Λάθος μεγάλων διαστάσεων έκαναν οι καθηγητές του Χάρβαρντ Κένεθ Ρογκόφ και Κρίστιν Ράινχαρτ, οι οποίοι παραδέχθηκαν ότι δεν έκαναν σωστό υπολογισμό της ύφεσης.
Υπενθυμίζεται ότι τα προγράμματα λιτότητας του ΔΝΤ στηρίχτηκαν στους λανθασμένους υπολογισμούς των δύο καθηγητών. Μετά το «ολοκαύτωμα» τώρα ζητούν συγνώμη!
Οι δύο καθηγητές προχώρησαν σε επίσημη ανασκευή του άρθρου τους, σύμφωνα με την Ημερησία και στη διόρθωση που δημοσίευσαν υπολόγισαν ότι όταν το δημόσιο χρέος του ΑΕΠ ξεπερνά το 90%, η ανάπτυξη υποχωρεί από το 2,9% στο 2,5% και όχι από το 2,8% στο -0,1%.
Ωστόσο, ομάδα του ΜΙΤ που εντόπισε το αρχικό λάθος των δύο καθηγητών, υποστηρίζει ότι και οι νέοι υπολογισμοί φέρουν λάθη αντίστοιχα των αρχικών, καθώς η όλη μέθοδος είναι λανθασμένη, με την Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρώπης να έχουν πληρώσει «τα σπασμένα» των λάθος υπολογισμών.
Ωστόσο, είχε αμφισβητηθεί έντονα, όταν ένας φοιτητής της Οικονομετρίας στο Πανεπιστήμιο του Άμχερστ της Μασσαχουσέττης είχε εντοπίσει σφάλματα στη στατιστική μέθοδο.
Τρεις ερευνητές του πανεπιστημίου αυτού είχαν στη συνέχεια δημοσιεύσει εργασίες που αμφισβητούσαν τα συμπεράσματα της μελέτης, επισημαίνοντας λάθη σε υπολογισμούς και την παράλειψη δεδομένων από ορισμένες χώρες, καθώς και κατηγορώντας τους συντάκτες της μελέτης ότι υποστηρίζουν τη λιτότητα στηριζόμενοι σε εσφαλμένη βάση.
Στα σχόλια τους που δημοσιεύθηκαν αυτή την εβδομάδα, οι συντάκτες διορθώνουν μια σειρά σφαλμάτων κωδικοποίησης στους στατιστικούς πίνακες Excel και αποκαθιστούν δεδομένα αναφορικά με την Ισπανία και τη Νέα Ζηλανδία, χωρίς ωστόσο να θέτουν υπό αμφισβήτηση τα γενικά συμπεράσματα της μελέτης τους.
Στις εργασίες του 2010, η Κάρμεν Ράινχαρτ και ο Κένεθ Ρογκόφ είχαν συμπεράνει πως οι περίοδοι κατά τις οποίες το δημόσιο χρέος των πλούσιων χωρών είχε ξεπεράσει το 90% του ΑΕΠ, αντιστοιχούσαν σε ισχυρή πτώση της οικονομικής δραστηριότητας και για τις υπό εξέταση χώρες σε ύφεση της τάξης του 0,1%.
Στη νέα τους μελέτη, στην οποία προστίθενται κυρίως δεδομένα από νέες χώρες, το συμπέρασμα είναι πως η μέση ανάπτυξη πέφτει κατά 2,8% ως 1,8% σ’ αυτή την περίπτωση. Υπογραμμίζουν πως καταλήγουμε σε κάθε περίπτωση σε μια σημαντική απώλεια ανάπτυξης.
Στη διορθωτική σημείωσή τους, οι Κάρμεν Ράινχαρτ και Κένεθ Ρογκόφ λένε πως «συμφωνούν πλήρως» με τα σχόλια των επικριτών τους για «την εμπειρία μιας ασταθούς και ακανόνιστης ανάπτυξης μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».
Όμως, «το πρόβλημα είναι πως στη συζήτησή τους αγνοούν πλήρως τη μετέπειτα εργασία μας που έθιγε αυτό το πρόβλημα», υπογραμμίζουν.
Τα νέα δημοσιευμένα δεδομένα επιτρέπουν πάντως να αμφισβητηθεί ότι το όριο του χρέους στο 90% του ΑΕΠ είναι ένα όριο «ιερό και απαραβίαστο» μετά το οποίο η ανάπτυξη καταρρέει απότομα.
Η μελέτη αυτή, η οποία δημοσιεύθηκε εν μέσω κρίσης στην Ευρωζώνη, είχε χρησιμοποιηθεί ως σημείο αναφοράς από τον αμερικανό πολιτικό Πολ Ράιαν, πρώην υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων για την αντιπροεδρία των ΗΠΑ, ενώ είχε επίσης χρησιμεύσει για να υποστηριχθεί στην Ευρώπη η άποψη των υποστηρικτών της λιτότητας.
Οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται στην Ευρώπη αποτελούν πλέον αντικείμενο έντονης κριτικής στις χώρες του Νότου και όχι μόνο.
Πηγή: iefimerida.gr, tovima.gr