Του Νίκου Μπογιόπουλου
Βιώνουμε «οικονομική ασφυξία». Μάλιστα…
Γιατί βιώνουμε «οικονομική ασφυξία»; Από πού προκύπτει η ασφυξία; Μα από τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας. Από το γεγονός, δηλαδή, ότι «πρέπει» να πληρώνουμε τοκογλυφικά σε δανειστές, σε τοκογλύφους και σε κερδοσκόπους. Εκείνους που πριν τους λέγαμε τρόικα και τώρα τους λέμε «θεσμούς». Μάλιστα…
Και τι κάνει η κυβέρνηση; Ενώ αρχικά έλεγε ότι δεν ήθελε άλλα δάνεια, ότι δεν ήθελε άλλες δόσεις, τώρα διαπραγματεύεται και ξαναδιαπραγματεύεται σπεύδοντας στον Ντράγκι, τον Μοσχοβισί, τη Λαγκάρντ και ζητά εκταμίευση των δόσεων. Γιατί; Για να έχει λεφτά το ταμείο κι έτσι να μπορεί να πληρώσει και τους μισθούς αλλά και τους τοκογλύφους. Διαπραγματεύεται και αναζητά «έντιμο συμβιβασμό» με τους έξω για να μπορεί να πληρώσει και τις συντάξεις αλλά και τους δανειστές. Μάλιστα…
Για την οικονομία της συζήτησης, ας κάνουμε την παραχώρηση να μην φερθούμε σαν «δογματικοί» κομμουνιστές, να μην μπούμε στην κουβέντα για το αν «πρέπει» να πληρώνουμε τοκογλύφους. Ας αποφύγουμε να θέσουμε ζητήματα όπως η «άρνηση πληρωμών» ή ακόμα κι αυτή τη διαγραφή του χρέους. Ας κάνουμε, δηλαδή, μια προσπάθεια να μην διαταράξουμε τους κανόνες του… «κοινού ευρωπαϊκού σπιτιού» μας που τόσο τους σέβεται η κυβέρνηση.
Ας θέσουμε το θέμα ως εξής: Αν το ταμείο είναι μείον, αν έχει στερέψει, αν οι έξω – οι καλοί μας «εταίροι» – κλείνουν την κάνουλα, γιατί εμείς δεν ανοίγουμε την κάνουλα από τα… μέσα;
Εξηγούμαστε: Όλα τα προηγούμενα χρόνια είδαμε πόσο εύκολο είναι για τις κυβερνήσεις και το κράτος τους να υπογράφουν στο άψε – σβήσε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και μέσα σε μια νύχτα να ξεσκίζουν μισθωτούς, συνταξιούχους, βιοπαλαιστές και άνεργους.
Eσχάτως είδαμε ότι την τεχνογνωσία των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου την διαθέτει και η παρούσα, η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση. Θαυμάσια (τρόπος του λέγειν)…
Αντί, λοιπόν, να μας πουλάνε φούμαρα «αριστερής» (!) κατήχησης περί «δίκαιης (!) λιτότητας» (κατά τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ κύριο Φίλη), γιατί δεν πάνε να κάνουν μερικές… δίκαιες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ). Τουτέστιν:
Σε αυτή τη χώρα που με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου έφτασαν 6 εκατομμύρια άνθρωποι να ζουν στη φτώχεια, υπάρχουν 559 «πατριωτάκια» μας που μέσα στα χρόνια της κρίσης είδαν τα πλούτη τους να εκτινάσσονται στα 76 δισ. δολάρια («Βήμα», 24/8/2014) και να ανέρχονται στο 45% του ΑΕΠ της χώρας. Γιατί δεν πάει η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση, κι όπως οι προηγούμενοι επέβαλαν χαράτσια και ΕΝΦΙΕΣ στο λαό (που η ίδια τα διατηρεί), αυτή – με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου – να επιβάλει μια έκτακτη εισφορά στο περίσσευμα των εν λόγω προυχόντων; Ακόμα και με ένα συμβολικό ποσοστό 10% θα μάζευε 7,6 δισ. ευρώ. Γιατί δεν πάει; Ε;
Σε αυτή τη χώρα που με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου περίπου 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι ρίχτηκαν στην ανεργία, υπάρχουν 11 «πατριωτάκια» μας που μέσα στα χρόνια της κρίσης (έρευνα της «Wealth-Χ» και της ελβετικής τράπεζας «UBS») είδαν την περιουσία τους να αυξάνεται από 16 δισ. δολάρια το 2013 στα 18 δισ. δολάρια το 2014 και να κατέχουν σχεδόν το 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας. Η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση, γιατί δεν πάει – με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου – να επιβάλει μια έκτακτη εισφορά στα πλούτη αυτών των Κροίσων; Με ένα συμβολικό ποσοστό του 10% θα μάζευε πάνω από 1,5 δισ. ευρώ. Γιατί δεν πάει; Ε;
Σε αυτή τη χώρα που με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου έφτασαν 686.000 παιδιά να υποσιτίζονται (έκθεση Unicef), υπάρχει κι ένα 10% του πληθυσμού που είδε τα πλούτη του να εκτινάσσονται τα χρόνια της κρίσης φτάνοντας σήμερα στο σημείο να κατέχειτο 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007(έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse»). Γιατί η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση, δεν πάει – με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου – να επιβάλει μια έκτακτη εισφορά, όχι μεγάλη, μόλις 10%, στο θησαυροφυλάκιο αυτής της κάστας; Θα μάζευε περί τα 10 δισ. ευρώ. Γιατί δεν πάει; Ε;
Στην Ελλάδα της εξαετούς ύφεσης, περίπου16.000 οικογένειες, σύμφωνα με κορυφαίους τραπεζίτες («Βήμα», 24/8/2014) διαθέτουν πάνω από 1 εκατ. ευρώ, αποκλειστικά για επενδύσεις σε διάφορα ενεργητικά. Τουτέστιν περί τα 16 δισ. ευρώ. Η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση, αντί να υποδεικνύει στον λαό τον «λιτό βίο», γιατί δεν πάει – με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου – να τους επιβάλει μια έκτακτη εισφορά 10%; Θα εισέπραττε πάνω από 1,5 δισ. ευρώ. Γιατί δεν πάει; Ε;
Σύμφωνα με τις λίστες του «Wealth-X Institute» στο «Οffshore Βanking» της Ελβετίας έχουν βρει καταφύγιο κεφάλαια ελληνικών συμφερόντων (συμπεριλαμβανομένου του εφοπλιστικού κεφαλαίου) ύψους 140 δισ. ευρώ. Αντί η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση να διατηρεί άθικτη την «οικειοθελή» φορολόγηση των πατρικίων, αντί να σχεδιάζει ρυθμίσεις που στην ουσία «ξεπλένουν» κι αφήνουν στο φορολογικό απυρόβλητο αυτόν τον πακτωλό, γιατί δεν πάει – με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου κι εξαντλώντας κάθε δυνατό μέτρο – να τους επιβάλει μια έκτακτη εισφορά 10%; Θα εισέπραττε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 14 δισ. ευρώ. Ε; Γιατί δεν πάει;
Μόνο από αυτά η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση θα είχε σχεδιάσει να μαζέψει περί τα 35 δισ. ευρώ. Θα είχε, δηλαδή, ιχνηλατήσει το δρόμο, σπάζοντας τον «έξωθεν στραγγαλισμό» (και έχοντας στο πλευρό της την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού) για να λυθεί το πρόβλημα της «οικονομικής ασφυξίας» και της ρευστότητας όχι μόνο για φέτος, αλλά και για του χρόνου!
Σημείωση 1η: Σε αυτές τις – δίκαιες – Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δεν συμπεριλαμβάνουμε ούτε εκείνες που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στο εύπορο τμήμα του πληθυσμού που (έρευνα του ιδρύματος Hans Bockler) τα χρόνια της κρίσης η φορολογική του επιβάρυνση δεν ξεπέρασε το 9% όταν το φτωχό τμήμα του πληθυσμού είδε την φορολογική του επιβάρυνση να αυξάνεται κατά 337% (!), ούτε τις άλλες που θα έβαζαν τέλος σε λεόντειες συμβάσεις με τις οποίες «εθνικοί εργολάβοι», «εθνικοί προμηθευτές» και «εγχώριοι νταβατζήδες» (σσ: λόγια πρώην πρωθυπουργού είναι αυτά) λυμαίνονται τον τόπο κοκ.
Σημείωση 2η: Μη μας πουν ότι «αυτά δεν γίνονται» ή ότι «θέλουν χρόνο». Μπα! Όταν πρόκειται για την καμπούρα των μισθωτών και των συνταξιούχων γιατί γίνονται; Και γιατί γίνονται στο ατάκα κι επιτόπου;
Σημείωση 3η: Επειδή αυτά τα «δεν γίνονται» τα ακούμε εσχάτως κι από διάφορους «αριστερούς», επιτρέψτε μας σε αυτό το είδος… «αριστερού» να απευθυνθούμε ως εξής:
Ε, ψιτ, αριστερέ: Προφανώς και δεν υπάρχει κανένα… τεχνικό πρόβλημα για να εφαρμόσεις μια πολιτική που δεν λεηλατεί το υστέρημα των πολλών, αλλά θέτει στο στόχαστρο το περίσσευμα των λίγων. Πολιτικό (και για την ακρίβεια: ταξικό) είναι το πρόβλημα που υπάρχει. Οι Αριστεροί – οι κανονικοί – τα ξέρουν αυτά…
Αντί, λοιπόν, η κυβέρνηση να τρέχει «έξω» για λεφτά και για δόσεις, αντί να «εξαντλείται» δεξιά κι αριστερά σε… «δημιουργικές ασάφειες» με τους «έξω», κι αντί να διακινεί το σενάριο της «καλής λιτότητας» για το λαό στο όνομα ότι οι «έξω» είναι εκβιαστές που της ζητούν να πάρει νέα μέτρα (με τους οποίους, όμως, διαπραγματεύεται), γιατί δεν λύνει το θέμα της ρευστότητας από τα «μέσα»;
Με δυο λόγια: Γιατί – και ως «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση που είναι και με την άνεση που απέκτησε στις ΠΝΠ – δεν τα παίρνει από τους «μέσα» που τα ‘χουνε; Ε;
enikos.gr