Του Στέλιου Κούλογλου
Το βέτο της Γερμανίας στα σχέδια του Μάριο Ντράγκι για αποφασιστική παρέμβαση της ΕΚΤ στην κρίση της ευρωζώνης πρόσθεσε ένα ακόμη λιθαράκι στην ταφόπλακα του ευρώ. 
Είναι πλέον ολοφάνερο ότι το γερμανικό κατεστημένο, με επικεφαλής τις πανίσχυρες γερμανικές τράπεζες, συντηρεί την κρίση της ευρωζώνης γιατί κερδίζει τεράστια ποσά από αυτήν. Έχοντας δημαγωγήσει ασύστολα για τους τεμπέληδες της Ελλάδας και της νότιας Ευρώπης,αντί να εξηγήσει στους ψηφοφόρους της τα πραγματικά αίτια της κρίσης και τα ευεργετήματα του ευρώ για την χώρα της, η Μέρκελ είναι πλήρως εγκλωβισμένη: αν δεν πάρει μέτρα για το ευρώ, το τελευταίο θα καταρρεύσει και η οικονομική κρίση θα φτάσει στο Βερολίνο. Αν η Γερμανία βάλει το χέρι στη τσέπη, θα χάσει ψήφους. Επειδή δεν ξέρουν τι να κάνουν, Bild και Γερμανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι κατηγορούν καθημερινά την Ελλάδα.
Η σκουριασμένη σιδηρά κυρία καθυστερεί τις όποιες οδυνηρές αποφάσεις για μετά τις γερμανικές βουλευτικές εκλογές, το φθινόπωρο του 2013, κοιτώντας, σαν θηλυκός Νέρωνας, την ευρωζώνη να καίγεται. Τα ισπανικά και ιταλικά ομόλογα να εκτινάσσονται στα ύψη και την Σλοβενία να είναι η έκτη από τις 17 χώρες της ευρωζώνης που ετοιμάζεται να μπει στο κλαμπ των “προβληματικών”: η θεωρία των τεμπέληδων του νότου αρχίζει να διαψεύδεται και από την Γεωγραφία.
Αυτή η γερμανική στρατηγική τύφλωση αποτελεί συντριπτικό χτύπημα για τους εγχώριους υποστηρικτές της τακτικής του καρπαζοεισπράχτορα: υποτίθεται ότι η σημερινή κυβέρνηση, με επικεφαλής εγκεφάλους τους κ.κ. Σαμαρά και Στουρνάρα, αθέτησε όλες τις προεκλογικές εξαγγελίες περί αναδιαπραγμάτευσης , πάνω στις οποίες βασικά στηρίχθηκε η ψήφιση των 3 κομμάτων που συμμετέχουν στην κυβέρνηση, γιατί στο Βερολίνο, στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες σχεδιαζόταν ένα νέο σχέδιο για την Ευρώπη, από την οποία η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να απουσιάζει. Θα ήταν λάθος λοιπόν να ερεθίσουμε τους Ευρωπαίους, ακόμη και με light αιτήματα, τύπου επιμήκυνσης της εφαρμογής του προγράμματος. Αντίθετα οφείλαμε να επιδείξουμε διαγωγή κοσμιοτάτη για να μην μας αποβάλλουν από την τάξη, που ετοιμαζόταν να πάει και πενθήμερη εκδρομή.
Στη πραγματικότητα, όπως έχει ήδη αναλυθεί, οι κυρίαρχοι κύκλοι της ευρωζώνης, αφού προηγουμένως κατάφεραν να διασφαλίσουν τις τράπεζες τους, έχουν αποφασίσει να εκπαραθυρώσουν την Ελλάδα, ακόμη και αν εφάρμοζε δέκα μνημόνια με τον πιο υποδειγματικό τρόπο. Ο λόγος είναι ότι γνωρίζουν αυτό που, όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο κ. Ρουμελιώτης, ήξερε το ΔΝΤ από την εποχή του πρώτου μνημονίου, 2 χρόνια πριν: η ύφεση που προκαλούν τα μέτρα λιτότητας καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή των προγραμμάτων δημοσιονομικής εξυγίανσης και την αποπληρωμή του χρέους.
Η Ελλάδα δεν έχει ακόμη εξαναγκαστεί να αποχωρήσει από την ευρωζώνη για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η μίζερη εικόνα της, όπως έχει μεγεθυνθεί από τα διεθνή ΜΜΕ, λειτουργεί σαν φόβητρο για τις άλλες χώρες, ώστε να εφαρμόσουν αδιαμαρτύρητα τα νεοφιλελεύθερα προγράμματα λιτότητας. Στην προχθεσινή του συνέντευξη στην Bild, στην οποία προανήγγειλε την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη μέσα στο 2012, ο ο υπουργός Οικονομικών της Βαυαρίας, Μάρκους Ζέντερ δεν μπορούσε να είναι πιο επεξηγηματικός:« κάθε νέα χρηματοδότηση, κάθε νέα ελάφρυνση των όρων θα ήταν ο λάθος δρόμος…Η Αθήνα πρέπει να γίνει μέσο παραδειγματισμού και για άλλες χώρες, ότι αυτή η ευρωζώνη μπορεί να δείξει τα δόντια της». Ο δεύτερος λόγος είναι οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές τον Νοέμβριο, πριν από τις οποίες ο Μπαράκ Ομπάμα έχει απαγορεύσει οποιαδήποτε κίνηση που θα μπορούσε να προκαλέσει διεθνώς ανεξέλεγκτους τριγμούς, όπως μια ελληνική αποχώρηση. Το ερώτημα είναι αν η Ελλάδα έχει κανένα συμφέρον να περιμένει μέχρι τότε, παίζοντας εν τω μεταξύ τον ρόλο του απροσάρμοστου μαθητή και υιοθετώντας νέα, απάνθρωπα μέτρα που κατεδαφίζουν οτιδήποτε έχει απομείνει όρθιο.
Η απάντηση είναι αρνητική. Όπως έχει ήδη αποδειχθεί, τα νέα μέτρα που σχεδιάζονται για να καλυφθούν οι τρύπες που δημιούργησαν τα προηγούμενα, θα επιδεινώσουν την κατάσταση. Καμιά ελάφρυνση στο πρόγραμμα δεν πρόκειται να υπάρξει και η περίφημη χρονική επιμήκυνση εφαρμογής του προγράμματος, την οποία έτσι κι αλλιώς οι δανειστές δεν αποδέχονται, φέρνει την πλήρη κατάρρευση πιο κοντά.. Αντίθετα, η στουρνάριος λογική του σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω, έχει κάνει τόσο επιθετικούς τους εκπροσώπους της τρόικας στην Ελλάδα, ώστε τελικώς δεν αποδέχθηκαν ούτε καν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι τους φόρους σε 9 δόσεις, όπως τους παρακάλεσε το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης!! Οι δανειστές εκβιάζουν ανοιχτά με τις δόσεις των δανείων, τις οποίες πλέον καταβάλλουν όταν τους καπνίσει: η αρχή έγινε με την αυθαίρετη παρακράτηση του ενός δις στην περίοδο ανάμεσα στις 2 εκλογικές αναμετρήσεις, για την οποία ελάχιστοι διαμαρτυρήθηκαν, καθώς εξυπηρετούσε τα εκβιαστικά διλήμματα που τέθηκαν στις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Στο μεταξύ, τις επόμενες ημέρες, η Ελλάδα αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο έκδοσης έντοκων γραμματίων προκειμένου να πληρώσει ομόλογο ύψους 3,2 δις ευρώ προς την ΕΚΤ. Το ομόλογο λήγει στις 20 Αυγούστου και τα δημόσια ταμεία είναι σχεδόν άδεια καθώς -εν μέσω πιέσεων για νέα μέτρα -εκκρεμεί η καταβολή της επόμενης δόσης από την τρόικα,η οποία θα επέστρεφε ατόφια στην ΕΚΤ για το ομόλογο!! Όπως οΓιάννης Βαρουφάκης έχει έγκαιρα αναλύσει, η μόνη λύση θα ήταν η ελληνική κυβέρνηση να μην εξοφλήσει τα χρωστούμενα του Αυγούστου θέτοντας ξανά το ελληνικό πρόβλημα, αλλά η κυβέρνηση θα ακολουθήσει την λογική των προηγούμενων. Όμως οι επιπτώσεις από την έκδοση των εντόκων γραμματίων θα είναι ιδιαίτερα αρνητικές, καθώς οι ελληνικές τράπεζες, που θα κληθούν να τα αγοράσουν, θα μείνουν χωρίς καθόλου ρευστό για την πραγματική οικονομία.
Καθώς ο χρόνος κυλάει σε βάρος της Ελλάδας, μια σοβαρή και υπεύθυνη κυβέρνηση που νοιάζεται για το μέλλον της χώρας, θα έπρεπε να την προετοιμάσει για μια οργανωμένη έξοδο από την ευρωζώνη. Είναι γεγονός ότι η συμμετοχή στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνδυάστηκε με την εκπλήρωση του ονείρου που κρατάει από την επανάσταση του 1821, την απαλλαγή δηλαδή της χώρας από το οθωμανικό παρελθόν και τον εξευρωπαϊσμό της. Αλλά για λόγους που έχουν να κάνουν τόσο με την διεθνή επέλαση του νεοφιλελευθερισμού και τις δομικές αδυναμίες του ευρώ όσο και με την διαφθορά και την ανεπάρκεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος, το όνειρο όχι μόνο δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί σήμερα, αλλά πάει να γίνει εφιάλτης. Η αδυνατισμένη Ελλάδα δεν αντέχει να βρεθεί κάτω από τα συντρίμμια μιας ευρωζώνης της οποίας ηκατάρρευση προαναγγέλεται συνεχώς. Ακόμη και το Βήμα,που τόση μάχη έδωσε για την νική των “φιλοευρωπαικών κομμάτων” στις εκλογές, αναγκάζεται τώρα να παραδεχθεί ότι «το τίμημα του ευρώ δεν μπορεί να είναι απεριόριστο».
Η μετάβαση στη δραχμή δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Οι κερδοσκόποι παραμονεύουν και η έλλειψη μηχανισμών ελέγχου,η οποία έχει οδηγήσει την χώρα να είναι ακριβότερη στην Ευρώπη παρ’ ότι οι μισθοί μειώνονται, εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους. Το σοκ της ελληνικής κοινωνίας και τα προβλήματα που θα παρουσιαστούν είναι γιγαντιαία. Από την δικαιοσύνη μέχρι την παραγωγική ικανότητα της Ελλάδας, οι μεγάλες διαρθρωτικές αδυναμίες θα παραμείνουν, είτε με ευρώ είτε με δραχμή. Καλύτερα όμως η μετάβαση να γίνει οργανωμένα, παρά σε συνθηκες κοινωνικής κατάρρευσης, πολιτικού χάους και αίματος.