Με κείμενο του ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης τοποθετείται αναφορικά με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και πως αυτά θα μπορούσαν είχαν αποφευχθεί αν τον άκουγε η ηγεσία του ΚΚΕ το 1986.
Αναλυτικά γράφει:
Ας δούμε τώρα σε τι ζημιώθηκε ο Λαός μας από το γεγονός ότι η ηγεσία του ΚΚΕ τότε δεν έδωσε την δέουσα σημασία στις προτάσεις μου.
Πρώτον: Με την αναθεώρηση του 1986 θα καθιερωνόταν Συνταγματικά το σύστημα της αναλογικής στην διεξαγωγή των εθνικών εκλογών. Είναι περιττό νομίζω να αναφερθώ στην ιστορική σημασία που θα είχε για τον Λαό μας το γεγονός αυτό.
Δεύτερον: Παραλείποντας να αναφερθώ στο παρελθόν, θα μιλήσω μονάχα για το παρόν. Δηλαδή δεν θα είχαμε σήμερα τον κύριο Τσίπρα να κυβερνά τη χώρα μας έχοντας μόνο το 20% των ψηφισάντων στις τελευταίες εκλογές και ίσως πολύ λιγότερο κι απ’ αυτό.
Το τραγικό είναι ότι η παρούσα κυβέρνηση όχι μόνο δεν ξέρει να κυβερνά αλλά με τις παράλογες ενέργειές της μας έχει οδηγήσει στο χείλος του γκρεμού. Και το πιο σπουδαίο ίσως είναι ότι με τις αποφάσεις της δεσμεύει το μέλλον του Λαού μας για πολλές δεκαετίες. Με τον τρόπο αυτόν, δεν καταστρέφει μόνο το παρόν αλλά και το μέλλον της χώρας.
Και μιας και ο Σπινθήρας ασχολήθηκε με την αλλεργία που προκαλεί σε κάποιους ακόμα και το όνομά μου, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην άποψή μου ότι χάσαμε μια ακόμα ιστορική ευκαιρία να οδηγήσουμε την χώρα στο δρόμο της κατάκτησης της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Γιατί μετά το 2011 υπήρχαν οι αντικειμενικές συνθήκες για να δημιουργηθεί το Πανεθνικό-Παλλαϊκό Μέτωπο που είναι το βασικό όπλο ενός Λαού όταν και εφ’ όσον στοχεύει στην κατάκτηση της ελευθερίας του. Ποιος το εμπόδισε να γίνει; Σύμπασα η Αριστερά! Η Λυδία λίθος για να δούμε ποιος είναι ανεξάρτητος από τις εντολές και αξιώσεις των ξένων είναι μεταξύ άλλων και η ΑΟΖ. Όταν βλέπουμε να την έχουν ανακηρύξει όλα τα κράτη εκτός από την Ελλάδα, το γεγονός αυτό «μυρίζει». Μυρίζει υποταγή στα κελεύσματα των αρχόντων του προτεκτοράτου «ΕΛΛΑΣ». Και αυτό ακριβώς έκανε η κυβέρνηση Τσίπρα στην ολότητά της. Τότε που συμμετείχαν κι αυτοί που γιόρτασαν με την ευκαιρία του βιβλίου της κυρίας Βαλαβάνη. Δηλαδή τα στελέχη και οι υπουργοί της αρχικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Κι έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι ενώ στις 12 του Φλεβάρη του 2012 είχαμε μείνει σύμφωνοι ο κύριος Τσίπρας και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να εγκαταλείψουν την βουλή και να με πλαισιώσουν, τη στιγμή που δεχόμουν τα δακρυγόνα και τα χημικά των ΜΑΤ αυτοί επέλεξαν να μείνουν στη σιγουριά της «αμαρτωλής» βουλής με αποτέλεσμα να γίνομαι απ’ όλους τους επώνυμους Έλληνες ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ, απέναντι στη μανία των εξουσιαστών, ντόπιων και ξένων, που απαγορεύουν ρητά και κατηγορηματικά σε όλη την επικράτεια και σε όλους, να αναφέρουν δημόσια ακόμη και το όνομά μου!
Και σας ρωτώ, υπάρχει μεγαλύτερη τιμή και έπαινος για μένα;