Της Στέλλας Αλφιέρη
Πολλά τα δάκρυα πολλές οι ιστορίες για τον τέως βασιλιά των Ελλήνων στα Ελληνικά ΜΜΕ που ξεχνούν με μαεστρία ότι ήταν έκπτωτος και οτι το ελληνικό κράτος του είχε αφαιρέσει την ελληνική ιθαγένεια με τον νόμο 2215\1994 της κυβέρνησης Ανδρέας Παπανδρέου. Ξεχνούν επίσης ότι ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ υπερασπίστηκε με πάθος τα συμφέροντα του, στράφηκε κατά του ελληνικού δημοσίου απαιτώντας 162 περίπου εκατομμύρια ευρώ και η δικαστική διαμάχη που ακολούθησε κράτησε περίπου 8 χρόνια.
Τον Νοέμβριο του 2002 το δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπου είχε καταφύγει η οικογένεια Γλύξμπουργκ (γιατί το ΣΤΕ απέρριψε την προσφυγή της οικογένειας, ιστορικές στιγμές για την κορυφαία(ανώτατη) ελληνική δικαιοσύνη, ενώ ο Άρειος Πάγος την είχε κάνει δεκτή) επιδίκασε το ποσόν των 13,7 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο πλήρωσε το ελληνικό δημόσιο μέσω της ΔΟΥ Αχαρνών τον Μάρτιο του 2003 από τον προϋπολογισμό για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.
Τον δρόμο όμως για την αποζημίωση άνοιξε η κυβέρνηση του πατρός Μητσοτάκη που με την νομοθετική ρύθμιση 2086/1992 αναγνώρισε στην οικογένεια Γλύξμπουργκ ιδιοκτησιακά δικαιώματα εξυπηρετώντας σκανδαλωδώς τα συμφέροντα της. Υπήρξαν έντονες λαϊκές αντιδράσεις για αυτή την προνομιακή μεταχείριση της κυβέρνησης Μητσοτάκη απέναντι στην οικογένεια Γλύξμπουργκ, με τα προνόμια αυτά να καταργούνται από την κυβέρνηση Παπανδρέου με την νομοθετική ρύθμιση 2215 \1994, όμως με τις σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις στον ελληνικό λαό να παραμένουν, καθώς τα πληρώνει μέχρι και σήμερα.
Η αποζημίωση στην οικογένεια Γλύξμπουργκ, οι Ολυμπιακοί αγώνες, τα οικονομικά σκάνδαλα της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και τελικά το μνημόνιο του 2010 φέρνουν τη μεγάλη φτώχεια στη Χώρα, διαλύοντας όλες τις δημόσιες κοινωνικές δομές και οδηγώντας εκατομμύρια πολίτες κάτω από το όριο της φτώχειας.
Ταυτόχρονα, η οικογένεια Γλύξμπουργκ μετά την γενναία προικοδότηση από το ελληνικό δημόσιο συνεχίζει να ζει μέσα στην χλιδή και την πολυτέλεια στα πέρατα του κόσμου, ενώ οι λιγοστοί οπαδοί της οικογένειας Γλύξμπουργκ αγοράζουν μακαρόνια νο.6 για να επιζήσουν. Η φτώχεια στο σύνολο του ελληνικού λαού είναι μια καθημερινή σκληρή πραγματικότητα και ενισχύεται ακόμα περισσότερο απο τις νεοφιλελεύθερες και ακραίες πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Η ΠΡΕΜΟΎΡΑ της κυβέρνησης Μητσοτάκη να στείλει τον κάθε πικραμένο σαν εκπρόσωπο στη κηδεία του ιδιώτη Γλίξμπουργκ, να επιτρέψει λαϊκό προσκύνημα στα μουλωχτά καθώς και την ταφή του τέως στο Τατόι, δηλαδή σε δημόσιο χώρο, αναγνωρίζοντας ευθέως τις φιλοβασιλικές πιέσεις και τα φιλοβασιλικά της αισθήματα απέναντι στην οικογένεια Γλύξμπουργκ, είναι μια άθλια πολιτική πράξη. Με την στάση της αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη επαναφέρει στη μνήμη μας την μεγάλη ληστεία του 1991, οπού βλέπαμε τα περιβόητα κοντέινερ να περνούν φορτωμένα με τα κλοπιμαία ανυπολόγιστης αξίας με την έγκριση της τότε κυβέρνησης της ΝΔ με πρωθυπουργό τον πατέρα Μητσοτάκη.
Το τραγικό τέλος στην ιστορία αυτή είναι οτι τα κλοπιμαία κατέληξαν σε δημοπρασία του οίκου Κρίστις του Λονδίνου και τα χρήματα στις τσέπες της οικογένεια Γκλύξμπουργκ.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη σέβεται την διαδρομή της και κάνει ότι είναι δυνατόν μαζί με τους βασιλικούς ακροδεξιούς εταίρους της να κρατήσουν ανοικτή τη πληγή της βασιλείας, αγνοώντας τη λαϊκή ετυμηγορία στο δημοψήφισμα του 1974. Προσπαθούν με πάθος να διατηρήσουν ανοικτούς τους δρόμους με το ακροατήριο των ακροδεξιών βασιλικών και την οικογένεια Γλύξμπουργκ, πάντα εις βάρος του ελληνικού λαού, που όμως δεν ξεχνά ότι στην εποχή του Κωνσταντίνου η δημοκρατία δέχθηκε ισχυρά πλήγματα. Βεβαίως, ένα από τα σκληρότερα χτυπήματα ήταν ο ερχομός της δικτατορίας των συνταγματαρχών της 21 Απριλίου 1967 που είχε ως πρωτεργάτη τον Γλύξμπουργκ Κωνσταντίνο που χωρίς δισταγμό συνεργάστηκε και νομιμοποίησε την δικτατορία με την ορκωμοσία που έκανε και την κοινή φωτογραφία που έβγαλαν.
Εν κατακλείδι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη περιφρονεί την ιστορία του ελληνικού λαού και επικροτεί τα δεινά που της προκάλεσαν οι Βασιλείς, ενώ με τις τελευταίες τις πρωτοβουλίες προσυπογράφει πλέον τις σκοτεινές σελίδες του Κωσταντίνου Γλύξμπουργκ.
Μια ακόμα αλληλουχία γεγονότων και πολιτικών επιλογών που αποδεικνύουν πως ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης είναι επικίνδυνα ανεπαρκής για την δημοκρατία της χώρας.