(Σκέψεις με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος)
του Δημήτρη Χ. Γεράση*
Στην Ελλάδα μας αρέσει η έννοια της καινοτομίας. Είναι “πιασάρικη” λέξη, όμορφη. Ταυτόχρονα το περιβάλλον κινδυνεύει. Μπορούμε να καινοτομήσουμε για να βοηθήσουμε το περιβάλλον; Σίγουρα ναι και σίγουρα κάποιοι το κάνουν με επιτυχία. Αναρωτιέμαι όμως… ποιά θα είναι η πραγματική καινοτομία για τον Έλληνα σε ότι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος; Περπατώντας κάθε πρωί στο λόφο του Φρουρίου, αντικρύζω μια απερίγραπτη κατάσταση.
Εκατοντάδες σκουπίδια, διάσπαρτα παντού, από σακούλες με αποφάγια και μπουκάλια μπύρας, μέχρι αποτσίγαρα, καφέδες και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Και γύρω γύρω άδειοι κάδοι απορριμμάτων και ανακύκλωσης. Για την κατάσταση στο Φρούριο, συνήθως ευθύνονται νέοι άνθρωποι, ηλικίας 15-30 ετών. Θα πρέπει όμως ευθύνες να αποδοθούν και στην αμέσως προηγούμενη γενιά που θεωρεί ακόμη φυσικό να:
• Κατασπαταλά τους φυσικούς πόρους.
• Ρυπαίνει, να μη μειώνει τον όγκο των απορριμμάτων, να μην κάνει αξιολόγηση και διαχωρισμό αυτών
• Μην ανακυκλώνει, να μην κομποστοποιεί
• Χρησιμοποιεί αλόγιστα φυτοφάρμακα και επικίνδυνες ουσίες
• Μη συμμετέχει σε καμία ενημέρωση φορέα, σε καμία δημόσια διαβούλευση παρόλη την τεχνολογική εξέλιξη και άμεση ενημέρωση στην εποχή μας. Και αμέτρητα άλλα…
Αυτή τη φυσικότητα δυστυχώς την έχει περάσει και στην επόμενη γενιά.
Ζούμε στην εποχή της ισοπέδωσης των πάντων. Θεσμών, αξιών, ιδανικών. Ζούμε την απαξίωση των απλών καθημερινών σωστών πράξεων. Τον εκμηδενισμό της λογικής σκέψης. Και ταυτόχρονα όλα μας ενοχλούν, γιατί πολύ απλά κάνουμε τα εύκολα, δύσκολα.
Σίγουρα οι δυνατότητες και οι ευκαιρίες να καινοτομήσει κάποιος στην Ελλάδα προς όφελος του περιβάλλοντος είναι πολλές, διότι:
• Δεν είναι δυνατόν να ζούμε στο “καλύτερο οικόπεδο” του πλανήτη και να μη χρησιμοποιούμε ακόμη τον ήλιο και τον αέρα ως κύριες πηγές παραγωγής ενέργειας.
• Δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε αναξιοποίητα εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα στεγών δημοσίων κτιρίων και να βάζουμε φωτοβολταϊκά σε παραγωγικές εκτάσεις.
• Δεν είναι δυνατόν να καταστρέφουμε τη βιομάζα, άριστη πρώτη ύλη για παραγωγή ενέργειας.
• Δεν είναι δυνατόν να διαθέτουμε ενεργειακά απαράδεκτα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια και κατοικίες και να μην προχωράμε μαζικά στην ενεργειακή τους αναβάθμιση. Και πολλά άλλα. Κάποια στιγμή μαζικές κινήσεις για τα ζητήματα αυτά θα γίνουν. Πριν γίνουν όμως θα πρέπει να επιτευχθεί πρώτα η πραγματική καινοτομία για τον Έλληνα, που θα είναι να μάθει να κάνει πρώτα τα απλά. Να πετάει το σκουπίδι στον κάδο και να ανακυκλώνει, να μη σπαταλάει το νερό άσκοπα, να μην καταστρέφει τους πόρους γύρω του… Πρέπει να γίνει βίωμα ο σεβασμός στο συνάνθρωπο και το περιβάλλον στην κάθε μικρή ή μεγαλύτερη δραστηριότητα. Και στη συνέχεια και τα μεγαλύτερα θα έρθουν. Όμως πρέπει να βιαστούμε. Γιατί τα περιθώρια στενεύουν και οι συνέπειες φαίνεται να είναι μη αναστρέψιμες.
* Ο Δημήτρης Χ. Γεράσης είναι Μηχανικός Περιβάλλοντος, αντιπρόεδρος Δ.Σ. της Μ.Κ.Ο. “Ελληνικός Οργανισμός Περιβάλλοντος” – Ε.Ο.Π. | www.eop.org.gr | email: gerasisd@yahoo.com
