Του Γιώργου Βαρεμένου
Περπατώντας ανάμεσα σε Σαρακήνικο και Καραβέ στη Γαύδο, τουρίστες βρήκαν προχθές στα βράχια ένα πτώμα σε αποσύνθεση. Άνθρωπος στη βορά σκύλων. Πιθανολογείται ότι ανήκει σε ναυαγό μετανάστη.
Στον υγρό τάφο του περάσματος από τη Λιβύη στο νοτιότερο άκρο της Ευρώπης, βρήκαν μέσα στο 2024 το θάνατο 2200 πρόσφυγες ή μετανάστες ενώ 1000 δηλώθηκαν αγνοούμενοι, τη στιγμή που στα νερά της Λιβύης η καταμέτρηση είναι άγνωστη λέξη.
Την περασμένη Πέμπτη άλλη μια βάρκα, περίπου έξι μέτρα, η οποία έφερε στοιβαγμένους 34 ανθρώπους προσάραξε στην Τρυπητή.
Είναι η ερημική παραλία κάτω από το βράχο, όπου βρίσκεται η τρίμετρη πολυθρόνα που κοιτάει προς την Ευρώπη.
-Πόσο κράτησε το ταξίδι σας στην θάλασσα; ρωτάω αργότερα στο λιμάνι του Καραβέ έναν από τους επιβαίνοντες
-Δυο μέρες, απαντάει και με τις κινήσεις των χεριών του δείχνει ότι η βάρκα πήγαινε πάνω-κάτω σαν καρυδότσουφλο.
Πολλοί απ΄αυτούς τους ταλαίπωρους έγιναν μούσκεμα και καθώς έχουν ξεμακρύνει ανεβαίνοντας με τα πόδια στο βουνό, βλέπω πάνω στη βάρκα απλωμένα στην σειρά τα ρούχα τους.
Μερικοί ελληνόφωνοι πιστοί στο πατριωτικό καθήκον παίρνουν από τις βάρκες ότι θεωρούν χρήσιμο και μένουν τα κουφάρια αραγμένα στην παραλία-μνημεία απόκοσμα μιας τραγωδίας του 21ου αιώνα.
Κάποιος πήρε την βενζίνη και πέταξε το μπιτόνι στην θάλασσα με τα κύματα να το σέρνουν στην απρόσιτη παραλία δίπλα στο βράχο της πολυθρόνας, όπου εκείνοι που φωτογραφίζονται δείχνουν τον πισινό τους στην Αφρική.
Πρόκειται για μια μυθική ακτή με θεϊκά βαθιά νερά κάτω από βράχο κομμένο με μαχαίρι την οποία πλέον ονομάζουν παραλία της Νταϊάνας.
Εκεί διηγείται ο Νίκος, είχαν καταφύγει η Νταϊάνα και ο Ντόντι Αλ Φαγέντ για να κρύψουν τον ερωτά τους από τους παπαράτσι.
Μην αφήνεις, του λέω εγώ, καμιά πραγματικότητα να σου χαλάσει έναν ωραίο μύθο.
Εγώ συνεχίζει ο Νίκος δεν είδα τίποτα απλά μεταφέρω όσα έκανε γνωστά ένας εργαζόμενος στο κότερο του Ντόντι.
Τουλάχιστον, ο Οδυσσέας πρόφτασε και έσπειρε δυο τρεις γιούς με την Καλυψώ, νησί της οποίας αποκαλείται πλέον η Γαύδος.
Από τα βάσανα κατατρεγμένων πριγκήπων εραστών, στην μαύρη και άραχλη μοίρα των σύγχρονων σκλάβων του 21ου αιώνα.
Σε δυο άδεια δωμάτια στο λιμάνι οι θαλασσοδαρμένοι μετανάστες βρίσκονται ξαπλωμένοι ενώ ορισμένοι κοιμούνται ξεθεωμένοι από την Οδύσσειά τους. Παραπέρα το μικρότερο σκάφος της Frontex είναι δεμένο στο λιμάνι ενώ ένα άλλο περιπολεί στ΄ ανοιχτά.
– Πόσο κράτησε το ταξίδι από το Σουδάν στην Λιβύη; ρωτάω.
– Τέσσερες μέρες απαντάει ένας από τους νεαρούς και με χειρονομίες δείχνει πόσο χάλια είναι εκεί η κατάσταση.
Κάποιος που δεν έχει χάσει ακόμα το κουράγιο του ρωτάει γελώντας αν είμαι από το Αλ Τζαζίρα.
-Όχι απαντάω. Ούτε απ΄το Αλ Τζαζίρα, σκέφτομαι, ούτε απ΄ το Αλ Μπαρούφα που έχει εγκαθιδρύσει στην Ελλάδα ο χαλίφης του επικοινωνιακού κράτους για τις ανάγκες της μαύρης προπαγάνδας.
Ο ένας από τους δύο όλους κ΄ όλους λιμενικούς, μου λέει ευγενικά ότι έχει έρθει ήδη ο γιατρός που τους εξέτασε και είναι όλοι καλά.
Μετά από δυο μέρες μια άλλη πολυπληθέστερη φουρνιά εισέρχεται κατά φάλαγγα στο φέρυ- μποτ για τα Σφακιά. Τους τοποθετούν οκλαδόν, στο κάτω μέρος δίπλα απ΄ τ΄ αυτοκίνητα και από τα μεγάφωνα ανακοινώνεται ότι δεν έχουν εξεταστεί από τους γιατρούς.
Καθώς το επιδοτούμενο σκάφος ξεκινάει για το τετράωρο ταξίδι, σκέφτομαι ότι η Οδύσσειά τους μόλις τώρα αρχίζει.
Το Αλ Μπαρούφα διακινεί το αφήγημα, ότι η Ελληνική κυβέρνηση έστειλε στα ανοιχτά της Λιβύης, πολεμικά σκάφη για να αναχαιτίσουν τις μεταναστευτικές ροές.
Όσο για τους μεγάλους Υποκριτές της Ευρώπης, αυτοί προσποιούνται ότι αντιμετώπισαν το μεταναστευτικό με τρόπο που να ταιριάζει στα προτάγματα του Boss Ντόναλντ Τραμπ.
Αλίμονο σ΄αυτούς που δεν έχουν στον καυτό ήλιο μοίρα.