Της Ευγενίας Κουντούρη
Υποτίθεται πως μετά τις τελευταίες εκλογές και ιδιαίτερα μετά το δημοψήφισμα του 2015 πολιτικοί και δημοσιογράφοι «πήραν το μάθημα τους». Ποιο ήταν αυτό; Πως όταν ξεπερνάς τα όρια της υπερβολής, όταν προσπαθείς κραυγαλέα να καθοδηγήσεις το κοινό αίσθημα, τότε το πιθανότερο είναι πως θα χάσεις το δίκιο σου και η κατάσταση θα γυρίσει… μπούμερανγκ.
Δεν φαίνεται όμως πως τελικά «έπαθαν κι έμαθαν», αλλά συνεχίζουν να ακολουθούν την ίδια αποτυχημένη συνταγή. Ας δούμε για παράδειγμα πως χειρίζονται το θέμα του Παύλου Πολάκη.
Ο Πολάκης αποτελεί σαφώς έναν εύκολο «στόχο», για πολλούς και διάφορους λόγους.
Καταρχήν ο καθένας γνωρίζει εκ των προτέρων πως του είναι αδύνατον να μην «απαντήσει» σε οτιδήποτε τον αφορά και μάλιστα με προκλητικό και άκομψο τρόπο. Είναι αθυρόστομος, είναι οξύθυμος και η ευπρέπεια δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα από τα δυνατά … προτερήματα του.
Πήρε λοιπόν ένα καταναλωτικό δάνειο από την τράπεζα Αττική των 100.000 ευρώ κι ενώ όλοι συμφωνούν πως στην καλύτερη περίπτωση πρόκειται για μια κίνηση που δεν συμβαδίζει με το «ηθικό πλεονέκτημα» που θέλει να πρεσβεύει η κυβέρνηση της κεντροαριστεράς, έρχονται οι υπερβολές που κάνουν ακόμα κι έναν τύπο σαν τον Πολάκη να κερδίσει συμπάθειες.
«Ειδικοί» βγαίνουν στα κανάλια και φωνάζουν πως ο παππούς και η γιαγιά δεν θα πάρουν την σύνταξη τους γιατί η τράπεζα θα καταρρεύσει (!) από το δάνειο του αναπληρωτή υπουργού υγείας, ενώ οι δημοσιογράφοι ακούν κουνώντας προβληματισμένοι το κεφάλι.
Ρεπορτάζ που μιλάνε λες και πρόκειται για το «σκάνδαλο του αιώνα» κι έρευνες σε βάθος για τα δεινά που θα βρουν τη χώρα μας και τις τράπεζες που θα καταρρεύσουν. Έλεος κάπου δηλαδή.
Ο Παύλος Πολάκης δεν θα έπρεπε να απολαμβάνει την προστασία του Αλέξη Τσίπρα κι αυτό αποτελεί πιθανότατα πεποίθηση της πλειοψηφίας των πολιτών, που σαφώς δεν έβγαλε αυτό το συμπέρασμα τώρα που ήρθε στην επιφάνεια το δάνειο ή που κοινοποιήθηκε (με δική του μάλιστα όπως φαίνεται πρωτοβουλία) το τηλεφώνημα στον Στουρνάρα.
Ο κόσμος γνωρίζει ποιος είναι ο Πολάκης, έχει σχηματίσει μια πολύ ξεκάθαρη άποψη γι’ αυτόν και η παρουσία του στο κυβερνητικό σχήμα ότι «ζημιά» ήταν να έχει προκαλέσει στον Τσίπρα το έχει ήδη κάνει. Αυτοί που πιστεύουν πως «δεν πάμε πουθενά με τον Πολάκη» είχαν την ίδια άποψη και πριν το «μέγα σκάνδαλο».
Όπως όμως αποτελεί «κόκκινο πανί» για τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους ο Πολάκης, άλλο τόσο του προκαλεί απέχθεια η συντονισμένη προσπάθεια να τον πείσουν πως για όλα τα δεινά που συμβαίνουν φταίει εκείνος και το γεγονός πως τον «προστατεύει» ο πρωθυπουργός.
Βρισκόμουν με μία μεγάλη παρέα, όταν άκουσα την εξής ατάκα: «με αυτά και με αυτά θα με κάνουν να ψηφίσω πάλι ΣΥΡΙΖΑ». Λογικό θα έλεγα. Όταν αντιμετωπίζεις τον κόσμο ως «πρόβατο» που πρέπει να καθοδηγηθεί, αλλά και να «τρομοκρατηθεί» για να δεχτεί τις θέσεις που επιθυμείς να του περάσεις, τότε μόνο τα αντίθετα αποτελέσματα θα πρέπει να περιμένεις.
Γιατί οι πολίτες γνωρίζουν πως αν ο παππούς και η γιαγιά δεν κινδυνεύουν να χάσουν τη σύνταξη τους από τόσα και τόσα άλλα σκάνδαλα που έχουν ξεσπάσει σε αυτή τη χώρα, τότε σίγουρα δεν θα την χάσουν ούτε από το δάνειο του Πολάκη.
