Σοβαρές καταγγελίες από τον Σύλλογο Προστασίας Περιβάλλοντος Σταυρού για ανεπανόρθωτες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την κατασκευή αντλιοστασίου στην παραλία, χωρίς τις απαραίτητες εγκρίσεις και με την ανοχή των αρχών.

Σε ευθεία καταγγελία για καταστροφή του ευαίσθητου οικοσυστήματος της Παχιάς Άμμου στον Σταυρό Ακρωτηρίου προχώρησε ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Σταυρού (SEA), κατηγορώντας τη ΔΕΥΑΧ (Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Χανίων) ότι επιμένει στην κατασκευή αντλιοστασίου ανεπεξέργαστων λυμάτων (Α44) εντός των ορίων του αιγιαλού, σε ακίνητο του Ελληνικού Δημοσίου, χωρίς να διαθέτει έγκριση παραχώρησης.

Όπως καταγγέλλεται, η ΔΕΥΑΧ, υπό την πίεση των αντιδράσεων για τον αρχικό σχεδιασμό υπερχείλισης λυμάτων στη θάλασσα, τροποποίησε τη μελέτη και προχώρησε σε εκτεταμένη εκσκαφή βάθους άνω των 8 μέτρων μέσα στην αμμώδη παραλία. Η εκσκαφή, λόγω της εγγύτητας με τη θάλασσα, πλημμυρίζει συνεχώς με θαλασσινό νερό. Για να συνεχιστούν οι εργασίες, σύμφωνα με όσα καταγγέλλει ο Σύλλογος, τον Φεβρουάριο τα νερά απομακρύνθηκαν αυθαίρετα μέσω αντλιών και διοχετεύθηκαν απευθείας στη θάλασσα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί παχύρρευστη κρούστα στα βράχια, προκαλώντας περιβαλλοντική και οπτική ρύπανση. Μετά από καταγγελίες κατοίκων, το Λιμεναρχείο επενέβη και διέκοψε προσωρινά τις εργασίες.

Ωστόσο, τρεις μήνες μετά, οι εργασίες έχουν ξαναρχίσει. Σωλήνες και εξαρτήματα έχουν τοποθετηθεί επάνω στις αμμοθίνες της περιοχής, προκαλώντας νέα επιβάρυνση στο περιβάλλον. Φωτογραφικά ντοκουμέντα αποκαλύπτουν ότι η συνεχής ροή θαλασσινού νερού από το εργοτάξιο έχει ήδη απομακρύνει την επιφανειακή άμμο σε αρκετά σημεία, αφήνοντας εκτεθειμένα τα ριζικά συστήματα της παραθαλάσσιας βλάστησης.

Η περιοχή, εκτός από τις αμμοθίνες που αποτελούν φυσική άμυνα κατά της διάβρωσης, φιλοξενεί προστατευόμενα είδη όπως το Pancratium maritimum (κρινάκι της θάλασσας), εντείνοντας τις ανησυχίες για την περιβαλλοντική υποβάθμιση.

Ο Σύλλογος SEA σημειώνει ότι εδώ και δύο χρόνια θέτει ερωτήματα σχετικά με τις μελέτες και τις αδειοδοτήσεις του έργου, χωρίς ποτέ να λάβει απάντηση. Ούτε στην ανοικτή επιστολή της 31ης Μαρτίου υπήρξε ανταπόκριση. Μάλιστα, η ΔΕΥΑΧ φέρεται να ζήτησε πλήρη σειρά νομιμοποιητικών εγγράφων και αντίγραφο ταυτότητας για να απαντήσει, πρακτική που ο Σύλλογος χαρακτηρίζει ως απαράδεκτη και «υπενθύμιση σκοτεινών εποχών».

Επιπλέον, παραμένει άγνωστη η έκβαση της δίκης ασφαλιστικών μέτρων που εκδικάστηκαν τον Μάρτιο, καθώς και η εξέλιξη της μηνυτήριας αναφοράς που είχε κατατεθεί τον Δεκέμβριο κατά παντός υπευθύνου.

Ο Σύλλογος υπογραμμίζει την πλήρη απουσία ελέγχου από την Κτηματική Υπηρεσία, η οποία -βάσει νομοθεσίας- θα όφειλε να είχε εκδώσει εντολή κατεδάφισης, καθώς και τη σιωπή της Περιφέρειας Κρήτης και άλλων αρμόδιων αρχών, τη στιγμή που το έργο συνεχίζεται εν μέσω τουριστικής περιόδου.

Παράλληλα, καταγγέλλεται πως η δημοτική αρχή και η διοίκηση της ΔΕΥΑΧ «συνεχίζουν εμμονικά» την κατασκευή του έργου, χωρίς να έχουν παρουσιάσει βιώσιμες τεχνικές λύσεις για την αποστράγγιση του εργοταξίου, επιβαρύνοντας περαιτέρω ένα ήδη ευάλωτο περιβαλλοντικό σύστημα.

Ο Σύλλογος SEA επαναλαμβάνει το αίτημά του για:

• Άμεση παύση των εργασιών.

• Αναζήτηση βιώσιμης θέσης για την κατασκευή, εκτός παραλίας.

• Πλήρη αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημιάς.

• Διαφάνεια και δημόσια λογοδοσία για το έργο.

Η αντίδραση των κατοίκων και των επισκεπτών, όπως φαίνεται και από τις χιλιάδες ψηφιακές υπογραφές διαμαρτυρίας, αναδεικνύει ένα ευρύτερο αίτημα: η αναβάθμιση των υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης να γίνεται με σεβασμό στο περιβάλλον και στους πολίτες.