Χιουμοριστικό στην αρχή… Συγκινητικό στο τέλος .. η Γερμανική ZDF έδειξε στους Γερμανούς όλα όσα αγνοούσανε 71 χρόνια.
Η Ελλάδα είναι το κύριο θέμα της σατιρικής εκπομπής Die Anstalt (To Ινστιτούτο)που προβάλλεται από το γερμανικό κανάλι ZDF. Μια εκπομπή… σύμμαχος της χώρας τόσο για τη σημερινή κατάσταση όσο και στη διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων.
Στην εν λόγω σατιρική εκπομπή, η οποία αν και θα προβληθεί αύριο έχει ήδη αναρτηθεί στο Διαδίκτυο, παρουσιάζεται με τον πλέον παραστατικό τρόπο η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Η Ελλάδα παρουσιάζεται σαν… ταβέρνα της οποίας τα οικονομικά έχει αναλάβει να βάλει σε τάξη η Τρόικα:
Τρεις τύποι με μαύρα κοστούμια και χαρτοφύλακες που κάθονται σε ένα τραπεζάκι της ταβέρνας και συζητούν με τον ιδιοκτήτη της τι πρέπει να κάνει για να ανασυνταχθεί οικονομικά. Και έτσι με έναν έξυπνο τρόπο παρουσιάζονται οι απαιτήσεις της Τρόικα από τις ελληνικές κυβερνήσεις τα πέντε τελευταία χρόνια αλλά και τα αδιέξοδα κάποιων εκ των πολιτικών που έχουν απαιτήσει….
Στο δεύτερο μέρος της εκπομπής θίγεται με συγκινητικό, αλλά και καυστικό τρόπο, ιδιαίτερα οξύ για τη γερμανική πλευρά, το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων.
Το τέλος του βίντεο προκαλεί ανατριχίλα με την εμφάνιση του Αργύρη Σφουντούρη από το Δίστομο του οποίου οι Γερμανοί εκτέλεσαν και τους δύο γονείς και αρκετούς συγγενείς.
Για πολλούς Γερμανούς (νεότερους) όλες αυτές οι κτηνωδίες που γίνανε τότε στην Ελλάδα είναι άγνωστες …
Με έναν απλό και έξυπνο τρόπο οι παραγωγοί αυτού του βίντεο εξηγούν ότι οι κανόνες είναι για όλους.
Δείτε το βίντεο:
[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=3Ds8mbgRHyM”]
Να σας θυμίσουμε και το ντοκιμαντέρ “Eνα τραγούδι για τον Αργύρη” αφιερωμένο στον Αργύρη Σφουντούρη (Ein lied fur Argyris)
Ποιος είναι ο Αργύρης Σφουντούρης
Ο Αργύρης Σφουντούρης γεννήθηκε το 1940 στο Δίστομο. Σε πολύ μικρή ηλικία στις 10 Ιουνίου 1944 έχασε τους γονείς του, που εκτελέσθηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα των SS κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Μεταξύ των 218 εκτελεσθέντων, 32 έφεραν το επίθετο Σφουντούρης. Ο μικρός τότε Αργύρης, έφθασε στην Αθήνα, όπου περιπλανήθηκε σε διάφορα ορφανοτροφεία επί τρία χρόνια, μαζί με χιλιάδες άλλα ορφανά παιδιά, αθώα θύματα της ιδίας γερμανικής κατοχής. Το 1949, ήταν ένας από τα 10 παιδιά που ταξίδεψαν στην Ελβετία στο ίδρυμα Πεσταλότσι, που σκοπός του είναι να στεγάζει παιδιά χωρίς οικογένεια. Γρήγορα ξεχώρισε για την ευστροφία του μυαλού του. Φοίτησε στο γυμνάσιο και στην συνέχεια στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης Μαθηματικά, Πυρηνική Φυσική και Αστροφυσική. Παράλληλα έγραφε ποιήματα και δοκίμια. Μετέφρασε στην γερμανική γλώσσα, διάφορους Έλληνες ποιητές όπως Κ. Καβάφη, Γ. Σεφέρη, Ι. Ρίτσο, Ο. Ελύτη κ.α. Την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα, εκδίδει στην Ελβετία ένα πολιτιστικό περιοδικό στην ελληνική και γερμανική γλώσσα. Διδάσκει σε διάφορα γυμνάσια της περιοχής της Ζυρίχης. Μετά από 40 χρόνια αποφασίζει μια ριζική αλλαγή στην ζωή του. Πηγαίνει στο Νεπάλ, στην Σομαλία και στην Ινδονησία όπου για 10 περίπου χρόνια βοηθάει ενεργά στην αναδιοργάνωση τους.
Επιστρέφοντας στην Ευρώπη βρίσκει τη Γερμανία ενωμένη, καθώς εν τω μεταξύ οι κάτοικοι του Βερολίνου είδαν το τείχος που τους χώριζε από τον δυτικό κόσμο να πέφτει, δημιουργώντας μία καινούργια κατάσταση στην χώρα.
Με την επανένωση της Γερμανίας αρχίζει μία περίοδος με δυνατότητες απολογισμού και καταμέτρησης των θυμάτων πολέμου.
Ο Αργύρης Σφουντούρης οργανώνει το 1994 στους Δελφούς, μία «Σύνοδο για την ειρήνη», στην οποία κάλεσε και Γερμανούς πολιτικούς, εκ των οποίων όμως δεν παρευρέθη κανείς. Μετά από πολλές ανεπιτυχείς απόπειρες για συζήτηση με τις Γερμανικές Αρχές, το 1995 μαζί με τις τρεις επιζώσες αδερφές του, ζητούν δικαίωση με νόμιμη διαδικασία. Η καταγγελία και οι ακόλουθες εφέσεις δεν έφεραν κανένα θετικό αποτέλεσμα και οι υποθέσεις ακόμα εκκρεμούν στο δικαστήριο της πόλεως Καρλσρούε της Γερμανίας.
Πριν από μερικά χρόνια, ο Ελβετός σκηνοθέτης Στέφαν Χάουπτ αποφάσισε να ανεβάσει την «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη στη Ζυρίχη. Χρειαζόταν έναν Έλληνα, όχι απαραιτήτως ηθοποιό, για να διαβάσει αποσπάσματα του έργου. Συναντήθηκε με τον Αργύρη Σφουντούρη, ο οποίος -συμπτωματικά- ήταν ο μεταφραστής της «Ασκητικής» στα γερμανικά. Έτσι, δημιουργήθηκε η ταινία «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη».
Δείτε το ντοκιμαντέρ:
[vimeo url=”https://vimeo.com/19241010″]
