Όταν στις 5 Απριλίου διαβάσαμε το δελτίο τύπου του Δήμου Χανίων σύμφωνα με το οποίο το πρόβλημα είναι η ατμόσφαιρα που πρέπει να γίνει πιο “θετική”, νομίζαμε ότι είναι αστείο.
Στο δελτίο τύπου τονιζόταν ότι η μουσική αποτελεί “μια έμπρακτη ευγνωμοσύνη για μια μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας των οποίων η φύση της δουλειά τους, τους αναγκάζει να είναι έξω για να μπορούν να καλύψουν και τις δικές μας ανάγκες. Παράλληλα, η μουσική που ηχεί στην πόλη μας, είναι μια υπενθύμιση ότι η ζωή οφείλει να συνεχίζεται ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες. Ακόμα και αν δεν μπορούμε να κυκλοφορούμε ελεύθερα στην πόλη μας, δεν σταματάμε να την φροντίζουμε.”
Σε σχόλιό μας τονίζαμε ότι το να περπατάς σε άδειους από ανθρώπους και ζωή δρόμους και να ακούς “θετική” μουσική μοιάζει περισσότερο με σκηνικό από ταινία θρίλερ όπου η μουσική συνεχίζεται ενώ όλοι οι άνθρωποι έχουν εξαφανιστεί ή φέρνουν στο μυαλό εικόνες από ιστορίες που έχουμε διαβάσει για τον Τιτανικό όπου ενώ το πλοίο βυθιζόταν και ερχόταν η καταστροφή, η ορχήστρα συνεχίζε να παίζει μουσική.
Το ίδιο φαίνεται ότι διαπίστωσαν και πολλοί Χανιώτες αφού τις τελευταίες ημέρες αρκετοί ήταν αυτοί που επικοινώνησαν με την εφημερίδα μας εκφράζοντας παρόμοιες σκέψεις.
Ιδιαίτερα σήμερα που το κέντρο της πόλης όπου ακούγεται και η μουσική ήταν απόλυτα άδειο, η εικόνα έμοιαζε με θρίλερ.
Ούτε ψυχή στους δρόμους και η μουσική να παίζει στην άδεια από ζωή πόλη.
Βεβαίως, αν ήταν αυτό το μόνο φάλτσο από τον Δήμο Χανίων στην περίοδο που διανύουμε θα ήταν όλα καλά όμως πολλές από τις πρωτοβουλίες που έχει λάβει ως τώρα κινούνται κάτω από τη βάση.
Πέρα από την επιλεκτική απαλλαγή τελών από κάποιες μόνο επιχειρήσεις και την πλήρη αδιαφορία για εργαζόμενους και αγρότες αλλά και για άλλες κοινωνικές ομάδες που πλήττονται από την επιδημία, διαφάνηκαν και πολλές ελλείψεις και στην ενίσχυση των ανθρώπων που βρίσκονται σε μεγαλύτερη ανάγκη όπως οι άστεγοι και οι άποροι και οι ηλικιωμένοι ενώ δεν πρέπει να ξεχάσουμε την καταγγελία του Τάσου Βάμβουκα ότι η δωρέα προς τους Ρομά αν και προβλήθηκε από τον δήμο ως ενέργεια που ήρθε από δικά του κεφάλαια, φαίνεται ότι τελικώς δόθηκαν από την κυβέρνηση.
Θα υπάρξουν και άλλες ευκαιρίες ο Δήμος να ακολουθήσει μια διαφορετική πορεία τους επόμενους μήνες, αφού η κρίση που δημιουργει η επιδημία του κορωνοϊού δημιουργεί μεγάλες δυσκολίες στους συμπολίτες μας. Και ο Δήμος θα πρέπει να δείξει ένα ανθρώπινο, ευαίσθητο πρόσωπο. Γιατί ευαισθησία δεν είναι να βάζεις μουσική στην άδεια από ανθρώπους πόλη αλλά να στηρίζεις έμπρακτα τους ανθρώπους της πόλης όταν έχουν ανάγκη.
Γιατι ένα μεγάλο τμήμα της “μεγάλης μερίδας συμπολιτών μας των οποίων η φύση της δουλειά τους, τους αναγκάζει να είναι έξω για να μπορούν να καλύψουν και τις δικές μας ανάγκες” έχουν αυτή τη στιγμή ανάγκες σοβαρές και αντί για παλαμάκια και “έμπρακτη ευγνωμοσύνη” με μουσικές, χρειάζονται χειροπιαστές και έμπρακτες πράξεις στήριξης.