Γιατί όταν ενώνονται πολλές δυνάμεις μαζί με γνώμονα την ανιδιοτελή προσφορά τότε γίνονται θαύματα.
Η ελπίδα λένε, πεθαίνει πάντα τελευταία. Μια χιλιοειπωμένη φράση που στη γεμάτη προκλήσεις εποχή μας, μοιάζει τουλάχιστον γραφική. Αναρωτιέται εύλογα κανείς, έχει απομείνει ελπίδα; Ίσως όχι θα πούνε κάποιοι απαισιόδοξοι. Είναι όμως κάτι πρωτοβουλίες σαν κι εκείνη που διοργανώνει η Νεολαία της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής που όχι μόνο μας δείχνει ότι υπάρχει ελπίδα αλλά μας παραδίδει μαθήματα θαυμάτων. Γιατί όταν ενώνονται πολλές δυνάμεις μαζί με γνώμονα την ανιδιοτελή προσφορά τότε γίνονται θαύματα.
Ο λόγος για τα κρητικόπουλα της Αμερικής που διοργάνωσαν ένα φιλανθρωπικό γλέντι στοχεύοντας να μαζέψουν χρήματα για το Παράρτημα προστασίας παιδιών και νέων Χανίων, αποδεικνύοντας έτσι όχι μόνο τα φιλανθρωπικά τους αισθήματα αλλά και τον ισχυρό δεσμό με την πατρίδα τους, την Κρήτη.
Με την πολύτιμη βοήθεια του Πολιτιστικού Συλλόγου Κάμπων Κεραμιών, μουσικά συγκροτήματα των Γιάννη Κακλή, Κώστα Κορδατζάκη, Γιώργο Ψαρουδάκη, Μανώλη Χαμογιωργάκη, Μιχάλη Μπακατσάκη, Αντώνη Μαρτσάκη, Νίκο Μαρεντάκη, Ανδρέα Μανωλαράκη, Παντερμάκια και πλήθος χορηγιών από επαγγελματίες του νησιού χθες βράδυ στη πλατεία των Κάμπων στα Χανιά η Νεολαία της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής μας έκανε να γίνομε συμμέτοχοι σε αυτό το φιλανθρωπικό χοροστάσι.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε η υπεύθυνη Νεολαίας της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής και διοργανώτρια της εκδήλωσης, κα Ξανθίππη Γελασάκη, «Η Κρήτη για εμάς δεν είναι μια ξένη χώρα του εξωτερικού που απλά επισκεπτόμαστε για διακοπές. Μπορεί να μην ζούμε εδώ, όμως τη ζούμε μέσα από το νανούρισμα της μάνας μας, τις ιστορίες της γιαγιάς μας, τις Κρητικές συμβουλές του πατέρα μας. Είναι ο τόπος που κάποτε με πόνο άφησαν οι παππούδες μας για ένα καλύτερο αύριο κι εμείς σήμερα θέλουμε να δώσουμε ένα μικρό χέρι βοήθειας στις δύσκολες στιγμές που περνά. Σαν νέοι, πιστεύουμε ότι κάνοντας μια δράση σαν κι αυτή, βοηθάμε το μέλλον της ιδιαίτερης πατρίδας μας, τα παιδιά.»
Τα κρητικόπουλα της Αμερικής μας δείχνουν πως γίνονται θαύματα. Τι μεγαλύτερο θαύμα από το να κάνει κάποιος δυο αθώα ματάκια να λάμπουν από ευτυχία και ένα πλατύ χαμόγελο, μέσα από το οποίο ζωγραφίζεται η ελπίδα στη ψυχή ενός παιδιού για ένα καλύτερο αύριο.
