Του Γιώργου Μαρινάκη
Με αφορμή την έλευση του πλοίου-γεωτρύπανου Westcapella στην Κύπρο και το ξεκίνημα δοκιμαστικής εξώρυξης φυσικού αερίου στο οικόπεδο 11 της κυπριακής ΑΟΖ, παραθέτω δημόσια τα παρακάτω, σχετικά με την επιτακτική ανάγκη για θέσπιση της ελληνικής Ανεξάρτητης Οικονομικής Ζώνης.
Αντί να αναλωνόμαστε σε μικροπολιτικές συζητήσεις προτείνω να ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε περισσότερο γεωστρατηγικά και με βάση τα διακρατικά συμφέροντα.
(Άλλωστε στις σχέσεις μεταξύ κρατών ισχύει οτι όταν υπάρχουν κοινά συμφέροντα δημιουργούνται φιλίες ενώ όταν υπάρχουν μόνο φιλίες, αυτές καταλήγουν σε προδοσίες)
Αρχικά να αναφέρω οτι οι ανάγκες της Ευρώπης σε φυσικό αέριο αυξάνονται και ταυτόχρονα, τα αποθέματα της βορείου θαλάσσης εξαντλούνται ραγδαία όπως και αυτά της Ρωσίας όπου τα χρειάζεται για εσωτερική κατανάλωση καθότι μεγάλη και παγωμένη χώρα. Άρα είναι προφανές οτι υπάρχει ζήτηση.
Απο έγκυρους σεισμογραφικούς χάρτες όχι μόνο έχει αποδειχτεί η ύπαρξη υδρογονανθράκων σε Κύπρο και Ν.Κρήτη αλλά στην Κύπρο ξεκινούν αυτήν την Παρασκευή οι γεωτρύσεις της γαλλο/ιταλικής κοινοπραξίας με τις εταιρείες Τotal και Eni στο οικόπεδο 11. Ανάμεσα τους και η αμερικανική εταιρεία ExxonMobil. Τα ποσά που υπολογίζονται απο την αξιοποίηση των κοιτασμάτων στη Ν.Κρήτη, όχι μόνο υπόσχονται θέσεις εργασίας και ανάπτυξη αλλά και χρηματικά ποσά πολλαπλάσια του ελληνικού χρέους.
Όσον αφορά την Τουρκία είναι αποδυναμωμένη και κυρίως πιο απομονωμένη απο ποτέ. Δέχεται ισχυρά διπλωματικά χτυπήματα απο Η.Π.Α, Ευρώπη, Ισραήλ, Σ.Αραβία, ενώ η ίδρυση ανεξάρτητου κουρδικού κράτους είναι προ των πυλών. Με αυτά τα δεδομένα δεν μπορώ να φανταστώ τί περιθώρια αντίδρασης έχει ο Ερντογάν..
Είναι λοιπόν θέμα χρόνου η Ελλάδα μαζί με εταιρείες κολοσσούς στην ενέργεια να εκμεταλλευτεί το ευνοικό timing και τον άξονα Ισραήλ-Κύπρος-Ν.Κρήτη για την θέσπιση της ΑΟΖ σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας πριν να είναι αργά.
Παρενθετικά επειδή είναι ένα θέμα που ακροθιγώς θίγεται απο τα ΜΜΕ να θυμήσω οτι ΑΟΖ ορίζεται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα εκμετάλλευσης των θαλάσσιων πόρων, σε ακτίνα 200nm(370km) απο τις ακτές της.
Η φύση λοιπόν φαίνεται να ευνόησε τη χώρα μας με μεγάλες ποσότητες ορυκτού πλούτου ικανές να τροφοδοτήσουν ενεργειακά την Ευρώπη. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο να βγούμε απο την πολυετή οικονομική περιδίνηση αλλά να έχουμε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή.
Το ερώτημα είναι αν θα καταφέρουμε να νικήσουμε την ητοπάθεια, την συνωμοσιολογία, τις ιδεοληψίες και να πιστέψουμε σε μια δυνατή, περήφανη και πλούσια Ελλάδα.
Για αυτό το λόγο όσον αφορά την Κύπρο, με όπλο όσα προανέφερα και τις επικείμενες εξωρύξεις διαβλέπω θετικές εξελίξεις και όσον αφορά την επανένωσή της.
Κάπως έτσι πιστεύω οτι ξεκινά μια νέα εποχή για Κύπρο και Ελλάδα, όπου με πρότυπο την αποφασιστικότητα της πρώτης και αιχμή του δόρατος όπως πάντα τη θάλασσα, θα ενισχυθεί η θέση τους στην Ε.Ε. Γι’ αυτό οφείλουμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας, να αλλάξουμε και να ανέλθουμε στο ύψος των νέων περιστάσεων εστιάζοντας στα σημαντικά.