Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Αν κάποιος είχε αμφιβολία για τον τρόπο με τον οποίο θα εξελιχθεί η υπερβολικά μεγάλη προεκλογική εκστρατεία, λογικά θα έχει ήδη αναθεωρήσει. Ειδικά η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο «μονομάχων» προσλαμβάνει χαρακτηριστικά αρένας με διάσπαρτα στοιχεία φαρσοκωμωδίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδίδεται στο παμπάλαιο «σπορ» των παροχών σε κάθε πεδίο επιχειρώντας να αντιστρέψει την κακή δημοσκοπική εικόνα και παράλληλα επιτίθεται στην αξιωματική αντιπολίτευση εφ’ όλης της ύλης επικεντρώνοντας κυρίως στο σκανδαλώδες παρελθόν της και στο (νεο)φιλελεύθερο παρόν της. Η προσπάθειά του, ωστόσο, συχνά υπονομεύεται από επικοινωνιακές ανοησίες, όπως η επίθεση του Παύλου Πολάκη σε ανάπηρο υποψήφιο ευρωβουλευτή της Ν.Δ., η οποία προκάλεσε σωρεία δικαιολογημένων αντιδράσεων και σοβαρότατη εσωκομματική ενόχληση. Μέχρι να αντιληφθεί την «πατάτα», το πουλάκι είχε πετάξει.
Η Ν.Δ., η οποία έχει εστιάσει στην προσπάθεια να τσαλακώσει το «ηθικό πλεονέκτημα» του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τα λοιπά έχει εξελιχθεί στον καλύτερο… πασέρ προς την κυβέρνηση. Αφού έχει ήδη προαναγγείλει ξήλωμα του ασφαλιστικού με «μοντέλο Πινοσέτ», κατάφερε μέσα σε λίγες ώρες να βάλει επιπλέον θέματα δώρου Χριστουγέννων και επιδόματος ανεργίας! Ακόμη και η αντιμετώπιση του θέματος Πολάκη έδωσε την ευκαιρία στον πρωθυπουργό να προκαλέσει μια ακόμη κοινοβουλευτική σύγκρουση επί παντός – από αυτές που αποτελούν… βούτυρο στο ψωμί του.
Τι λείπει από την επικαιρότητα; Αυτό που εδώ και καιρό δεν βρίσκει χώρο από την πολιτική (ο… θεός να την κάνει) συζήτηση: το αύριο της χώρας. Ίσως είναι συνηθισμένο στις προεκλογικές περιόδους τα κόμματα να επικεντρώνουν σε επιμέρους πληθυσμιακές ομάδες με ειδικά κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά, ωστόσο η Ελλάδα έχει μόλις ξεπεράσει το σοκ των μνημονίων και αναζητεί εναγωνίως προσανατολισμό σε ένα περιβάλλον που γίνεται διαρκώς πιο ασταθές και επικίνδυνο.
Υπ’ αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες η μετατόπιση της πολιτικής αντιπαράθεσης σε θέματα «ηθικής» είναι ίσως ό,τι πιο επικίνδυνο θα μπορούσαν να διαπράξουν οι δύο ισχυρές πολιτικές δυνάμεις. Όχι επειδή τα θέματα δεν χρειάζεται να ξεκαθαριστούν – ακριβώς το αντίθετο ισχύει –, αλλά επειδή η κατ’ αποκλειστικότητα ενασχόληση μαζί τους απαξιώνει πλήρως την πολιτική και αυτούς που την ασκούν.
Στην τελευταία δημοσκόπηση της Pulse RC για τον ΣΚΑΪ τη μικρότερη βεβαιότητα για την ψήφο τους εκδηλώνουν οι λεγόμενες «παραγωγικές» ηλικίες και οι πολύ νέοι, οι οποίοι δεν γνωρίζουν με ποιες προϋποθέσεις θα ενταχθούν στην οικονομία. Αν τα δυο μεγάλα κόμματα φιλοδοξούν να τους «χαρίσουν» σε φασίστες και γελοίους λαϊκιστές, τότε είναι σε πολύ καλό δρόμο. Αν πάλι βάζουν τη δική τους αξιοπιστία σε πρώτο πλάνο, τότε πρέπει να επανεξετάσουν τη στρατηγική τους…