Ο σύλλογος εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση καταγγέλλει τη στάση της τράπεζας Χανίων, ως καινούρια εργοδοσία της ΑΒΕΑ απέναντι στους εργαζόμενους της επιχείρησης καθώς και το σωματείο τους.
Πριν αρκετούς μήνες η τράπεζα Χανίων έκανε λόγο για ανάπτυξη της επιχείρησης, για καινούριες θέσεις εργασίας, για τη νέα εποχή που περίμενε τους εργαζόμενους, μη παραλείποντας βέβαια να δηλώσει ότι δε θα δεχτεί συνδικαλισμούς και ότι «όποιος ήθελε να κάνει τον συνδικαλιστή να πήγαινε σπίτι του».
Τους τελευταίους μήνες έκανε πράξη τις υποσχέσεις της. Θέλοντας να επιβάλλει ατομικές συμβάσεις εργασίας, ο όμιλος ξεκίνησε τον εκβιασμό προς τους εργαζόμενους της ΑΒΕΑ με την απόλυση ενός εξ’ αυτών, ο οποίος ήταν από την αρχή ενάντια στις ατομικές συμβάσεις. Οι απειλές συνεχίστηκαν και με άλλες τέσσερις απολύσεις, εάν δεν δεχόταν και ο τελευταίος εργαζόμενος και το τελευταίο μέλος του ΔΣ να υπογράψει την ατομική του σύμβαση, στην οποία αναφερόταν επιπλέον και η μείωση κατά 15% στον ήδη μονομερώς μειωμένο κατά 10% μισθό τους.
Την περασμένη εβδομάδα η πλειοψηφία των εργαζομένων υποχώρησε στις απειλές και υποχρεώθηκε να υπογράψει τις ατομικές συμβάσεις. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό οι εργαζόμενοι απειλούμενοι ξανά με απόλυση αναγκάστηκαν να υπογράψουν άλλο ένα χαρτί με το οποίο αποχωρούν από το σωματείο τους. Αφού δεν το ελέγχουν, το διαλύουν.
Αυτή είναι η νέα εποχή που περίμενε τους εργαζόμενους . Αυτή είναι η νέα εποχή που περιμένει τους εργαζόμενους κάθε κλάδου, κάθε τομέα, ιδιωτικού ή δημόσιου. Με την ατομική σύμβαση και τη διάλυση των σωματείων προωθείται η διάσπαση των εργαζομένων, η απομόνωσή τους. Κάθε εργαζόμενος να βρίσκεται εκτεθειμένος και μόνος απέναντι στις ορέξεις κάθε εργοδοσίας που με αποκλειστικό κριτήριο την αύξηση της κερδοφορίας θα φοβίζει, θα εκβιάζει με μισθούς ξεροκόμματα, θα απολύει ελεύθερα, δε θα αποζημιώνει, θα τσακίζει επιδόματα και δικαιώματα. Αυτή είναι η ανάπτυξη για την οποία μίλησαν και μιλούν σε κάθε κλάδο. Η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των ομίλων περνάει μέσα από τα συντρίμμια των εργατικών δικαιωμάτων.
Είναι επιτακτική ανάγκη λοιπόν, οι εργαζόμενοι να αντιδράσουμε μαζικά, είναι επιτακτική ανάγκη να οργανωθούμε στο σωματείο μας. Να το μαζικοποιήσουμε, να το δυναμώσουμε, να παλέψουμε από κοινού και σε συστράτευση και με τα υπόλοιπα σωματεία εργαζομένων όχι μόνο για τα δικαιώματα που χάσαμε, αλλά και για αυτά που δεν είχαμε ποτέ.
Ας δοθεί μία βροντερή απάντηση με τη συμμετοχή του κλάδου στο συλλαλητήριο στις 3 Οκτώβρη στις 19:30 στην Πλατεία Νέων Καταστημάτων.