Του Απόστολου Διαμαντή
Παντού, σε όλη την Ευρώπη, μετά την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, τα κυβερνητικά κόμματα είτε έχασαν την εξουσία είτε μείωσαν δραματικά τα ποσοστά τους.
Η Ελλάδα είναι η μόνη εξαίρεση, όπου μετά από μια τετραετία σκανδάλων και μεγάλης οικονομικής κρίσης, όχι μόνον η κυβέρνηση δεν έχασε την εξουσία, όχι μόνον δεν έχασε ποσοστά, αλλά αντιθέτως η αντιπολίτευση κατάρρευσε και η ΝΔ αύξησε τα ποσοστά της!
Πρόκειται για πολιτικό θαύμα. Και επειδή δεν υπάρχουν θαύματα στον κόσμο των ανθρώπων, αλλά μόνον στους Θεούς, τότε πρέπει να δούμε προσεκτικά τι συνέβη.
Μέσα σε 45 μέρες προεκλογικής περιόδου, συνέβησαν τα εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψηφίζει τη χρηματοδότηση του ελληνικού φράκτη στον Εβρο. Ο Τσακαλώτος μελετά την εισαγωγή τοπικών νομισμάτων. Ο Πολάκης εισηγείται επέμβαση στη δικαιοσύνη και απειλεί με διώξεις. Ο Τσίπρας διαγράφει τον Πολάκη.
Ο Γεωργούλης κατηγορείται για βιασμό στελέχους του ΠΑΣΟΚ. Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας Οθων Ηλιόπουλος υπενθυμίζει το όφελος του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Ο Δραγασάκης εξαγγέλλει φορολογία των εταιρικών μερισμάτων. Και τέλος, τρεις μέρες πριν τις εκλογές, ο Κατρούγκαλος εξαγγέλλει φορολογία 20% στους ελεύθερους επαγγελματίες και αύξηση ασφαλιστικών εισφορών! Δηλαδή, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είπε στους εκλογείς , με διάφορους τρόπους, πως καλόν είναι να μην την ψηφίσουν.
Επειδή τα πολιτικά στελέχη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι έμπειρα, γνωρίζουν καλά τους κανόνες και έχουν διευθύνει οι περισσότεροι πολλές εκλογικές μάχες από το 1974 μέχρι σήμερα, δεν είναι δυνατόν να δεχθούμε πως όλα αυτά είναι λάθη, πως δηλαδή απλώς έτυχαν και πως οφείλονται σε πολιτική ανικανότητα.
Αυτή η ερμηνεία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Μάλλον πρόκειται για αυστηρή προσήλωση σε ιδεολογικές θέσεις και αδιαφορία για τις εκλογικές συνέπειες που θα προέκυπταν από την προσήλωση αυτή.
Μια άλλη προσήλωση, στρατηγικού χαρακτήρα, οδήγησε στη βαριά ήττα: η στρατηγική της προοδευτικής διακυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ. Πρώτον διότι δεν είναι νοητό να βαδίζεις σε εκλογές δηλώνοντας πως θα κυβερνήσεις μόνον με κάποιον άλλον, δεύτερον διότι αυτός ο άλλος ανακοινώνει με έμφαση πως δεν επιθυμεί να κυβερνήσει μαζί σου και τρίτον διότι το ΠΑΣΟΚ στο οποίο προτείνεις διακυβέρνηση είναι το κόμμα το οποίο οδήγησε την Ελλάδα στην πτώχευση και στο ΔΝΤ, τιμωρήθηκε αυστηρά από το λαό που το οδήγησε στο 4,5% και ήταν αυτό το κόμμα οι ψηφοφόροι του οποίου μετακινήθηκαν μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ. Και τώρα, στο μέσον μιας μεγάλης κρίσης , η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τους πληροφορεί πως πρέπει να επιστρέψουμε πίσω και να ξαναπάμε με το ΠΑΣΟΚ!
Λάθος, από πάσης πλευράς. Πρώτον διότι, όταν βαδίζεις σε εκλογές δεν ανακοινώνεις συνεργασία η οποία δεν υφίσταται. Στη Γαλλία έγινε συνεργασία αριστερών, κομμουνιστών, σοσιαλιστών και πράσινων, αλλά μόνον όταν ολοκληρώθηκε ανακοινώθηκε οριστικά η πρόταση.
Δεν ήταν δυνατόν να πάει σε εκλογές ο Μελανσόν προτείνοντας συνεργασία στο ΚΚΓ και στους σοσιαλιστές από το μπαλκόνι, χωρίς προηγουμένως να το έχει συμφωνήσει. Και δεύτερον, διότι όταν μπαίνεις στην προεκλογική περίοδο και είσαι αξιωματική αντιπολίτευση προτείνεις διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Όχι διακυβέρνηση Ανδρουλάκη. Προτείνεις δηλαδή αυτοδυναμία.
Τέλος, αλλά όχι έσχατο: όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη χάνουν τις εκλογές και συρρικνώνονται. Δεν είναι της παρούσης να εξηγήσουμε τους λόγους, αλλά ο βασικός λόγος είναι η προσήλωσή τους στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, που καταπιέζει αφόρητα τους λαούς και τα υπαρκτά ακόμα εθνικά κράτη στην Ευρώπη.
Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα είναι ιμάντες μεταβίβασης των εντολών της ΕΚΤ και της Κομισιόν.
Και οι λαοί τα έχουν εγκαταλείψει. Το να επιστρέφεις σήμερα, μέσα σε μια εντελώς απαξιωμένη ΕΕ, σε προτάσεις συνεργασίας με αυτόν τον επίσης απαξιωμένο πολιτικά χώρο και να απεμπολείς τον ριζοσπαστικό σου χαρακτήρα, ο οποίος ταυτόχρονα σε έχει μετατρέψει από ένα μικρό κόμμα της αριστεράς σε πλειοψηφικό ρεύμα, τότε διαπράττεις βαρύ πολιτικό λάθος και αντικειμενικά παραδίδεις την εξουσία στη δεξιά, παρότι η ίδια έχει μπει μέσα σε ένα κυκεώνα σκανδάλων και οικονομικής κρίσης.
Διότι έχεις ουσιαστικά δηλώσει πως αδυνατείς να κυβερνήσεις. Ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση που προτείνεις με το ΠΑΣΟΚ είναι πολιτικά απορριπτέα και μάλλον απεχθής. Κανένας εχέφρων άνθρωπος δεν επρόκειτο να ενθουσιαστεί με την ιδέα μιας κυβέρνησης Ανδρουλάκη- Δουδωνή.
Κατόπιν τούτων, το μόνο που μένει αυτή τη στιγμή είναι η επιθετική στρατηγική μείωσης των απωλειών στις δεύτερες εκλογές και η επαναφορά της πολιτικής ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ στον καθαυτό πολιτικό του ρόλο, αυτόν του ριζοσπαστικού κόμματος που ασκεί κριτική και συγκρούεται με την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, με τον τυφλό μονομερή φιλοαμερικανισμό στην εξωτερική πολιτική και κυρίως με την γραφειοκρατία της ΕΚΤ και της Κομισιόν.
Αυτή τη στιγμή προέχει η ανακοπή της πτωτικής τάσης και η ανάκτηση δυνάμεων. Και εν συνεχεία η ανάλυση της κατάστασης και η απόδοση ευθυνών.
