Αλλά φαίνεται ότι σύμφωνα με την αντίληψη του απολυταρχικού μορφώματος που έχετε δημιουργήσει με την συγκυβέρνηση σας θα ‘πρεπε να λέγονται Εκδικητικά Ιδρύματα. Οι μέρες που δολοφονήθηκε ένα παιδί 14χρονο που για μια πέτρα, για μια αυθάδεια για μια λέξη χάθηκε η ζωούλα του η πολύτιμη πλησιάζουν. Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος.
Δεν θα ξεχάσω το βλέμμα του. Σήκωσε το κεφάλι του, με απορία στον ουρανό σαν να ρωτούσε Γιατί; Θε μου γιατί; Η ζωή μου!
Κι έπειτα έπεσε νεκρό.
Δεν θα το ξεχάσω ποτέ, ποτέ!
Και δεν θα επιτρέψομε να επαναληφθεί η τραγωδία.
Ο Ρωμανός, που είδε με τα μάτια του την εκτέλεση, δεν πρέπει να πεθάνει. Να παρακολουθεί μαθήματα στο Πανεπιστήμιο ζητά. Θα το πληρώσει με την ζωή του; Δεν έχετε παιδιά κύριε Σαμαρά, κύριε Βενιζέλο;
Έχουν ανησυχίες τα παιδιά σας. Αναρωτήθηκαν ποτέ πως ζουν οι άνθρωποι σήμερα;
Αναρωτήθηκαν ποτέ για την δυστυχία που τους επιβάλλετε; Για την φτώχεια, για την ανεργία, για την ανέχεια, για την εκμετάλλευση για την αδικία; Για την παγκοσμιοποίηση που εφαρμόζετε χωρίς την άδεια του λαού;
Ο Ρωμανός κύριε Σαμαρά, κύριε Βενιζέλο αναρωτήθηκε.
Δεν έχετε δικαίωμα να παίρνετε ζωές!
Να του δοθεί άδεια να παρακολουθεί μαθήματα στο Πανεπιστήμιο. Το ’81 κύριε Βενιζέλο που ήσασταν τότε; Μας μάθαιναν πως οι φυλακές δεν είναι εκδικητικά ιδρύματα αλλά σωφρονιστικά. Αλλά το ξεχάσατε γι’ αυτό σα ξεχάσαμε κι εμείς. Περιμένομε να εφαρμοσθεί ο Νόμος και ο Ρωμανός να παρακολουθήσει τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο.
Άννα Κωνσταντουδάκη – Αγγελάκη
