Του Ηρακλή Αναγνωστόπουλου, προέδρου της Ένωσης Συν/χων ΙΚΑ Ν. Χανίων
Με την ευκαιρία της γιορτής της γυναίκας που ήταν στις 8 του Μάρτη, απευθύνω θερμό χαιρετισμό σε όλες τις γυναίκες, στη συναδέλφισσα, στην εργαζόμενη, στην άνεργη, στη γυναίκα της καθημερινής σκληρής βιοπάλης.
Μαζί παλέψαμε και χθες και συνεχίζουμε να παλεύουμε και σήμερα, εμείς οι απόμαχοι της δουλειάς, δίπλα – δίπλα για ίσα δικαιώματα στη ζωή, στη δουλειά και την σύνταξη και δεν θα σταματήσουμε ν’ αγωνιζόμαστε για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, για μια κοινωνία χωρίς δάκρυα.
Στις 8 του Μάρτη ήταν η γιορτή σου ΓΥΝΑΙΚΑ.
ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙΜΩ ΓΥΝΑΙΚΑ γιατί είσαι πάντα κοντά μας αγωνίζεσαι χρόνια τώρα είσαι ΕΣΥ που σήκωσες πρώτη τη σημαία του αγώνα στο Σικάγο τότε, μαζί με άλλες γυναίκες για να διεκδικήσεις το δικαίωμα σου στη ζωή, στη δουλειά για ένα καλύτερο αύριο.
ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙΜΩ ΕΣΕΝΑ ΧΗΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑ, που αγωνίζεσαι για να τα βγάλεις πέρα και σου κόβουν την σύνταξη και σου στερούν το δικαίωμα να ζήσεις.
ΣΕ ΤΙΜΩ ΓΥΝΑΙΚΑ γιατί ξέρω ότι τα βράδια ξενυχτάς, κλαις και αγωνιάς για το αύριο.
Ποια γυναίκα λοιπόν πρέπει να γιορτάζει σήμερα, η συνταξιούχος που κουλουριάζεται από νωρίς στο κρεβάτι και τρέμει από το κρύο αλλά και από το φόβο μην την σκοτώσουν για τα ψίχουλα της σύνταξής της;
Η μάνα, η άνεργη που της μειώνουν ακόμη και από το επίδομα ανεργίας που αγωνιά για τα παιδιά της που δεν έχουν δουλειά, και δεν μπορεί να τα βοηθήσει, η γυναίκα η εργαζόμενη που της δίνουν ψίχουλα και ζει διαρκώς με το φόβο μην την απολύσουν και χάσει τη δουλειά της;
Η γυναίκα που είναι κι αυτή ένα από τα θύματα της οικονομικής κρίσης που της κόβουν από το μισθό, της κόβουν τα επιδόματα τοκετού, μητρότητας, της στερούν το δικαίωμα να μεγαλώσει τα παιδιά της;
Η νέα κοπέλα που τελείωσε το πανεπιστήμιο και δε μπορεί να βρει δουλειά και αναγκάζεται να ξενιτευτεί για να μπορέσει ν’ αποκατασταθεί επαγγελματικά;
Η γυναίκα η ξενιτεμένη που ήρθε στη χώρα μας για μια καλύτερη ζωή και όμως δε μπορεί να ζήσει;
Και όμως η γυναίκα είναι η πηγή της ζωής. Είναι η στοργική μάνα, η φιλεύσπλαχνη αδελφή. Είναι αυτή που πονά και υποφέρει καρτερικά προκειμένου να διαιωνιστεί το ανθρώπινο γένος.
Ακούστηκαν και πάλι πολλά λόγια για την γυναίκα, με αφορμή την ημέρα της γιορτής της, αλλά στην πράξη τι έχουν κάνει για να καλυτερεύσουν τη ζωή της; Τι κίνητρα της δίνουν για να φτιάξει κι εκείνη τη δική της οικογένεια; Τι μέτρα έχουν πάρει για την εργαζόμενη, για την εκμετάλλευση της γυναίκας, για την προστασία της μητρότητας, και γενικά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη γυναίκα και στο σπίτι και στην εργασία της;
Δυστυχώς όχι μόνο δεν έχει γίνει τίποτε που να καλυτερεύσει και να ανακουφίσει τη γυναίκα που είναι και εκείνη ένα από τα θύματα της οικονομικής κρίσης αλλά καταργούν και όλα τα κεκτημένα δικαιώματά της, οδηγώντας την σε απόγνωση και δεν την αφήνουν να ζήσει με αξιοπρέπεια και να μεγαλώσει τα παιδιά της.
Κουράγιο λοιπόν ΓΥΝΑΙΚΑ μην το βάζεις κάτω, συνέχισε τον αγώνα σου και εμείς οι απόμαχοι της δουλειάς θα είμαστε πάντα κοντά σου αγκαλιά για να παλέψουμε για έναν κόσμο χωρίς δάκρυα για τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝ/ΖΩΝ ΙΚΑ Ν. ΧΑΝΙΩΝ