Με μακροσκελή ανακοίνωση το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών επισημαίνει τις πολλές ελλείψεις σε δράσεις για ζητήματα κοινωνικής πολιτικής από τις προηγούμενες δημοτικές αρχές αλλά και τη σημερινή. Στην πόλη μας που έχει το “προνόμιο” να μετρά ήδη δύο νεκρούς άστεγους συμπολίτες μας παρατηρείται μεγάλη χρονοτριβή στην παρουσίαση προτάσεων και λύσεων, αδυναμία συνεννόησης με κινήματα και φορείς που έχουν εμπειρία σε ζητήματα κοινωνικής προστασίας και αδιαφορία για ειδικές ομάδες που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας όπως οι πρόσφυγες πολέμου. Για να καταλήξουν ότι τα πολύ σημαντικά ποσά που ξοδεύονται για τη μεταστέγαση της δημοτικής βιβλιοθήκης, θα έπρεπε να ξοδεύονται για την αντιμετώπιση της φτώχειας.
Πιο αναλυτικά, στην ανακοίνωση επισημαίνονται τα εξής:
Τα Χανιά δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν την εξαίρεση στα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση. Έχουμε μάλιστα το θλιβερό «προνόμιο» να έχουμε και δύο νεκρούς άστεγους. Ως κοινωνικό στέκι έχουμε αναπτύξει δομές αλληλεγγύης για στήριξη ατόμων που πριν και μετά την κρίση δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά. Με μετανάστες, που αντιμετωπίζονται ως «λαθραίοι», λες και αν ένας άνθρωπος δεν έχει χαρτιά δεν έχει δικαιώματα και θα πρέπει να πεθαίνει της πείνας.
Η Ομάδα Υποστήριξης Αστέγων του Στεκιού ασχολείται με αυτές τις ομάδες από το 2010, με Κυριακάτικο Συσσίτιο και διανομή ρούχων, που πραγματοποιεί μέχρι και σήμερα, χωρίς διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, που έχουν ανάγκη. Επίσης σημαντική είναι η δράση αλληλεγγύης και άλλων συλλογικοτήτων της πόλης, όπως της Κοινωνικής Κουζίνας, των Συσσιτίων της Σπλάντζιας, των Γιατρών του Κόσμου, του Κοινωνικού Ιατρείου του Κοινωνικού Φαρμακείου κλπ.
Προφανώς και η κοινωνική αλληλεγγύη είναι μια υγιής αντίδραση της κοινωνίας, που αποδεικνύει ότι έχει τη δυνατότητα αλλά και τη θέληση να αυτοργανώνεται και να δρα από τα κάτω, με όποιο τρόπο μπορεί. Άλλο όμως είναι η κοινωνική αλληλεγγύη και άλλο η στάση των δομών του κράτους για το πρόβλημα της αντιμετώπισης της φτώχειας, που σε αυτές συγκαταλέγεται και ο Δήμος.
Πιστεύουμε ότι είναι στην ευθύνη και των δομών του κράτους η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων. Μέχρι σήμερα όμως δυστυχώς οι προηγούμενες δημοτικές αρχές δεν αντιμετώπισαν το πρόβλημα με τη σοβαρότητα που έχει. Θυμίζουμε απλά ότι έχουν παρθεί «για τα μάτια του κόσμου» αποφάσεις που έχουν μείνει στα συρτάρια, όπως η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 24-1-2012 για τη δημιουργία ξενώνα αστέγων σε κτίριο του Παλιού Ψυχιατρείου .
Για να μην λέμε όμως πολλά λόγια γιατί από λόγια έχουμε χορτάσει, ο Δήμος θα πρέπει να αποδείξει έμπρακτα την κοινωνική του ευαισθησία στα κοινωνικά προβλήματα, που όλοι βιώνουμε. Ίσως όμως το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό, ότι δεν βιώνουμε όλοι το ίδιο πρόβλημα. Είναι αλήθεια ότι αν δεν νοιώσεις τη φτώχεια, αν δεν δεις ανθρώπους να ζουν σε τρώγλες, αν δεν μοιράσεις φαγητό και ρούχα σε άστεγους, δύσκολα κατανοείς το πρόβλημα.
Η δική μας παρέμβαση εστιάζεται κυρίως στη λύση του προβλήματος των αστέγων, που αυξάνονται διαρκώς και έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Θα πρέπει να εξευρεθεί κατάλληλος χώρος με την απαραίτητη υλικοτεχνική και επιστημονική υποδομή, που θα χρησιμοποιείται ως υπνωτήριο, στο οποίο θα μπορεί να κοιμάται κάθε άνθρωπος που έχει ανάγκη χωρίς διακρίσεις.
Στον ίδιο χώρο μπορεί να γίνει και το δημοτικό εστιατόριο, που και σε αυτό θα πρέπει να μπορούν να τρώνε όσοι άνθρωποι έχουν ανάγκη, χωρίς διακρίσεις.
Υπογραμμίζουμε το «χωρίς διακρίσεις», γιατί δυστυχώς υπάρχουν διακρίσεις ακόμα και σε αυτές τις ελάχιστες δομές, όπως αυτή του κοινωνικού παντοπωλείου, που έχει ο Δήμος. Αναφερόμαστε βέβαια στους μετανάστες, που είναι αποκλεισμένοι από κάθε δομή πρόνοιας.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι αυτοί κατά πλειοψηφία είναι πρόσφυγες πολέμου. Θυμίζουμε ότι δυστυχώς δεν υπάρχει διαδικασία νομιμοποίησης των μεταναστών. Μέχρι όμως να υπάρξουν οι αναγκαίες νομοθετικές αλλαγές που αφορούν στην αξιοπρέπεια όλων μας, θα πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να αντιμετωπίζονται ανθρώπινα και πολιτισμένα, όπως αρμόζει σε μια ευρωπαϊκή χώρα, όπως η Ελλάδα, που έχει παράδοση τόσο στον πολιτισμό όσο και στη μετανάστευση.
Επίσης θα πρέπει να δημιουργηθεί και ανοιχτός ξενώνας φιλοξενίας προσφύγων. Θυμίζουμε το πρόβλημα της φιλοξενίας των Σύρων προσφύγων, (που ανάμεσά τους είναι πολλά παιδιά). Το κράτος αναγνώρισε ως μόνη υποχρέωσή του να τους δοθούν έγγραφα αναστολής διοικητικής απέλασης. Το πού θα πήγαιναν, το τι θα έτρωγαν, το πού θα κοιμόντουσαν δεν απασχόλησε τις δομές του κράτους (και του Δήμου συμπεριλαμβανομένου). Ακόμα και μέχρι σήμερα όσοι δεν έφυγαν παράνομα από τη χώρα φιλοξενούνται σε ιδιωτικό ξενοδοχείο χωρίς να ξέρουν τι τους ξημερώνει η αυριανή μέρα.
Εδώ δεν θα πρέπει να μείνουμε στο γράμμα του νόμου και να δούμε τις λεγόμενες «αρμοδιότητες» του κάθε δημόσιου φορέα, γιατί έχουμε δει υπηρεσίες του δημοσίου πολλές φορές να κάνουν το ελάχιστο για να μην εκτεθούν και να ρίχνουν πάντα τις ευθύνες στους άλλους.
Αν θέλει η δημοτική αρχή μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Βλέπουμε όμως κάποια πρώτα δείγματα γραφής ως προς τις προτεραιότητες που θέτει. Και επειδή είμαστε όλοι πολίτες αυτής της πόλης, μπορούμε να σχολιάζουμε τις αποφάσεις του Δήμου.
Αναφερόμαστε στο θέμα της αγοράς διατηρητέου, με οικονομική ενίσχυση 500.000 € από το «Πράσινο Ταμείο». Για την Απόφαση αυτή, καθοριστικό ήταν να προσδιοριστεί και η χρήση του ακινήτου και επιλέχθηκε να μεταφερθεί σε αυτό η δημοτική βιβλιοθήκη. Μάλιστα ο Δήμος, ακόμα και αν εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση, θα χρειαστεί να δαπανήσει και άλλα χρήματα, αφού το ακίνητο που βρέθηκε έχει τιμή 910.000 € και θα χρειαστεί πάνω από 1,5 εκ. για να επισκευαστεί.
Δεν αμφισβητούμε την ανάγκη για μεταστέγαση της δημοτικής βιβλιοθήκης, το θέμα όμως αυτό στην παρούσα κατάσταση είναι τριτεύον μπροστά στο ζήτημα της αντιμετώπισης της φτώχειας.
Αναρωτιόμαστε:
- Δεν θα μπορούσε σε αυτό το ακίνητο να δημιουργηθούν δομές κοινωνικής πολιτικής με προτεραιότητα τη δημιουργία υπνωτηρίου αστέγων και δημοτικού εστιατορίου;
- Σε κάθε περίπτωση, σκοπεύει ο Δήμος να αναζητήσει ακίνητο για να δημιουργήσει αυτές τις απαραίτητες δομές;
- Έχει εξαντλήσει την έρευνα για την εξεύρεση ακινήτου ιδιοκτησίας του ευρύτερου δημόσιου τομέα;
- Ο Δήμος έχει την υποχρέωση να μην μείνει στα ευχολόγια και τις προθέσεις, αλλά να προχωρήσει σε έργα.
- Τέλος η δημοτική αρχή θα πρέπει να λάβει υπόψη της τις προτάσεις από όλες τις συλλογικότητες αλληλεγγύης, αφού ασχολούνται χρόνια με το θέμα και έχουν εμπειρία, χωρίς να τις βλέπει ανταγωνιστικά και εχθρικά όπως δυστυχώς έκαναν οι προηγούμενες δημοτικές αρχές.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ-ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
