Στις αρχές του 2017 θα αρχίσουν να καταφθάνουν οι πρόσφυγες στο νησί μας και θα αρχίσουν ξανά πρωτοβουλίες στήριξης τους.
Σήμερα οι μαθητές πραγματοποίησαν μια πολύ πετυχημένη κινητοποίηση υπέρ των προσφύγων. Και σε αντίθεση με κατοίκους άλλων περιοχών όπως στο Ωραιόκαστρο, που έκαναν κατάληψη σε σχολεία ενάντια στην παρουσία των προσφύγων, μαθητές των Χανίων έδωσαν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα αφού έκαναν κατάληψη για να εκφράσουν τη στάση τους υπέρ της παρουσίας προσφυγόπουλων στα σχολεία τους. Θα μου πείτε, θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, αλλά στην Ελλάδα ακόμα και τα αυτονόητα είναι δύσκολα να γίνουν κατανοητά.
Στο πλαίσιο αυτό, προανήγγειλαν και νέες πρωτοβουλίες συλλογής ρούχων και τροφίμων για τους πρόσφυγες.
Εδώ θέλουμε να πούμε κάτι. Γιατί η επόμενη τέτοια πρωτοβουλία να περιοριστεί στους πρόσφυγες και να μην επεκταθεί και για τους άστεγους της πόλης μας; Στα Χανιά υπάρχουν πάνω από 300 άνθρωποι που ζούνε ως άστεγοι. Είναι Έλληνες και μετανάστες που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης και έχουν ανάγκη της στήριξής μας.
Ξέρετε, είναι λίγο παράδοξο να διαδηλώνεις υπέρ των προσφύγων στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς και λίγα μέτρα δίπλα σου, να κοιμούνται Έλληνες και μετανάστες άστεγοι στα παγκάκια.
Πολλές φορές συμβαίνει και πρόσφυγες καταλήγουν άστεγοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα πολλών προσφύγων στην Αθήνα που υπό το φόβο της παραμονής σε δομές “στρατόπεδα” φιλοξενίας καταφεύγουν στους δρόμους. Και στην αδυναμία τους να βρουν δουλειά ή διέξοδο από τη χώρα καταλήγουν άστεγοι. Το φαινόμενο της αστεγίας λοιπόν δεν είναι ασύνδετο από το προσφυγικό.
Πέρα όμως από το προσφυγικό, σε μια χώρα όπως η Ελλάδα όπου η ανεργία είναι άνω του 30%, και όπου η πλειοψηφία των εργαζόμενων εργάζεται υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης, η αστεγία αποτελεί έναν υπαρκτό κίνδυνο για ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού. Και δε διαχωρίζει εθνικότητες αυτός ο κίνδυνος. Κτυπά, ανεξαρτήτως χρώματος και προέλευσης, τους πιο φτωχούς και αδύναμους.
Οι άστεγοι δε ζητούν ελεημοσύνη, ζητούνε λύσεις. Όμως η Ελλάδα ποτέ δεν είχε σχέδιο αντιμετώπισης του ζητήματος της αστεγίας. Και η κατάσταση χειροτέρευσε δραματικά τα χρόνια της κρίσης.
Γιατί λοιπόν η επόμενη καμπάνια συλλογής ρούχων ή τροφίμων, να μην δώσει ένα ευρύτερο μήνυμα ενάντια σε κάθε λογής πόλεμο; Άλλωστε, και άλλες φορές συμβαίνει και τα ρούχα που συλλέγονται είναι τόσα πολλά που είναι υπεραρκετά για τους πρόσφυγες. Γιατί λοιπόν κάποια από αυτά να μην πάνε και στους άστεγους της πόλης μας;
Είναι ευκαιρία, όπως η κοινωνία των Χανίων απαίτησε λύση και σεβασμό των δικαιωμάτων των προσφύγων, γιατί αναγνώρισε πως η ανθρώπινη αντιμετώπισή τους είναι εις όφελος του συνόλου της κοινωνίας, να απαιτήσει το ίδιο και για τους άστεγους της πόλης μας. Να απαιτήσει λύσεις για να διαφυλάξουμε τον Άνθρωπο. Και να απαιτήσει να μπει ένα τέλος στις πολιτικές λιτότητας που δολοφονούν, που γεννούν μόνο φτώχεια και παράγουν άνεργους και άστεγους.
Να απαιτήσει να μπει ένα τέλος στον πόλεμο, όποια μορφή και αν έχει.
Η κάθοδος των προσφύγων είναι μια ευκαιρία. Για τους άστεγους. Για την ίδια την κοινωνία μας.
Μην την αφήσουμε να πάει χαμένη.
Α.τ.Κ.
