70 χρόνια από τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου και 74 χρόνια από την Μάχη της Κρήτης, η Επιτροπή Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στα πεδία των μαχών και στην παρανομία για τη συντριβή του φασιστικού ιμπεριαλισμού.
Σε όλους εκείνους που πάλεψαν με το όπλο ή με την προκήρυξη, κράτησαν ηρωική στάση στα κρατητήρια και στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Στους αμέτρητους νεκρούς από τους βομβαρδισμούς και από την πείνα, με πρώτο και μεγαλύτερο θύμα τα παιδιά. Στα εκατομμύρια εκείνων που βασανίστηκαν στα φοβερά στρατόπεδα συγκέντρωσης και θανάτου και κάθε χώρου φρίκης, όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο έφτασε στο έσχατο σημείο της με την απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.
Τον 20ό αιώνα, ο πλανήτης μας τυλίχθηκε δυο φορές από τις φλόγες παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών πολέμων. Όπως ο πρώτος, έτσι και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1939 – 1945) ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και της πάλης για το ξαναμοίρασμα του κόσμου.
Ιδιαίτερη θέση στην λαϊκή αντίσταση και πάλη της περιόδου κατέχει η Μάχη της Κρήτης. Κι αυτό γιατί εκείνο που τη χαρακτηρίζει ιδιαίτερα, δεν είναι η δράση των οργανωμένων στρατιωτικών μονάδων, όσο κι αν αυτή ήταν ηρωική, αλλά η μαζική συμμετοχή και ο απαράμιλλος ηρωισμός του λαού της Κρήτης. Πάνω από 600 ομάδες δύναμης 3-80 άνδρες η κάθε μια σχηματίστηκαν εκείνες τις ημέρες στη Βόρεια Κρήτη από το Ηράκλειο ως τα Χανιά και ρίχτηκαν στην μάχη κατά των φασιστών εισβολέων. Η αντίσταση της Κρήτης στην φασιστική εισβολή ήταν πραγματικά παλλαϊκή!
Για πρώτη φορά στην ως τότε πορεία του πολέμου η ναζιστική εισβολή βρήκε απέναντί της μια γενικευμένη ένοπλή λαϊκή εξέγερση. Εξέγερση που δεν οργανώθηκε από το επίσημο αστικό κράτος, ούτε από τα αγγλικά στρατεύματα, παρόλο που είχαν στη διάθεση τους 6 μήνες να μετατρέψουν την Κρήτη σε απόρθητο φρούριο. Χαρακτηριστικό της στάσης της μεταξικής κυβέρνησης Τσουδερού, του βασιλιά Γλίξμπουργκ και των Άγγλων ιμπεριαλιστών ήταν η αναχώρησή τους από την Κρήτη ενώ ήταν σε εξέλιξη ακόμα ο παλλαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στους φασίστες εισβολείς! Αυτό ακριβώς δείχνει την απέχθεια και το φόβο των αστικών δυνάμεων απέναντι στον παλλαϊκό ξεσηκωμό, τη λαϊκή εξέγερση!
Η αντίσταση του λαού της Κρήτης σηματοδοτεί το τέλος της έως τότε παθητικής αποδοχής της φασιστικής εισβολής και την έναρξη της παλλαϊκής αντίστασης. Αυτό ακριβώς το παράδειγμα που εξέπεμψε ο μαζικός λαϊκός ξεσηκωμός κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης θέλησαν τα ναζιστικά στρατεύματα να κάμψουν επιστρατεύοντας για πρώτη φορά ως τότε το μέτρο των αντιποίνων: την αρχή έκαναν με την Κάνδανο και ακολούθησαν δεκάδες χωριά στην Κρήτη και ολόκληρη τη χώρα.
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή σάλπισε την αντίσταση στον εισβολέα, παρά το γεγονός ότι το ίδιο ήταν σοβαρά χτυπημένο από τη μεταξική δικτατορία, με χιλιάδες μέλη του στις φυλακές και τις εξορίες. Με το Α’ ανοιχτό γράμμα του, που δημοσιεύτηκε στις 2 Νοέμβρη 1940, ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, από τη φυλακή της Ασφάλειας Αθηνών όπου κρατούνταν, κάλεσε τον ελληνικό λαό να δώσει όλες του τις δυνάμεις σε αυτόν τον αγώνα.
Στο ίδιο πνεύμα ήταν το άρθρο-κάλεσμα του Μιλτιάδη Πορφυρογένη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε αποδράσει από την Κίμωλο, στην εφημερίδα του Ηρακλείου «ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ» στις 16 Μάη 1941, που καλούσε τους κομμουνιστές και τον κρητικό λαό να οργανώσουν την αντίσταση με κάθε τρόπο στην επικείμενη ναζιστική εισβολή στην Κρήτη.
Με κάθε τρόπο, μέσα από ανείπωτες δυσκολίες και κινδύνους αρκετοί εκτοπισμένοι κομμουνιστές από το καθεστώς της τεταρτοαυγουστιανής δικτατορίας καταφέρνουν να αποδράσουν και να συμβάλλουν στη συνέχιση της πάλη του λαού ενάντια στη γερμανική κατοχή. Ενώ σε άλλους φυλακισμένους κομμουνιστές, που από την πρώτη στιγμή, ζήτησαν να αποφυλακιστούν για να πολεμήσουν στο μέτωπο, η μεταξική δικτατορία αρνήθηκε και στη συνέχεια τους παρέδωσε στους κατακτητές.
Το ΚΚΕ έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να οργανωθεί η αντίσταση στον κατακτητή. Μια χούφτα κομμουνιστές, που ήταν ελεύθεροι και άλλοι που δραπέτευσαν από τις φυλακές και τις εξορίες, ξεκίνησαν τον αγώνα για να αναπτυχθεί η αντίσταση μέσα στις δύσκολες συνθήκες της τριπλής κατοχής, αλλά και της ηττοπάθειας και της αναμονής που καλλιεργούσαν στο λαό οι αστικές δυνάμεις. Αποτέλεσε το βασικό εμπνευστή, καθοδηγητή και αιμοδότη της ΕΑΜικής Αντίστασης. Έδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του. Με πρωτοβουλία του, αμέσως μετά την έναρξη της κατοχής δημιουργήθηκαν το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ – 16 Ιούλη 1941) και στις 27 Σεπτέμβρη 1941 το ΕΑΜ. Στο ΕΑΜ και στις οργανώσεις του (ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, Εθνική Αλληλεγγύη, ΕΤΑ, ΟΠΛΑ, ΕΛΑΝ) συσπειρώθηκε η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Καθοριστική συμβολή στη Μάχη της Κρήτης και αμέσως μετά στην ανασυγκρότηση των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ στην Κρήτη, την έναρξη του αντιστασιακού αγώνα είχαν οι 9 κομμουνιστές που απέδρασαν στις αρχές του Μάη από τη Φολέγανδρο με επικεφαλής το Στέργιο Αναστασιάδη μέλος τότε της ΚΕ του ΚΚΕ. Από κοινού με τους 8 κομμουνιστές που απέδρασαν στα τέλη Μάη του 1941 από τη Γαύδο πρωτοστατούν στην οργάνωση του Παγκρήτιου Αντιστασιακού Μετώπου (Π.Α.Μ. μετονομάστηκε σε ΕΑΜ μετά την ίδρυσή του) και της Παγκρήτιας Οργάνωσης Ελεύθερων Νέων (Π.Ο.Ε.Ν., μετονομάστηκε σε ΕΠΟΝ μετά την ίδρυσή της).
Το ΚΚΕ είναι περήφανο που υπήρξε ο εμπνευστής, ο οργανωτής και κύριος αιμοδότης της μεγάλης ΕΑΜικής Αντίστασης του λαού μας.
Εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε, προκειμένου με μεγαλύτερη ωριμότητα και ετοιμότητα να αντιμετωπίσουμε τα καθήκοντα του παρόντος και του μέλλοντος.
Με την πείρα ενός αιώνα, αγώνων και θυσιών για το λαό και το σοσιαλισμό, το ΚΚΕ αναδεικνύει την ανάγκη του σταθερού ιδεολογικού – πολιτικού μετώπου απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου, όπως είναι και η ναζιστική – φασιστική. Ο φασισμός γεννιέται στα σπλάχνα του καπιταλιστικού συστήματος.
Εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τα διδάγματα από αυτόν ενισχύουν τη θεωρητική θέση ότι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα η μόνη εναλλακτική λύση είναι ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός.
Τιμούμε τον αντιφασιστικό αγώνα των λαών, εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε.
Το ΚΚΕ, με το αίμα των καλύτερων παιδιών του, έχει αποδείξει την αφοσίωσή του στην εργατική τάξη, στο δίκιο του λαού, στο σοσιαλισμό, στον προλεταριακό διεθνισμό!
Πορευόμαστε με έναν και μόνο σκοπό: Να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών, να οικοδομήσουμε τη μεγάλη λαϊκή αντικαπιταλιστική συμμαχία που θα αντιπαλέψει την αντιλαϊκή πολιτική και θα βάλει τέλος στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, στους πολέμους, στις κρίσεις, στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην καταπίεση.
Για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλιότερων γενιών, για να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων με την εργατική – λαϊκή νίκη, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό!
