θυμάμαι καλά, πολλές φορές η κυβέρνηση με επιβεβαίωσε ότι θα μου τα επιστρέψει. Το λέω αυτό γιατί άκουσα ότι εσείς προσωπικά κ υπουργέ είπατε σε κάποιο κανάλι της τηλεόρασης ότι αν γίνει αυτό ο προϋπολογισμός του κράτους θα επιβαρυνθεί πάρα πολύ, που κατά τη δική μου γνώμη λέτε ότι μάλλον να μην περιμένω απολύτως τίποτα. Γιατί κ. υπουργέ δε μου το λέτε καθαρά και χωρίς αστερίσκους, να πάψω πια να κρατάω ζωντανό το όνειρο αυτό, ότι δεν θα βγει ποτέ αληθινό. Πέστε μου επιτέλους μια φορά την αλήθεια.
* συγγραφέας – ποιητής
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
