Πριν λίγες μέρες μετρήσαμε το 8ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης στα Χανιά. Για άλλη μια φορά το τελευταίο σαββατοκύριακο του Ιουνίου γέμισε εκδηλώσεις, συζητήσεις, μουσικές, πολυθεματικά workshop, εκθέσεις, προβολές, παιχνίδια, γεύσεις. Για άλλη μια φορά η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε τις προσδοκίες μας και έδειξε πως τις ζοφερές μέρες που ζούμε ο κόσμος επιλέγει να συναντιέται σε γιορτές Ενότητας, Αντίστασης και Αλληλεγγύης.
Είναι δύσκολο για εμάς που συμμετείχαμε στη διοργάνωση του φεστιβάλ να μιλήσουμε για αυτό. Όχι μόνο γιατί ως άμεσα εμπλεκόμενοι είμαστε ελάχιστα αντικειμενικοί, αλλά κυρίως γιατί οι υποχρεώσεις της διοργάνωσης, κρύβουν την γενική εικόνα και επιτρέπουν στον καθένα να παρακολουθήσει μόνο ένα μικρο μέρος του φεστιβάλ. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε ότι φέτος κυριάρχησε η δυναμική παρουσία των μαθητών που συμμετείχαν σε όλη τη διαδικασία της διοργάνωσης προσφέροντας σε όρεξη και ζωντάνια.
Κάτι ακόμα που αξίζει την προσοχή μας είναι η αίσθηση ενότητας που προέκυψε μέσα από τις δύο κεντρικές συζητήσεις και κυρίως μέσα από τη συζήτηση της δεύτερης ημέρας “Η πάλη ενάντια στους νεοναζί τον καιρό των μνημονίων”. Σε αυτή τη συζήτηση βρέθηκαν και τοποθετήθηκαν άνθρωποι από όλο το φάσμα της Αριστεράς, δίνοντας έτσι το στίγμα της ενότητας.
Η ενότητα εξάλλου ήταν βασικό “συστατικό” του φετινού φεστιβάλ αφού στη διοργάνωση του ενεπλάκησαν φορείς, οργανώσεις, συλλογικότητες δίνοντας νέα πνοή στον οκταετή πια θεσμό του αντιρατσιστικού φεστιβάλ. Πέρα όμως από τις συλλογικότητες που συμμετείχαν στην διοργάνωση και πρόσφεραν σε ιδέες και εργασία υπήρξαν και συλλογικότητες που επέλεξαν να απέχουν από τη διαδικασία της συνδιοργάνωσης και των συνελεύσεων, αλλά τις μέρες των εντατικών εργασιών του φεστιβάλ ήταν εκεί προσφέροντας πολύτιμη βοήθεια. Όπως ακόμα πολλοί συμπολίτες μας, επαγγελματίες σε διάφορους τομείς, που με μεγάλη προθυμία και ακόμα μεγαλύτερη διακριτικότητα βρήκαν ποικίλους τρόπους να βοηθήσουν το φεστιβάλ, διαθέτοντας υλικά, τεχνογνωσία, χώρους φιλοξενίας.
Η αγωνία του κόσμου να στηρίξει το φεστιβάλ ήταν τόσο μεγάλη που μας δίνει τη δυνατότητα να στηρίξουμε με τη σειρά μας άλλες δράσεις. Με τα έσοδα του φεστιβάλ θα στηρίξουμε έμπρακτα δράσεις αλληλεγγύης και αντίστασης. Η απόφαση για τον τρόπο διάθεσης των χρημάτων δεν ήταν εύκολη, καθώς οι ανάγκες είναι πολλές και η δυνατότητα συνεισφοράς μας τόσο μικρή ώστε η αξία της να είναι κυρίως συμβολική. Μετά από μακρά συζήτηση αποφασίστηκε:
– να προσφερθούν τρόφιμα για την Κοινωνική Κουζίνα και εμβόλια για το Κοινωνικό Φαρμακείο-Κοινωνικό Ιατρείο Χανίων μια και πρόκειται για δομές έμπρακτης αλληλεγγύης που με μεγάλη προσπάθεια και βοήθεια μόνο από τα κάτω καλύπτουν βασικές ανάγκες επιβίωσης φροντίζοντας η κατάρρευση του Κοινωνικού Κράτους να μην συμπαρασύρει και την Κοινωνία μας.
-Ακόμα θα συνδράμουμε το απεργιακό ταμείο της ΕΡΤ καθώς οι εργαζόμενοι της δίνουν για ένα μήνα σχεδόν αγώνα ενάντια στο μαύρο της κυβέρνησης
-Θα συνεισφέρουμε στην εγγύηση-λύτρα που απαιτούνται του Κ.Σακκά, ο οποίος βρέθηκε φυλακισμένος χωρίς δίκη για 31 μήνες με βασική κατηγορία την αναρχική του ιδεολογία και απελευθερώθηκε μετά από απεργία πείνας
-τέλος μέρος των χρημάτων θα διατεθεί σε Σύρους πρόσφυγες με σκοπό την ενίσχυση ορφανοτροφείου στη Συρία.
Κλείνοντας θα θέλαμε να ζητήσουμε συγνώμη από τους γείτονες του φεστιβάλ για την ταλαιπωρία του διημέρου.
Με το πνεύμα ενότητας και την αλληλεγγύη που χαρακτήρισαν το φεστιβάλ θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στο δρόμο.